Een race als een thriller: dankzij Kévin Vauquelin wordt de Ronde van Zwitserland een spektakel – ondanks de nederlaag is de toekomst aan hem

Veel topsporters verliezen zich in hun vrije tijd op TikTok of gamen op de computer. Kévin Vauquelin daarentegen leest boeken terwijl hij zijn fiets opbergt. Zijn favoriete auteur is Franck Thilliez. Geïnspireerd door Stephen King schrijft hij duistere thrillers: werken waarin de hoofdpersonen zich in schijnbaar uitzichtloze situaties bevinden en moeilijke tijden doormaken.

In de slotdagen leek Vauquelin zelf wel een personage uit een Thilliez-roman: heldhaftig vocht de Franse wielrenner tegen het dreigende lot van het verliezen van de Ronde van Zwitserland op het laatste moment. Ondanks al zijn inspanningen werd de kans op een nederlaag met elke etappe groter, en uiteindelijk sloeg het noodlot toe met de verwachte meedogenloosheid: favoriet João Almeida griste de gele trui af van outsider Vauquelin in de bergtijdrit van Beckenried naar de Stockhütte.

In de eerste etappe afgelopen zondag pakte Vauquelin verrassend een voorsprong van bijna drie minuten op Almeida in een ontsnapping. Maar als het steil wordt, is de Portugees bijna niet meer in te halen: hij won in 2025 al de Ronde van het Baskenland en de Ronde van Romandië. In 2024 eindigde Almeida als vierde in de Tour de France, ondanks zijn steun aan eindwinnaar Tadej Pogacar.

De Portugese renner, zonder enige humor, ging op pad om de verloren tijd in te halen. Woensdag stormde hij sneller dan wie dan ook over de Splügenpas, terwijl Vauquelin, ver achter hem, in botsing kwam met landgenoot Romain Grégoire, die naar zijn mening te weinig meedeed in de achtervolging. Donderdag lag Almeida opnieuw ver voor, en Vauquelin vatte de zware strijd om de schade aan de finish te beperken samen: "Ik was dood." Hij zei ook: "Je maakt meer dieptepunten dan hoogtepunten mee in je carrière."

Zaterdag leed Vauquelin opnieuw een nederlaag, hij werd ingehaald door Almeida. Toch wist hij nog 33 seconden goed te maken in de afsluitende tijdrit, die 800 hoogtemeters besloeg over een afstand van slechts 10 kilometer. De Fransman kondigde aan zo hard te zullen rijden dat hij bij de finish in de problemen zou komen – en hij hield zich aan zijn belofte. Alsof elke gram telde, gooide hij onderweg zijn zonnebril weg. Maar Almeida ging nóg sneller van start, en symbolisch gezien had hij zijn bril niet eens opgezet.

Bij de eerste tussentijd was Vauquelins voorsprong al geslonken tot 11 seconden, en kort daarna was het laatste sprankje hoop verdwenen. Maar de Fransman was niet teleurgesteld over het verlies van de race. In een interview met de krant NZZ die avond maakte hij duidelijk hoe tevreden hij was met hoe de week in Zwitserland was verlopen: "Dit is een grote stap in mijn carrière. Ik heb enorm veel profijt van deze Ronde van Zwitserland."

De 24-jarige behoort tot een nieuwe generatie Franse wielrenners, fundamenteel anders dan hun voorgangers. Die laatste droomden groot, maar faalden bijna altijd net zo hard. Thibaut Pinot bijvoorbeeld streefde naar de eindzege in de Tour de France, iets waar de Grande Nation al sinds 1985 op wacht, toen Bernard Hinault voor het laatst zegevierde. Pinot faalde altijd dramatisch door een combinatie van pech, incompetentie en professionele tegenstand.

Vauquelin, zijn wat jongere landgenoten Grégoire en Lenny Martinez, en de 18-jarige Paul Seixas opereren nuchterder. Ze praten weinig, werken hard, streven naar realistische doelen – en grijpen instinctief kansen aan. Zoals in de eerste etappe van de Ronde van Zwitserland, toen Almeida's VAE-ploeg uitgaf en de kopgroep liet wegrijden. Grégoire won de etappe en Vauquelin bezorgde de Ronde van Zwitserland een van de spannendste duels om de gele trui in de afgelopen jaren.

Dat het drama een literaire dimensie kreeg, beviel de organisatoren natuurlijk ook. "We drijven op een roze wolk", zei evenementdirecteur Olivier Senn zondag. De sfeer was al fantastisch tijdens de vrouwenwedstrijd, met de Zwitserse overall winnares Marlen Reusser , "en bij de mannen werd het elke dag beter." Zijn plan om een ​​parcours te creëren dat tot aan de finish spannend zou blijven, wierp voor het eerst zijn vruchten af.

De financiële situatie is optimistischer dan lange tijd het geval was. Volgens de organisatoren is het realistisch geworden om het chronisch verlieslatende evenement, inclusief de vrouwenrace, winstgevend te maken. "Daarom hebben ze mij aangenomen", aldus Gabriela Buchs, de nieuwe CEO van Cycling Unlimited. Zij is sinds haar aantreden in november 2024 verantwoordelijk voor de sponsoring. Buchs meldde nieuwe samenwerkingen met bedrijven in binnen- en buitenland en positieve reacties van andere potentiële sponsors.

Almeida nam de eindzege met routineuze kalmte in ontvangst. Zelfs Portugese fans, die hem in Emmetten met nationale vlaggen aanmoedigden, lieten zich niet verleiden. Hij zal Pogacar binnenkort weer helpen in de Tour de France. Op de vraag of hij zou overwegen om alleen mee te doen aan de grootste wedstrijd ter wereld, antwoordde hij bijna flegmatiek: "Het maakt niet uit."

Vauquelin was zichtbaar meer tevreden met de tweede plaats: hij weet dat de toekomst aan hem toe is. Hij staat nog steeds onder contract bij Arkea, een Franse underdog. Hij zou echter kunnen overstappen naar het beter gefinancierde Britse team Ineos. De transfer zou zo onromantisch, maar tegelijkertijd rationeel zijn dat het perfect zou passen bij de vertegenwoordiger van de nieuwe Franse generatie.

Bij Ineos zou Vauquelin waarschijnlijk samenwerken met onder anderen Sir David Brailsford, die het vorige team, Sky, naar diverse Tour de France-overwinningen leidde voordat hij zijn focus verlegde naar Manchester United. Brailsford zou in de toekomst een grotere betrokkenheid bij de wielersport nastreven. Het zou geen verrassing moeten zijn als Vauquelin nog meer indruk maakt dan tijdens de Ronde van Zwitserland van 2025.