Bundesliga 2025/26: Wie vormen een bedreiging voor FC Bayern?

Bayern heeft een aantal verbeterpunten in de selectie – daar is iedereen het over eens. Maar ze zijn ook de grote favoriet om het kampioenschap te winnen.

Wanneer de Bundesliga vrijdag (22 augustus, Bayern tegen Leipzig, live te volgen via de radio vanaf 20.30 uur ) het nieuwe seizoen van start gaat, zal de zoektocht naar een grote rivaal voor de titelverdediger lastig zijn. De typische kandidaten hebben namelijk tegenslagen te verduren gehad, zitten in een herstructurering of (naar verluidt) stagneren qua personeel. Afgezien van de club uit München zelf heeft geen enkele club openlijk echte kampioensambities uitgesproken.

Het is logisch om de ranglijst van vorig jaar te raadplegen bij het bepalen van de favorieten voor de titel in het komende Bundesliga-seizoen. Zelfs gangbare AI-programma's gebruiken deze, toegegeven, fantasieloze aanpak. En dat dit niet alleen fantasieloos is, maar ook inhoudelijk problematisch, blijkt wel uit het feit dat Bayer Leverkusen, dat op de tweede plaats staat, in 2025/26 waarschijnlijk niet de grote uitdager van Bayern zal zijn.

Vorig seizoen eindigde Leverkusen met een achterstand van 13 punten op Bayern. En dat was voordat de Werkself hun sterspeler Florian Wirtz, hun vleugelspeler Jeremie Frimpong, hun verdedigende leider Jonathan Tah, hun aanvoerder Granit Xhaka, hun vaste eerste doelman Lukas Hradecky en hun coach en titelwinnaar Xabi Alonso kwijtraakten. En hoewel Leverkusen Erik ten Hag aantrok, een coach die meerdere keren landskampioen werd en, ondanks alle kritiek op zijn periode daar, Manchester United hielp hun laatste twee titels te winnen, en Bayer meer dan €100 miljoen uitgaf op de transfermarkt, moet het gezegd worden: dit team is uitgehold, uit elkaar gerukt en op zijn kop gezet.

Als het seizoen goed verloopt, is een plek in de Champions League zeker haalbaar voor Bayer dankzij hun jonge aanwinsten Jarell Quansah, Malik Tillman, Ibrahim Maza, Ernest Poku en Christian Kofane, die allemaal ouder zijn dan 23. Er is ook een niet geheel onwaarschijnlijk scenario waarin het talentvolle team zich over twee jaar dusdanig ontwikkelt dat ze opnieuw een serieuze uitdaging kunnen vormen voor Bayern München.

Conclusie: Ondanks de enorme nederlaag is de achterstand van 13 punten op Bayern groter geworden. Bayers voorbereiding was moeizaam en in de bekerwedstrijd tegen een regionale competitieploeg had Leverkusen twee rode kaarten nodig om echt te domineren. Internationale concurrentie is mogelijk, maar om meer te bereiken, hebben ze meer ervaren topspelers in de selectie nodig.

Van een grote bloedbad bij Borussia Dortmund is geen sprake. Integendeel: BVB heeft alle sleutelspelers behouden in de selectie die Niko Kovac acht wedstrijden ongeslagen liet in de tweede seizoenshelft, met alleen de meest ongelukkige nederlaag van Real Madrid op het WK voor clubteams. Het vertrek van Jamie Gittens, die ook meer dan €50 miljoen opbracht, doet op dit moment geen pijn, althans nog niet. Onder Kovac speelde de jonge Engelsman geen echte rol meer op de vleugel.

Daniel Svensson, van wie Kovac hoge verwachtingen heeft, en verdediger Yan Couto, die zijn draai nog niet helemaal gevonden heeft, werden in de zomer definitief vastgelegd. Ze krijgen gezelschap van de jonge Jobe Bellingham, van wie verwacht wordt dat hij op 19-jarige leeftijd een sleutelrol zal spelen op het middenveld en veel fysieke kracht in het spel van Dortmund zal brengen. Iets waar Kovac zeker van houdt.

Maar daarbuiten gaapt er een gat aan de inkomende kant. Terwijl Dortmund onder Kovac sensationeel vierde eindigde na een teleurstellende eerste seizoenshelft onder Nuri Sahin, is het team van Borsigplatz waarschijnlijk niet tot de conclusie gekomen dat deze selectie slechts selectieve versterkingen nodig heeft om Bayern in de titelstrijd te bedreigen. Tenminste, dat hoopt BVB: Nico Schlotterbeck en Niklas Süle zijn momenteel uitgeschakeld in de centrale verdediging, Emre Can is eveneens geblesseerd en de aanval mist op bijna elke positie diepgang en dribbelvermogen.

Conclusie: Dortmund mag niet weer in zo'n diep dal terechtkomen als onder Sahin, daarvoor lijkt de ploeg onder Kovac te stabiel en de trainer zelf is gewoon te duidelijk in zijn spelplan en communicatie, maar voor een grote stap richting de top van de ranglijst zal er (snel) veel moeten gebeuren in de selectie, ook al is er maar een kleine ambitie om Bayern in gevaar te brengen.

Eintracht Frankfurt presteerde voor het laatst zo goed in de Bundesliga als vorig seizoen in 1993. De derde plaats was een doorslaand succes voor de ploeg van Dino Toppmöller. En dat ondanks de winterse overstap van Omar Marmoush naar Manchester. Deze zomer verliet ook zijn sympathieke aanvaller Hugo Ekitike Eintracht voor de Premier League en speelt nu voor Liverpool FC. Verder is Frankfurt er grotendeels in geslaagd de selectie bijeen te houden, met nieuwkomer Ritsu Doan van SC Freiburg die in de beker al liet zien dat hij zeker een vitaliserende factor kan zijn voor de Hessische aanval.

Maar dat zou ook dringend nodig kunnen zijn, want het kwaliteitsverlies van Marmoush en Ekitike is voor een club als Frankfurt vrijwel onmogelijk te vervangen, ondanks de 170 miljoen euro die ze beiden betaalden. Jonathan Burkardt is een begin; de Duitse international kwam over van Mainz en zal waarschijnlijk een vaste waarde worden in de aanval. Elye Wahi, die in de winter werd aangetrokken, moet nu eindelijk voldoen aan de verwachtingen die hem in zijn carrière al meerdere keren werden gesteld, vooral omdat Burkardt de afgelopen drie seizoenen langdurig aan de kant stond. Anders zou de centrale spits, met een driedubbele last, dit seizoen wel eens een probleem kunnen worden.

Conclusie: Eintracht is duidelijk opnieuw een kandidaat voor de Champions League, maar voor de nog relatief jonge selectie lijkt een echte aanval op München gezien het verlies van hun twee topspitsen weinig realistisch.

VfB Stuttgart eindigde vorig seizoen weliswaar "slechts" als negende, maar als bekerwinnaar, als taaie onderhandelaar in het pokerspel voor Nick Woltemade en als uitdagende, zij het minder sterke, tegenstander in de onlangs gespeelde Supercupfinale hebben de Zwaben al laten zien dat ze FC Bayern niet onderuit kunnen halen.

Het vertrek van Enzo Millot is pijnlijk, maar de aanvaller is vooralsnog de enige vaste basisspeler die Sebastian Hoeneß moet vervangen. De aanval biedt echter nog steeds veel veelzijdigheid. Met Deniz Undav en Woltemade heeft Hoeneß twee spelers in de selectie die zowel in de aanval als op verschillende posities achterin uit de voeten kunnen. Het team is bovendien uitstekend op elkaar ingespeeld. Alleen Frank Schmidt is langer bondscoach van de Bundesliga dan Hoeneß (2 jaar en 4 maanden). Desondanks heeft de jonge selectie, waarin geen enkele veldspeler ouder is dan 29, nog volop ruimte voor ontwikkeling.

Conclusie: Stuttgart is er al in geslaagd om München in het seizoen 2023/24 als tweede te eindigen. Als Woltemade de transferdrama's van zich af weet te schudden en zijn vorm tot nu toe dit jaar kan voortzetten, komen de Zwaben in aanmerking voor de rol van Bayern's nummer één-achtervolger. Of dat uiteindelijk een serieuze bedreiging vormt voor de titelstrijd van München, is echter de vraag.

Na het slechtste seizoen in de geschiedenis van de Bundesliga heeft RB Leipzig zijn selectie grondig vernieuwd. Ole Werner is de nieuwe trainer en zes spelers zijn voor tientallen miljoenen euro's per stuk naar de club gehaald. Geen van hen is ouder dan 23. Dit is bijzonder interessant, aangezien Werner in Bremen niet bepaald bekend stond om zijn snelle kansen voor jonge spelers. Van deze zes spelers startte alleen vleugelspeler Yan Diomande daadwerkelijk in de beker, en hij maakte meteen indruk, ondanks zijn 18e jaar. Zonder internationale druk richt de club zich volledig op de competitie en de DFB Pokal – wat zeker een voordeel zou kunnen zijn.

Conclusie: Het vertrek van Benjamin Sesko is vervelend, maar als RB het zo weet te houden en Xavi Simons behoudt ondanks alle transfergeruchten, hebben ze zoveel talent in de selectie gebracht dat een veel betere eindklassering dan de zevende plaats absoluut mogelijk is. Het jonge RB-team is echter waarschijnlijk (nog) geen echte kanshebber voor het kampioenschap.

Ook al is Jamal Musiala nog ver weg, en ook al is er misschien een klein gebrek aan noemenswaardige aanvallende alternatieven op de flanken, Luis Diaz heeft, ondanks alle terechte discussies over de hoge transfersom van zo'n € 70 miljoen, al laten zien dat hij Bayern direct kan versterken. Jonathan Tah brengt een schat aan ervaring mee naar de verdediging, en Tom Bischof kan op vrijwel elke positie op het middenveld op het hoogste Bundesliga-niveau uit de voeten. Bovendien toonden de piepjonge Lennart Karl en Jonah Kusi-Asare zich tijdens de voorbereiding op het seizoen al behoorlijk enthousiast, dus zelfs Vincent Kompany, die tot nu toe terughoudend was met het nemen van risico's, zou hen beiden wel eens een paar invalbeurten kunnen gunnen.

Conclusie: Bayern heeft gaten in de selectie die het hen in de Champions League erg moeilijk kunnen maken, maar het is niet slechter dan vorig jaar, toen de ploeg uit München de titel met 13 punten verschil won. Bayern zal dit jaar opnieuw de titel winnen, tenzij er een grote blessure dreigt.