Onderschatte pijn - Hoe tenniselleboog, golferselleboog en muisarm ontstaan ​​- en wat u eraan kunt doen

Iedereen kan last krijgen van elleboogpijn, of u nu een atleet, een kantoormedewerker of een doe-het-zelver bent. Als elke beweging een marteling wordt, ligt dat vaak aan het overbelastingssyndroom. Orthopedist Markus Klingenberg legt uit wat dit veroorzaakt en hoe u het kunt voorkomen.

Elleboogpijn kan een grote impact hebben op het dagelijks leven. Of het nu gaat om het openen van een fles, het schudden van handen of het werken op de computer: plotseling wordt elke beweging een marteling . Vaak wordt dit veroorzaakt door overbelastingssyndromen zoals tenniselleboog, golferselleboog of de zogenaamde muizenarm. Deze klachten komen niet alleen voor bij sporters, maar kunnen voorkomen bij iedereen die zijn arm herhaaldelijk of eenzijdig verrekt.

Markus Klingenberg is specialist in orthopedie en traumachirurgie, met een focus op arthroscopische chirurgie van de schouder, elleboog, hand, knie en enkel, evenals voetchirurgie. Hij heeft aanvullende kwalificaties in sportgeneeskunde, chiropractie/manuele geneeskunde en spoedeisende hulp. Na zijn studie geneeskunde in Bonn en Zürich en verblijven in Londen, Innsbruck en Boston, voltooide hij zijn specialistenopleiding. Sinds 2014 is hij hoofdarts bij de Beta Kliniek in Bonn voor artroscopie, voetchirurgie en sportgeneeskunde. Hier vindt u zijn website www.markusklingenberg.de

Overbelastingssyndroom van de elleboog wordt veroorzaakt door herhaaldelijke of aanhoudende belasting van de pezen en spieren in het ellebooggebied. De meest voorkomende vormen zijn tenniselleboog (epicondylitis humeri radialis), die de buitenkant van de elleboog aantast, golferselleboog (epicondylitis humeri ulnaris), die aan de binnenkant voorkomt, en muizenarm (RSI-syndroom), die zowel de buitenkant als de binnenkant van de elleboog en de pols en onderarm kan aantasten.

Bij deze syndromen ontstaan ​​er kleine scheurtjes in het aanhechtingsweefsel van de pezen van de onderarmspieren aan de elleboog. Deze microscheurtjes veroorzaken ontstekingen en pijn.

In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, zijn het niet alleen sporters die last hebben van deze overbelastingssyndromen. Eigenlijk kunnen ze iedereen treffen die regelmatig eenzijdig zijn arm belast. Kantoormedewerkers hebben vaak last van een muisarm, omdat ze langdurig achter de computer zitten en voortdurend met de muis bewegen. Vaklieden zoals loodgieters en monteurs lopen risico door repeterende bewegingen. Ook doe-het-zelvers kunnen er last van krijgen na intensieve renovatie- of tuinwerkzaamheden. Ook muzikanten die een instrument als piano of viool bespelen, zijn niet immuun voor deze klachten.

De typische symptomen van het elleboogoverbelastingssyndroom zijn pijn aan de buiten- of binnenkant van de elleboog, die kan uitstralen naar de onderarm. Mensen met deze aandoening klagen over zwakte in de handen en hebben moeite met het vastpakken of optillen van voorwerpen. Stijfheid en beperkte beweeglijkheid van de elleboog zijn andere symptomen.

De diagnose wordt meestal gesteld op basis van een uitgebreide medische voorgeschiedenis en lichamelijk onderzoek met specifieke tests. Bij complexere gevallen kunnen beeldvormende technieken zoals MRI worden gebruikt om de situatie verder te verduidelijken.

De behandeling van overbelastingssyndroom van de elleboog omvat verschillende benaderingen. Bij conservatieve therapie ligt de nadruk op het rusten en immobiliseren van de aangedane arm. Koelen kan helpen om pijn te verlichten en ontstekingen te verminderen. Fysiotherapie en gerichte oefeningen ondersteunen de genezing, terwijl ergonomische aanpassingen op de werkplek verdere stress verminderen. Verbanden of ortheses kunnen voor extra stabilisatie zorgen.

Ontstekingsremmende pijnstillers worden vaak als medicijn gebruikt, oraal of in de vorm van een gel. In sommige gevallen zijn cortisoninjecties noodzakelijk. Ook speciale therapievormen zoals shockwavetherapie, acupunctuur of autologe bloedtherapie (ACP-therapie) zijn succesvol. Chirurgische ingrepen worden zelden uitgevoerd en alleen overwogen als conservatieve methoden na lange tijd niet meer werken.

Preventie en zelfmanagement spelen een belangrijke rol bij het beheersen van overbelastingssyndroom van de elleboog. Ergonomische hulpmiddelen zoals verticale muizen of aangepaste toetsenborden kunnen de werkplek optimaliseren. Zorg ervoor dat uw bureau en stoel op de juiste hoogte staan ​​en gebruik armleuningen om de druk te verlichten.

Regelmatige pauzes en rek- en strekoefeningen zijn essentieel. Wanneer u herhalende activiteiten uitvoert, neem dan korte pauzes en doe rek- en losmaakoefeningen voor uw onderarm en pols. Het versterken van de onderarmspieren door middel van gerichte oefeningen kan ook nuttig zijn. Technieken zoals het versterken van de polsstrekkers, onderarmmassages met fasciarollen of polsrekkingen ondersteunen de spieren.

Verbeter uw sporttechniek om onnodige belasting te voorkomen. In acute gevallen kan koeling de ontsteking verminderen. Het is belangrijk om vroegtijdig op symptomen te reageren en de activiteiten hierop aan te passen.

De beste strategie tegen overbelastingssyndroom van de elleboog is preventie. Veel klachten kunnen worden voorkomen door regelmatig te bewegen, evenwichtige training en ergonomische aanpassingen. Doe een warming-up voor het sporten en neem regelmatig rek- en strekoefeningen op in uw dagelijkse routine . Ook afwisseling in herhalende activiteiten en aandacht voor de eigen fysieke grenzen zijn van groot belang. Als u naar uw lichaam luistert, regelmatig pauzes neemt en uw spieren versterkt, kunt u veel doen om deze problemen te voorkomen of te verlichten.