Inter'in savunması onları PSG karşısında sürpriz bir Şampiyonlar Ligi şampiyonluğuna taşıyabilir mi? Simone Inzaghi'nin takımı nasıl baskı yapıyor?

Inter , olasılıkları aşarak Şampiyonlar Ligi finalini kazanırsa, savunmasının bunda büyük bir söz sahibi olması kaçınılmaz görünüyor. Ancak Simone Inzaghi için işler yolunda giderse, bu, yarı finalde olduğu gibi, mucizevi Yann Sommer kurtarışlarının Barcelona'yı uzak tuttuğu şekilde sağa doğru gitmek anlamına gelmeyecek. Bunun yerine Inter, topun asla o kadar uzağa gitmemesini sağlamaya çalışacak.

Inter'in topsuz formu, beraberliği kendi lehlerine çevirecek koz olabilir. Nasıl kurulacak? İşte onları bu kadar etkileyici yapan şey bu. Bunu söylemek gerçekten zor.

Barselona'ya karşı ikinci maçtaki açılış değişimlerini ele alalım. Inzaghi, Inter'in bugüne kadar turnuvada kullandığı en agresif baskılardan biriyle başlıyor, kanat beklerini rakip beklere karşı yükseğe itiyor ve geniş stoperlerinin Lamine Yamal ve Raphinha'ya karşı düellolarını kazanabileceğine güveniyor.

Yukarıdaki görüntüde Henrikh Mkhitaryan, Frenkie De Jong'un topuna doğru koşuyu takip ediyor ve Marcus Thuram'ın zaten koruduğu bir pası daha da engelliyor. Federico Dimarco, Pau Cubarsi'nin sonunda Eric Garcia'ya yanlamasına razı olmak zorunda kaldığı pası engellemek için sahada hızla ilerliyor. Barselona bu yolu seçmeseydi, muhtemelen topu Wojciech Szczesny'ye geri zorlamak olurdu, o da Ferran Torres'e doğru uzun bir pas atardı ve Francesco Acerbi'ye karşı kazanması pek mümkün olmayan bir düello olurdu.

Tüm bunların işe yaraması için Nicolo Barella çok önemli. Onun dinamizmiyle, Szczesny'e baskı yaptıklarında her iki forvetin de yerini koruyabiliyor, hem orta saha oyuncusuna yapılan hızlı pası engelliyor hem de De Jong'a yapılan pası koruyor. Her iki bacağında da topsuz bir avcı gibi davranıyordu. Yüzünde olmayan bir televizyon kamerasının hareketsiz görüntüsünde bile, Pedri'ye sırtı dönük bir şekilde zor bir pozisyonda top atıldığında gözlerindeki parıltıyı görebiliyorsunuz.

Barselona'ya karşı sergiledikleri saldırganlığın, çizgiden oynamaya çalışacak bir Paris Saint-Germain takımına karşı tekrarlamak istedikleri bir yaklaşım olabileceğini görmek kolaydır. Ancak bu küçük bir kumar olmayacaktır. Barselona'nın San Siro'daki geniş kaçış yolları, pozisyonundan çıkarılan bir stoper olan Eric Garcia ve etkileyici bir genç bek olan Gerard Martin'di, ancak Alejandro Balde kadar değil.

PSG için bu, her ikisi de pozisyonlarında dünyanın en iyi iki veya üç oyuncusu arasında yer alan Nuno Mendes ve Achraf Hakimi olacak. Denzel Dumfries, ikinci maçta daha derine oturduğunda, Raphinha'ya karşı Yann Aurel Bisseck'in yükünü hafifletmeye çalışırken, Martin kaslarını esnetmeyi başardı ve iki gol pası verdi. Mendes'in veya Hakimi'nin karşı kanatta ne gibi hasarlar verebileceğini hayal edin.

Öte yandan, Inter'in bu şekilde oynaması gerekmiyor. Kesinlikle baskılarını azaltmaya çok hazırlar; yarışma boyunca defans eylemi başına pasları (baskı yoğunluğunun bir ölçüsü) 15.7'dir, ortalamanın çok altındadır. Otobüsü park etmeleri gerekirse tam olarak bunu yapacaklardır.

Pep Guardiola, takımının Etihad Stadyumu'nda 0-0 berabere kalmasından önce Şampiyonlar Ligi kampanyasının başında sağ bek olarak bunu açıklamıştı. "İyi bir yüksek presleri var ve adam adama gidiyorlar... ve tipik İtalyan zihniyetiyle savunma yaptıktan sonra acı çekmeleri gerektiğini düşünüyorlar." Bazen acı çekme mazoşizme dönüşebiliyor ve kesinlikle Manchester City'ye karşı kalelerini gole kapatmalarını sağlayan son adam savunmasından çok şanslarıydı.

Yine de bu, ceza sahasında büyük baskı altında hayatta kalabilen bir takım. Lig aşamasındaki 36 takımdan sadece dokuzu rakiplerine maç başına 30'dan fazla ceza sahası dokunuşu yaptırdı. Inter ve Feyenoord, eleme aşamalarını doğru düzgün koklayan tek takımlar. Bu sayı doğal olarak Barselona ve Bayern Münih ile karşılaşmalarla desteklense de, ceza sahasına çöktüğünde kendini evinde hisseden bir takım.

Yarışma boyunca Inter, şut blokçularına güvenmeye hazırdı. Arsenal'in çabası on kez siyah ve mavi formaya çarptı. Bayern, San Siro'da sekiz kez engellendi ve hatta Young Boys bile Yann Aurel Bisseck ve arkadaşlarının yedi çabalarının önünde kendilerini fırlatmalarını sağlayabildi. Arkalarında olağanüstü Yann Sommer varken, Inter gerektiğinde sığınak kurabilir.

90 dakika boyunca buna güvenmek istemezsiniz, tıpkı Inzaghi'nin oyuncularının PSG'yi Allianz Arena'da bir buçuk saat boyunca kovalayabileceğine dair kumar oynamak istememesi gibi. Ancak A Sütunu'ndan biraz ve B Sütunu'ndan biraz alarak, Inter bu en büyük fırsatta salınım faktörüne sahip olabilir.