Roberta Flack'i anıyoruz: Rakipsiz bir yeteneğe selam duran 8 zamansız hit

NEW YORK -- Popüler müziğin akışkan olduğu bir çağda, dinleme dünyasının her zaman bu kadar açık olmadığını unutmak kolaydır. Elbette, Roberta Flack'in kariyeri yakından incelenmediği sürece.

Samimi vokal ve müzik tarzıyla 1970'lerin en iyi kayıt sanatçılarından biri ve uzun süre sonra etkili bir icracı olan Flack, Pazartesi günü öldü. Geride kategorizasyondan kaçınan zengin bir müzik repertuvarı bıraktı. İlk albümü "First Take", soul, caz, flamenko, gospel ve folk'u tek bir açıklayıcı pakette bir araya getirdi; biçimiyle öngörülü ve yaklaşımıyla ölçülüydü.

Flack muhtemelen klasikleriyle hatırlanacak — "The First Time I Ever Saw Your Face" ve "Killing Me Softly with His Song" bunlardan bazıları. Olması gerektiği gibi. Ancak yetenekleri bilindik başlıkların çok ötesine uzanıyor.

Okumaya devam edin ve ardından Spotify çalma listemizdeki tüm parçaları buradan dinleyin.

"First Take"ten öne çıkan birini seçmek aptalca bir iş, ancak dinleyiciler Flack'in Leonard Cohen klasiği "Hey, That's No Way to Say Goodbye"ın cover'ıyla vakit geçirmekte akıllıca davranacaklardır, orijinali gölgede bırakan bir yeniden canlandırma için güçlü bir örnek. Sesi Cohen'in ağıtını dönüştürüyor. Bu şarkının, hatta tüm kaydın, Şubat 1969'da New York'taki Atlantic Studios'ta sadece 10 saatlik bir sürede kaydedildiğine inanmak neredeyse imkansız. Ama öyleydi.

"First Take"den "Angelitos Negros" da Flack tarafından tamamen İspanyolca seslendiriliyor. Bu, Venezuelalı yazar Andrés Eloy Blanco'nun "Píntame Angelitos Negros" adlı şiirinden uyarlanan bir şarkı ve aynı adlı 1948 Meksika filminden alınmış bir başlık.

Film, beyaz bir çiftin koyu tenli bir çocuğa doğum yapmasıyla ırklararası ilişkilerde yol alıyor. Flack'in yükselen vokal performansının ötesinde - sağlam bir yaylı çalgılar bölümü ve naylon telli gitarlar üzerinde sunulan - şarkı, ırk ayrımcılığına karşı bir marş ve şarkıcının müzik yapımındaki sınır ötesi yaklaşımının çarpıcı bir örneği olarak hizmet ediyor.

İyi belgelenmiş bilginin de işaret ettiği gibi, Roberta Flack'in ana akım başarı hikayesi, İngiliz halk sanatçısı Ewan MacColl'un eşi Peggy Seeger için yazdığı "The First Time Ever I Saw Your Face" şarkısının muhteşem cover'ının, sanatçının 1971 yapımı "Play Misty for Me" filminde Clint Eastwood ile Donna Mills arasındaki aşk sahnesinde kullanılmasıyla başladı.

1972'de Billboard pop listesinde hızla zirveye yerleşti ve yılın kaydı dalında Grammy aldı. Ancak şarkıyla ilişkisi ve onu böylesine büyük zirvelere taşımadaki eşsiz yeteneği neredeyse bir kısmetti. Balad'ı kaydetmeden önce, eğitimci olarak çalıştığı yıllarda bir glee kulübünde çalışırken öğrettiği için şarkıya gerçek bir aşinalığı vardı.

Flack'in en bilinen hiti ve 20. yüzyılın en büyük aşk şarkılarından biridir. Flack, Lori Lieberman'ın "Killing Me Softly with His Song" şarkısını ilk kez bir uçakta dinledi ve hemen aşık oldu. Quincy Jones ile turnedeyken şarkıyı yeniden yorumladı ve dinleyiciler de on yıllar boyunca olduğu gibi ona aşık oldu.

Kaydındaki sesi dünyadışıydı - gelecek yıllarda hakim olacak bir tür neo-soul R&B'yi belirliyordu - ve bununla tanındı. Flack, bu şarkıyla en iyi kayıt dalında üst üste Grammy kazanan ilk sanatçı oldu.

Şarkı, 90'larda yine birinciliğe ulaştı; hip-hop üçlüsü Fugees, Flack'in cover'ını ustalıkla yorumladı ve şarkıcı Lauryn Hill'in yeteneğini dünyanın büyük bir bölümüne tanıttı.

Hem R&B hem de caz müzisyenleri için bir standart — şüphesiz Flack'in versiyonunun ihtişamından dolayı — "Feel Like Makin' Love" onun üçüncü kariyer 1 numarası. Bu meditatif bir baştan çıkarma, Flack her bir lirik vinyeti kendi sunumunda somutlaştırıyor. "Parkta geziniyorum / Kışın bahara dönüşmesini izliyorum," diye şarkıya başlıyor, "Karanlıkta yürüyorum / Aşıkların işlerini yaptığını görüyorum."

Yakın arkadaşı Donny Hathaway ile ruh dolu bir iş birliği olan "The Closer I Get to You", hem büyük sesli hem de daha büyük yürekli şarkıcıların birbirlerini yücelttiği düşündürücü bir aşk hikayesi. Ancak ihtişamına rağmen, şarkının mirası trajediyle gölgelendi: 1979'da Flack ve Hathaway, kayıt sırasında bir sinir krizi geçirdiğinde ve Manhattan'daki otel odasından düşerek öldüğünde düetlerden oluşan bir albüm üzerinde çalışmaya başladılar.

80'ler Flack için soft rock sapması getirdi, yenilikçi sanatçı için bir başka deney. R&B ballad sanatçısı Peabo Bryson ile düet olan "Tonight, I Celebrate My Love", birkaç türün kesişiminde ve aynı zamanda zamansız — ışıltılı, sentezlenmiş prodüksiyonda demir atmış bir şarkı için bir başarı.

Flack, kariyerinin ilerleyen dönemlerinde güncel an'a ayak uydurmaya devam etti. Bunun harika bir örneği, İngiliz şarkıcı Maxi Priest'in yer aldığı parlak bir pop şarkısı olan "Set the Night to Music"tir. Aynı isimli 1991 albümünde yayınlanmıştı ve bu albümde Philadelphia soul grubu The Stylistics'in 1970'ler R&B hiti "You Make Me Feel Brand New"in o dönemki çağdaş bir cover'ı da yer alıyordu.