Rachel Reeves geçen ay 16,4 milyar sterlin harcadı ve İngiltere karşılığında HİÇBİR ŞEY almadı

Ekonominin "temellerini onardığını" iddia ediyor, ama benim durduğum yerden bakınca, daha çok çatı çöküyor gibi görünüyor. Büyüme durdu. Ekonomi Nisan ayında %0,3 daraldı, ardından Mayıs ayında %0,1 daha geriledi. Yeni bir durgunlukla karşı karşıyayız.

İşsizlik hızla artıyor ve Bütçe'den bu yana 276.000 kişi daha işsiz kaldı. Noel'den önce 100.000 kişi daha artması bekleniyor. Bu bir istihdam katliamı ve Reeves tetiği çekti .

İşçi Partisi'nin Kış Yakıt Ödemeleri ve engellilik yardımları konusunda beceriksiz ve aşağılayıcı U dönüşlerinin ardından harcama kesintileri artık gündemden kalktı. Rusya ile gerilim tırmanırken savunma maliyetleri de artıyor.

Yani İşçi Partisi, hükümetlerin sayılar birikmeyi bıraktığında her zaman yaptığı şeyi yapıyor ve rakamlarla oynuyor.

Ancak bir rakamı göz ardı etmek mümkün değil. Sadece Haziran ayında, hükümetin borçlanması 20,7 milyar sterline ulaştı. Bu, geçen yılın aynı ayına göre 6,6 milyar sterlin daha fazla ve Haziran ayındaki en yüksek ikinci borçlanma toplamı. Bu rakam, yalnızca 2020'deki Covid karantinası kaosuyla geride bırakıldı.

Reeves, Mart ayında vergileri 40 milyar sterlin artırmasına ve Ekim ayındaki bütçesinde 30 milyar sterlinlik bir vergi artışı planlamasına rağmen, bu yıl 170 milyar sterlin borçlanma yolunda ilerliyor.

Daha fazla vergi ödüyoruz, daha az kazanıyoruz ve daha hızlı harcıyoruz. Bunun için bir kelime var: İflas.

Peki Haziran ayındaki borçlanma çılgınlığının çoğu nereye gitti?

Eğer bunun NHS'ye, yolların onarımına, savunmanın güçlendirilmesine veya emeklilere yardıma harcandığını düşünüyorsanız, bir kez daha düşünün.

Bu 20,7 milyar sterlinin 16,4 milyar sterlinlik şaşırtıcı bir kısmı tamamen faiz ödemelerine gitti. Reeves'in geçen ay ödünç aldığı paranın dörtte üçünden fazlası doğrudan alacaklılara gitti.

Hizmetlere, altyapıya veya büyümeye yatırım yapılmadı. Kesinlikle borcumuzun hiçbirini ödemedi. Bunun yerine Reeves, bir kredi kartından borç alıp diğerinin biriken faizini kapatıyor.

Bu böyle devam edemez. Bu yıl ödünç aldığımız 170 milyar sterlin, şu anda 2,87 trilyon sterline yaklaşan mevcut borç dağına eklenecek. Ve hiçbiri geri ödenmiyor.

Faiz faturası giderek büyüyor, bizi daha da derin bir çukura sürüklüyor.

Hedge fon milyarderi Ray Dalio, artan vergiler, şişen borç ve durgunlaşan büyümenin ölümcül karışımı nedeniyle İngiltere'nin mali bir "kıyamet döngüsüne" yakalandığını söylüyor.

İngiltere şu anda gelişmiş ülkeler arasında devlet borçlanmalarında en yüksek faiz oranlarını ödüyor. Daha fazla vergi artışı açığı kapatmayacak. Aksine, ekonomiyi yavaşlatacak ve vergi gelirini daha da azaltacak.

İşçi Partisi'nin sol kanadının cevabı servet vergisi; ancak bu karmaşık, pahalı ve yurtdışında daha fazla yatırım yapılmasını engelleyecek bir yöntem.

Muhafazakârlar da suçlanmayı hak ediyor. Pandemi sırasında borçlarını biriktirdiler ve vergi artışlarını başlattılar. Onlardan önce Gordon Brown büyük bir boşluk bırakmıştı.

Yaşlanan demografik yapı, artan hastalık yardımı talepleri ve Donald Trump'ın gümrük vergileri baskıyı artırıyor. Yapay zeka daha da fazla işi yok edebilir.

Yıllardır kimse bu sorunla yüzleşmedi. Reeves, güveni azaltıp büyümeyi engelleyerek düşüşü hızlandırıyor.

Borç alınan paranın faizini ödemek için borç almak, iflasın en hızlı yoludur. Ve neredeyse oradayız.