Yoksul ailelerin çocuklarında 'göz tembelliği' görülme olasılığı daha yüksek

Ambliyopi veya "tembel göz", bir gözün görme sürecine daha az dahil olmasıyla oluşan, beynin farklı "resimler" görmesine ve bunları birleştirememesine neden olan bir görme bozukluğudur . Bunun sonucunda tembel göz daha az görsel sinyal alır, beyin de buradan gelen bilgileri baskılayarak görme yetisinin giderek bozulmasına neden olur. Bu patoloji ancak ergenlik çağına kadar tedavi edilebilir; Daha sonra ambliyopi nedeniyle bozulan görmeyi düzeltmek neredeyse imkânsız hale gelir.

Hastalığın gelişme olasılığı, kalıtsal şaşılık, prematüre doğum, düşük doğum ağırlığı ve diğerleri dahil olmak üzere şaşılık nedeniyle artar. Ambliyopi risk grupları hakkında en kapsamlı verileri elde etmek için Kudüs İbrani Üniversitesi'nden bilim insanları, 16-18 yaş aralığındaki 1,3 milyon gencin verilerini içeren geniş bir çalışma yürüttü. Hepsi 1993-2017 yılları arasında İsrail ordusuna katılmadan önce görme testleri de dahil olmak üzere tıbbi muayenelerden geçti. 14,3 bin genç erkek ve kadına ambliyopi teşhisi konuldu.

Genel olarak, gözlem süresi boyunca patolojinin yaygınlığı %1,59'dan %0,87'ye neredeyse yarı yarıya azaldı ve bu durum büyük olasılıkla çocuklarda görme bozukluğunun önlenmesindeki iyileşmeden kaynaklanmaktadır. Ancak veri analizi, düşük gelirli ailelerin çocuklarının, daha zengin akranlarına kıyasla ambliyopi geliştirme olasılığının önemli ölçüde daha yüksek olduğunu gösterdi. Göz tembelliği riskinin, eski Sovyetler Birliği ve Kuzey Afrika'dan gelenler de dahil olmak üzere göçmenler arasında da arttığı tespit edildi. Bilim insanları, bu ailelerin çocuklarında çeşitli hastalıkların zamanında önlenmesi için daha az fırsata sahip olduğunu düşünüyor.

Bilim insanları ayrıca bu durumla bilişsel işlevlerin azalması arasında bir bağlantı buldular ve ambliyopinin okumayı zorlaştırarak düşünme becerilerinin zayıflamasına yol açabileceğini öne sürdüler. Araştırmacılar, tembel göz için istatistiksel olarak anlamlı diğer risk faktörlerinin arasında obezite, ortalamanın altında boy ve ultra-Ortodoks bir dini toplulukta yaşamanın da bulunduğunu buldu.

Daha önce Amerikalı bilim insanları, okul öncesi çağda yoksulluk içinde yaşayan çocukların beyinlerinde "yoksulluk damgası" keşfetmişti . Özellikle çevresel faktörlere karşı hassas olan hipokampüs, kaudat çekirdek ve talamus gibi bazı subkortikal beyin bölgelerinin hacimleri daha küçüktü. En şaşırtıcı bulgu ise, ailelerin maddi durumları zamanla iyileşse bile, bu değişimlerin çocuklarda devam etmesiydi.

Bilim insanları, "Yoksulluk ve onunla birlikte gelen stres, kötü beslenme ve sağlık hizmetlerine sınırlı erişim gibi faktörlerin beyin gelişimini etkilediğini düşünüyoruz" şeklinde açıklama yaptı.