Başkalarına, başkalarının sana yaptığını yap.

Rusya, son haftalarda birçok Avrupa ülkesine karşı karma savaş eylemlerini yoğunlaştırdı. Rusya'nın açıklanmayan hedefleri, yol açtığı etkilerde açıkça görülüyor: Avrupalı ​​siyasi aktörlerin sindirilmesi, kaynakların orantısız bir şekilde iç savunmaya aktarılması ve bunun sonucunda Ukrayna'ya verilen desteğin azaltılması ve NATO'nun güvenilirliğini zedeleyen ve üyeleri arasında güvensizliği besleyen söylemlerin teşvik edilmesi.

Rusya elde edilen sonuçlardan memnun olabilir mi?

Günümüzde uluslararası ilişkilerin dönüştüğü gölge ve ışık oyununda sıklıkla görüldüğü gibi, cevap 'Hem evet hem hayır'dır.

Başlangıçtaki bazı karışıklıklara rağmen, NATO kaynaklarını güçlendirerek ve doğu kanadını devriye gezmek ve korumak için bir operasyon başlatarak karşılık verdi. Polonya, Antlaşma'nın 4. Maddesi uyarınca müttefikleriyle istişare ettikten sonra, hava sahasını yeniden geçen her türlü tehdidi vuracağını açıkça belirtti. Donald Trump ise daha da ileri giderek, tüm NATO ülkelerinin aynısını yapması gerektiğini belirtti ve Marco Rubio da (duruma bağlı olarak) daha sonra bu açıklamayı yaptı.

Öte yandan, hava kuvvetlerindeki duyurulan artış, daha güçlü bir müdahaleyi savunan birçok gözlemciye yetersiz, konuşlandırılan savunma kabiliyetlerinin bu tehditlerle başa çıkmak için orantısız olduğunu savunanlara ise aşırı göründü. Sonuç olarak, Avrupa ve Ukrayna, gerekli kabiliyetleri tehdidin potansiyeline uygun bir ölçekte ve maliyet etkinliğiyle üretmeye yöneldi.

Bu savaş etrafındaki anlatılar açısından bakıldığında, Rusya, NATO ülkelerinin açığa çıkardığı bazı zaafları öne çıkararak taktiksel bir kazanım elde ederken, beklenmeyen ve potansiyel stratejik etkileri olan sonuç, Rusya aleyhine ve Ukrayna lehine bir dizi anlatının hız kazanması oldu.

ABD'nin Ukrayna ile 90 milyar avro değerinde yeni bir silah tedarik anlaşmasının duyurulması ve Von der Leyen'in Rusya'dan 'doğrudan veya dolaylı' enerji ürünleri alımlarının sonunu 2026'ya erteleyeceğini açıklaması da dahil olmak üzere, tavrının sertleşmesi göz önüne alındığında, son birkaç haftanın Rusya için 'iyi geçtiğini' nasıl iddia edebilirler?

İlk şaşkınlığın ardından gelen bu olumlu gelişmeye rağmen, gerçek şu ki Avrupa vatandaşları ve onları yönetenlerin endişelenmeleri ve hızla bazı dersler çıkarmaya odaklanmaları için haklı nedenleri var...

Dünyanın en büyük savunma ittifakının tüm güç ve yeteneklerine sahip olan NATO, beklenmedik durumlarla başa çıkmakta çok hantal ve yavaş davranıyor.

Öte yandan, Rusya'nın maruz kaldığı saldırı alanı, denizaltı kablolarından askeri üslere, lojistik ağlara, kritik fiziksel ve dijital altyapıya kadar devasa ve çeşitlidir. En kritik unsurları dirençli hale getirme çabaları takdire şayan olsa da, her şeyi en iyi şekilde savunmak, hele ki "oyunun kuralları" konusunda anlaşmaya varmakla ilgilenmeyen bir düşmana karşı savunmak mümkün olmayacaktır.

İmkansız Toplam Savunma ikileminin üstesinden gelmek için Avrupa'nın yalnızca savunmacı duruşunu terk edip, demokratik değerlerden ödün vermeden asimetrik tehditlerle mücadele edebilecek kendi hibrit stratejisini geliştirmesi gerekiyor.

Avrupa liderlerinin, diplomatik düzeyde hesaplanmış belirsizlik ve stratejik iletişim düzeyinde mantıksız inkar stratejisi kisvesi altında, sürekli savunmada kalma sınırlamasından kurtulmalarına yardımcı olarak başlamalıyız. Bu, Ukrayna'nın Rusya topraklarında eylemler başlattığında yaptığına benzer.

Bu eylemler, hukukun üstünlüğüne dayalı demokratik devletlerin liberal değerlerine bağlı kalırken, fiziksel, sanal ve psikolojik etkilere öncelik vermelidir. Bu, Avrupa'daki "Hibrit Karşı Savaş"ın kısa vadede saldırgan siber uzay operasyonları, karşı enformasyon kampanyaları, elektronik aksama ve psikolojik saldırılarla sınırlı tutulması konusunda anlaşmak anlamına gelir.

Bir diğer sınırlama ise, operasyon sonrası düzenli aralıklarla yapılacak inceleme modelleri ile olmazsa olmaz olan demokratik kontrolün sağlanması olacaktır.

NATO üyesi ülkeler, tüm bunlar göz önüne alındığında, Rusya'nın karma savaşını etkili ve uygun maliyetli bir şekilde caydırmak için, her şeyden önce, Rusya'nın kendilerine yaptıklarını Rusya'ya yapacaklarını varsaymamalı ve bunu, tıpkı Rusların yaptığı gibi, her şeyi barış ve savaş arasındaki gri alanda tutmak için gereken asgari koordinasyonla yapmalıdırlar.

SEDES Güvenlik ve Savunma Gözlemevi