Terfi sihirbazı Paolo Indiani

Aynı konu hakkında:

Gururla giyilen, ataerkil bir duygu olarak algılanan bir Toskana kimliği. Mesleği gereği sayısız koç yetiştirmiş bir bölgede koçluk yapan Paolo Indiani gibi biri için de durum farklı olamazdı. Ancak Indiani diğerleri gibi değil. Kariyerinde on bir kez Serie C'de terfi etmesine rağmen Serie C'nin ötesine hiç geçmemiş bir koçtan bahsediyoruz. Ve kim demiş bir Scudetto veya kupa kazanmaktan daha kolay diye? 1954'te Certaldo'da doğdu (Luciano Spalletti gibi). Indiani hangi aileden geliyor? "Çok fakir bir aileden geliyorum. Sabah akşam sokaklarda futbol oynayarak vakit geçirirdim. Ama harika bir çocukluktu, çok iyi hatırlıyorum."

Futbola nasıl başladınız? 25 yaşına kadar oynadınız. Neden bu kadar genç yaşta bırakmaya karar verdiniz?

"Çünkü artık amatör seviyede oynamakla ilgilenmiyordum. Gençken gelecek vaat eden biri olarak görülüyordum. Herkes profesyonel bir futbolcu olacağımı düşünüyordu. Ama bu gerçekleşmedi ve olumsuz tepkiler aldım . Hemen koçluğa yöneldim, bir teklif aldım ve sahadan yedek kulübesine geçmeye karar verdim."

Koçluk kariyeriniz nasıl ve nerede başladı? Kendinizi bir Sacchi taraftarı olarak nasıl tanımladınız?

"Yirmi beş yaşımda, Certaldo'daki yerel takımımda çocuklarla başladım. Başlangıç, 15 Yaş Altı... beş altı yıl boyunca tüm altyapı sistemi, A takımlara kadar. Bizim neslimiz için, devrim yaratan Sacchi gibi biri rol modeldi. 1991'de Eccellenza liginde bölgesel futbol oynayan tek takım olduğumuzu hatırlıyorum."

Meraktan soruyorum: Futbol geçmişiniz olmadığı için profesyonel antrenörlük kurslarına (UEFA A ve UEFA Pro) girmekte zorluk çektiniz mi?

"İlk lisansım olan amatör antrenörlük lisansını almak çok zor değildi. İkinci seviye lisansa girebilmek için üç Serie D şampiyonluğu kazanmam gerekiyordu. Serie C'de antrenörlük yapmanıza olanak sağlayan profesyonel lisansımı 2001'de aldım. O zamanlar, sadece bir Serie A maçına çıkmış birinin bile, altı yedi yıldır antrenörlük yapan benden daha fazla puanı vardı. Bu bekleyiş beni kesinlikle bazı profesyonel fırsatlardan mahrum bıraktı. 2005'te, ilk başvurumda, hemen Profesyonel programa kabul edildim. Tam bir paradoks."

Dedikleri gibi: İlk seferini asla unutamazsın. İlk terfiin Sangimignanese ile oldu ve 1983'te Birinci Kategori'ye yükseldin. O deneyimden ne hatırlıyorsun?

"28 yaşındaydım ve benden büyük oyuncular vardı. Onlarla etkileşim kurmak nasıldı? Her şey otoriteyle ilgili. Oyuncu sizi hemen tanıyor. Koçluk yeteneğim olduğunu anlayabiliyorsunuz," diye gülümsüyor koç.

Peki ya şimdi? Günümüz nesliyle ilişkiniz nasıl değişti?

"Onlara uyum sağlamamız gerekiyor. Ama karşılığında bize çok şey veriyorlar. Bir bakıma genç kalmamı sağladılar."

Kariyeriniz boyunca toplamda 11 terfi elde ettiniz; sonuncusu, Livorno'yu geçen Haziran ayında profesyonel lige geri döndüren terfiydi. Hangi terfiyi en sevgiyle hatırlıyorsunuz ve hangisi en zoruydu?

"Belki de en zoru Arezzo'ya karşı olandı (2024'te Serie C'ye yükseldi), çünkü iyi başlamadık ve kolay olmadı. En sevdiğim maç mı? Hepsi harikaydı, tıpkı bu yıl Livorno'da veya memleketimin takımına karşı Certaldo'da oynadığımız maç gibi. Birini seçmem gerekirse, 2022'de San Donato Tavarnelle'ye karşı oynadığımız maçı söylerdim, tüm zorluklara rağmen başardık. Olağanüstü bir şey başardık."

Peki bu kadar çok zaferin sırrı nedir?

"Güncelleme şart. Yeni nesillere ayak uydurmanız gerektiği gibi, değişen oyuna da ayak uydurmanız gerekiyor. Futbolun hep aynı olduğunu söyleyenler yanılıyor. Futbol her yıl değişiyor. Ve buna hazır olmalısınız. Güncel kalmak istemiyorsanız, artık bu işi yapamazsınız."

Koçluk kariyerinizin en önemli özelliklerinden biri, Foligno, Perugia ve Crotone'deki dönemleriniz dışında Toskana dışında hiç koçluk yapmamış olmanız. Neden bu tercihi yaptınız?

"Ailevi nedenler kesinlikle rol oynadı; ailemi taşımak istemedim. Ama beni çoğunlukla Toskana'da tutan koşullar da vardı."

Crotone ile yaşadığınız maceradan nasıl anılarınız var?

"Gerçekten iyi futbol oynadık. Oyunculuk açısından bana en çok tatmin veren takım onlardı. Ayrıca o zamanlar Serie C'nin güney grubu gibi zorlu bir ligde oynuyorduk."

Perugia'dan bahsetmişken, 2005'teki deneyiminizi anlatabilir misiniz? Kulübün iflası nedeniyle uzun sürmedi.

"Alessandro Gaucci beni Perugia'yı çalıştırmam için çağırdığında, Serie B veya Serie A'da oynardım. Hatta o yaz Umbria takımı, Torino'ya karşı en üst ligde play-off oynadı. Yaklaşık yirmi gün süren bir antrenman kampımız vardı, zorlanıyorduk ve başarısızlığın belirtilerini hissediyorduk."

Serie C'nin ötesine hiç geçemedi. Menajerinin olmamasının etkisi oldu mu?

"Geçmişte bir menajerim olmaması benim için büyük bir hataydı. Yakın zamanda bir menajerim oldu ve farkı görebiliyorum."

Toskana antrenörleri arasında bir duayensiniz. Sizce Toskana neden her zaman iyi antrenörlere sahip oldu?

"Cevap vermek zor, ama antrenörlerin Toskana'da doğduğu bir gerçek. Belki de karakterimizden kaynaklanıyordur. Biz açık sözlüyüz ve bu bize yardımcı oluyor."

Sizce İtalya neden artık büyük yetenekler yetiştiremiyor?

Tıpkı okul gibi. İlkokul birinci sınıfta iyi bir öğretmen bulursanız, size yardımcı olur. Bulamazsanız, sorun olur. Aynı şey genç takımlar için de geçerli. Çok fazla öğretmen yok ve bu gerçekten üzücü çünkü İtalya'da yetenek her zaman var ve olacak. Allievi veya Primavera seviyesinde profesyonel kulüpler her zaman yedek kulübesinde yeni başlayan eski oyuncuları çalıştırıyorsa, yeteneklerini ortaya çıkarmak için yardıma ihtiyaç duyan çocuklarda yeteneği nasıl ortaya çıkarabilirsiniz?

Pişmanlıklarınız var mı? Geleceğinizi nasıl görüyorsunuz?

"Pişmanlık, sevmediğim bir kelime. Hoşnutsuzluk, diyebiliriz aslında. En üst seviyelerde şansımı denemek isterdim ve bunu hak ettiğimi düşünüyorum."

Şimdi Grosseto için zorluk şu: Grifone'u profesyonellere geri döndürebilecek mi? "Kulüp beni gerçekten istediği ve önerilerim doğrultusunda bir transfer kampanyası başlattığı için büyük bir sorumluluk hissediyorum. Umarım bu yıl da aynısını yaparım."

İyi şanslar efendim!

Bu konular hakkında daha fazlası: