Süper Kupa'nın ne önemi var, Premier Lig geri döndü.

Aynı konu hakkında:

Avrupa Süper Kupası işe yaramaz bir kupadır, bunu çok uzun zaman önce söylemiştim, hele İtalya'da, Udine'de oynanan bir Süper Kupa hiç değil (ama maç öncesi ve sırasında alkol satışının yasaklanmasından dolayı haklı olarak sinirlenen Friulilere hakkını vermek gerek). Yine de, Fransızların Tottenham karşısında şans eseri kazandığını görmek, özellikle öfkeyle şişeye uzanmama neden oldu. Gerçek şu ki, Spurs bin yıl sonra bir kupa kazanarak kaderi fazlasıyla zorlamıştı; birkaç ay sonra ikinci bir kupa kaldırmayı akıllarından bile geçiremiyorlardı. Paris Saint-Germain şanslıydı, hatta kavgacı teknik direktörleri bile bunu kabul etti. Kendimi, bekleyişin sona erdiği düşüncesiyle avutuyorum; sadece her zamanki Nietzschevari aynı şeyin sonsuz tekrarını atlatmamız gerekiyor; bu, özellikle şampiyonanın başlamasına yaklaşan günlerde, yaz transfer döneminde en yüksek psikolojik yücelmesini bulur . Premier Lig bugün yeniden başlıyor ve bu, tıpkı Kadınlar Avrupa Şampiyonası'nın sonu, İsa Mesih'in doğumu ve sarışının günlerce içki yasağından sonra en sevdiğimiz bara dönüşü gibi kutlanması gereken bir haber. Önümüzdeki hafta sonu Serie A yeniden başlıyor, Hamilton ve DiCaprio'nun vegan burger zincirinden daha başarısız bir şampiyonluk ve ben de bir günlük yas tutacağım.

Aynı eski hikâyenin geri dönüşü, antrenörlerin ve gözlemcilerin, transfer döneminin sadece bir buçuk ayında takımlarının hâlâ hazır olmadığını, "devam eden bir çalışma" içinde olduğunu, taktiksel iyileştirmelere ve her şeyden önce yeni transferlere ihtiyaç duyduğunu belirtmelerinden oluşan alışıldık bir pandomimden ibaret. Yeni transferler (ve satışlar), menajerlerin kendi fiyaskolarını mümkün olan en yüksek fiyata satmak için şişeleri patlatmaya hazır olduğu ve başkanların iki yıldır göz koydukları diğer kulüplerden fazla oyuncuları alabileceklerini düşünerek kandırıldığı şampiyonluklar başladıktan sonraki son saniyeye kadar elbette gelecektir. Bunu, şimdi eksik kadrolardan şikayet eden, iki maç gününden sonra değişen bir kadroyla oynamaya başlayamayacaklarını savunan aynı antrenörlerin her zamanki protestoları izleyecektir. Bu nedenle Federasyonlar transferlerin kapanışını Ağustos ortasına çekme taahhüdünde bulunacak ve ardından gelecek yıl her şey yine aynı olacaktır.

Her şey, boş plajlar hakkındaki yaz tartışmalarından ve futbolcuların antrenman kampına kilolu gelmeleriyle ilgili esprilerden daha öngörülebilir. Eski futbolcularla yaptıkları ve hep aynı eski anekdotlarla gelen röportajlardan oluşan çekmecelerini tüketmiş spor gazetecilerinin önümüzdeki iki hafta boyunca ne hakkında konuşacaklarını bilemeyeceklerini biliyorum, ama en iyi fikirler sıkıldığınızda geldiği için, bunun ne gibi bir etkisi olduğunu görmeye çalışabilir ve belki de Lookman'ın kaçışları, Donnarumma'nın sürprizleri veya rejimin gazetelerindeki kayıtsız sportif direktörlerle yapılan röportajların yanı sıra konuşulacak başka konular olduğunu keşfedebiliriz. Neyse ki, sahaya geri döndük, dünyanın en güzel şampiyonasında, taklit etmek isteyeceğiniz ama sadece izleyebildiğiniz şampiyonada. Tabii ki uzaktan .

Bu konular hakkında daha fazlası: