Milli Takım'ın bir evliyaya değil, kurtuluş arzusuna ihtiyacı var

Bu sefer İtalyan Futbol Federasyonu başkanı Gabriele Gravina'ya , numara başarısız oldu. Bu sefer mucize yaratan guru kamuoyunu, futbol kulüplerini ve oyuncuları rahatlatmayı başaramadı. Başkanlık seçimi, insanın ancak muazzam güven duyabileceği adam, gerçekliği olduğundan daha iyi göstermek için bir kez daha ulusal küveti maviye boyamak istemedi. Claudio Ranieri Roma'da, Roma'da, yedek kulübesinden uzakta kaldı: çok fazla sözünü geveledi ve emekli oluyorum (en azından teknik direktörlükten) bir şakaya dönüştü. Claudio Ranieri hayır dedi, öyle hissetmiyor.

Ve belki de bu iyi bir şeydir.

Çünkü bu başka bir iltifat, her şeyin yoluna gireceğini, muhteşem olacağını söyleyen bir başka okşama olurdu. Ve bunun yerine her şeyin yolunda olduğu bir zamandan beri geçti, aslında hiç de iyi değildi. Uzun zamandır muhteşem değildi. Çünkü sadece televizyonda görülen iki Dünya Kupası ve sonuncusu olan bir Avrupa Şampiyonası, neyin yanlış olduğunun ve sadece doğal bir zorluk dönemine bağlı olmadığının kanıtıdır. Çünkü futbolumuzun koordinatlarının değiştiği açık olmalı veya en azından güçlü bir şüphe ortaya çıkmalıdır. Bu nedenle pusulayı tekrar elimize alma, geçmişin gerçekten herhangi bir ağırlığı olduğuna inanmaktan kaçınma sağduyusuna sahip olmalıyız. Ve orada olanla başa çıkmak için her şeyden önce bir şeye ihtiyaç vardır: samimiyet ve makyaj kullanılmaması.

Roberto Mancini ve Luciano Spalletti makyajlıydı . İlki çok başarılıydı: tamamen beklenmedik bir şekilde kazanılan bir Avrupa Şampiyonası . Sonra makyaj eridi. İkincisi erimedi. İlk gözyaşında, yüze ilk el temasında gitti .

İtalya, Milli Takım projesinin merkezine tek bir kelime koyacak dürüstlüğe sahip olmalı: kurtuluş. Çünkü İtalyan futbolunun zaman zaman görkemli olan geçmişini bile gözden geçirmek, kazanmanın kazanmaya geri dönmek için yeterli olduğuna ikna olmuş ve haklı olanlara güvenme hatasına düşmemek için gereklidir. Durum böyle değil. Bir şeyi yeniden inşa etmek için her şeyi yıkmak gerekir. Ancak işini iyi yaptığına ikna olmuş bir Federasyonla bunu yapmak zordur. Bu nedenle, Milli Takım'ın doğru fırsat olduğunu, son fırsat olduğunu, kazanmaktan çok ivme kazanmak için olduğunu bilen birini aramak yararlı olacaktır. Hiçbir şeyden korkmayan, hatta bundan daha kötüsü olamaz demekten bile korkmayan birini. Yani gerçek bu.

Bu konular hakkında daha fazlası: