Melli'nin yirminci mavi yazı

Aynı konu hakkında:

Nicolò Melli'nin başarısının sırlarından biri, geriye dönüp bakmakla vakit kaybetmemesidir. Her zaman bir sonraki adımı, bir sonraki zaferi düşünür. Kaptan, sakatlık nedeniyle birkaç maçı kaçırmış olsa da, Azzurri formasıyla yirminci yazını geçiriyor ("Bazıları, yirminci yaz hasılatını yaptığını söyler"). 15 yaşından beri, yazının bir kısmını bu formaya adadığını biliyor . "Çocukları Azzurri formasının önemine ikna etmek için söylenecek pek bir şey olduğunu sanmıyorum; her şeyden önce yapılacak şeyler var. Temmuz sonunda birkaç tatilden vazgeçip dağlara antrenmana çıkıp, ardından bir turnuvaya katılıp kulüpte yeniden başlarsanız, içinizde bir şeyler olması gerekir. Ya vardır ya da birkaç durgun sezondan sonra. Milli takım doğal bir seçim. Karım ve kızlarım, en azından beni çağırana kadar her yaz Azzurri ile vakit geçirebileceğim zamanım olduğunu biliyorlar." Yirmi yıl sonra hâlâ burada olmak, mavi formayı giyen bu çocuğun içinde özel bir şey olduğu anlamına geliyor .

"23 Temmuz'da Kıbrıs'a tatile gitmek için Folgaria'da buluşacakmışız gibi değil. Amaç biraz tatmin olmak. Ve tatmin olmak, madalya kazanmak anlamına geliyor ." Kızlarda bronz madalya ile başlayıp 20 Yaş Altı altın madalyasıyla devam eden bir yaz için mükemmel bir son olurdu: "Ve şimdi hepimiz 18 Yaş Altı'nı destekliyoruz. Bu başarılar, hareketin sağlıklı olduğunu ve federasyonun gençlerde iyi çalıştığını gösteriyor. Şaka bir yana, Gigi bile çok çalışıyor." Datome, Donte DiVincenzo'yu Avrupa Şampiyonası'na getirmek için de çok çalışmıştı. "Önemli olan, Avrupa'nın kendi pozisyonunda en iyilerinden biri olan ve niteliksel bir sıçrama yapmamıza yardımcı olabilecek Darius Thompson ile aklımızda saygın bir B Planı olmasıydı. Donte'nin gelmemesini düşünmenin bir anlamı yok, özellikle de onu hiç oynatmadığımız için, bu yüzden bir şey kaybediyormuşuz gibi değil, Fontecchio'dan aniden yoksun kalmışız gibi oyunumuzu değiştirmemize gerek yok. Sakatlık nedeniyle gelemeyenlere değil, burada olanlara odaklanalım, çünkü bu B Planı gerçekten harika, sahip olduğunuz için teşekkürler ." İşte başlangıçta söylenenlerden bir kesit. Melli ileriye bakıyor. Kıyıda oturup rakiplerinin nehirde akmasını izleyebilir, Fenerbahçe ile Euroleague'i (ve ayrıca Scudetto ve Türkiye Kupası'nı) kazandığı ve onu artık Milano'da istemeyenlerin hiçbir şey kazanamadığı için gururla omuz silkebilirdi, ancak o bıçağı saplamıyor.

Ayrıca şunu da okuyun:

Dürüst olmak gerekirse, Milan'ı özleyip özlemediğimi bilmiyorum ama şehirde ve takımda kendimi iyi hissettiğim için Milan'ı kesinlikle özledim, öyle ki takım arkadaşlarımın çoğuyla hâlâ iletişim halindeyim. Sekiz yıl boyunca giydiğim o renkleri özledim. Ama bu oyunun bir parçası: NBA'e gittiğimde Fener'i özledim, tıpkı Fener'e gittiğimde Bamberger'i özlediğim gibi. Burada neden bittiğini anlatmanın bir anlamı yok, herkes neyin ters gittiğini biliyor (Messina ile ilişki, tabii ki). Ve sonra sadece teşekkür edebilirim çünkü Fener'e döndüm ve her şeyi kazandık." Özellikle Euroleague'i. " Kariyerimin en önemli kupası, kazandığım için mutluyum çünkü 34 yaşında başka fırsatlara sahip olmak garanti değildi . Ama bu, tekrar kazanma, yeni duygular yaşama arzumu değiştirmiyor. Euroleague zaferiyle hissettiklerimi, Milan'la kazandığım ilk şampiyonluk ve Almanya'daki, farklı bir rolümün olduğu ilk şampiyonlukla eşdeğer tutuyorum." Ancak Melli, geçmiş başarılarına odaklanmak yerine hayalini düşünüyor: "Çünkü milli takımla madalya kazanmayı böyle değerlendiriyorum. Bir hayal. Zor olacak çünkü mavi formayla bir şeyler kazanmak için biraz da şansa ihtiyacınız var. Bunu hak etmekte iyi olmalıyız. Bu yıl Polonara'ya da özel bir şey adamak istiyoruz. Pozzecco'nun ona projenin bir parçası olduğunu hissettirmesi, takım sohbetinde yer alması harika. Ama Achille her şeyden önce mücadelesini kazanmaya odaklanmalı; şu anda önemli olan bu. Bu grubun gücü her zaman birlik ve beraberlikti. Saha dışında da iyi anlaşıyoruz; birlik içindeyiz, bir takımız ."

Eylül ayında Kıbrıs'ta düzenlenecek Avrupa Şampiyonası'nda yarışacak ve Yunanistan, Gürcistan, Bosna-Hersek, İspanya ve Kıbrıs'ın yer aldığı ilk gruptan başlayacak bir takım. İşte Datome ile dostluğunu zedeleyebilecek soru: Bu yaz gümüş madalyayı kaybetmek mi yoksa bronz madalya kazanmak mı daha iyi? "Hiç şüphem yok: gümüş madalyayı kaybetmek ve yenilginin yarattığı hayal kırıklığının ardından, hâlâ bronz madalyadan daha değerli bir madalyam olduğunu düşünmek. Poz'a Atina Oyunları'nda bronz madalyayı gümüş madalyaya tercih edip etmeyeceğini sorun..." abbracci&macine ekibinin hayranları, Gigi ile yapılan podcast'in bu yıl geri dönmeyeceğini bilmeli. "Artık gelip benimle bir podcast'te uğraşmak için çok önemli bir rolü var. Onun yerine başka bir takım arkadaşı getirmeyi düşündüm ama ondan daha iyi birini bulduğumu ona göstermek istemedim." Bırakalım da başkan olarak çalışsın. "Onunla rekabet etmeyeceğim, Los Angeles'a kadar oynamak istiyorum ama önce elemeleri geçmemiz gerekiyor." Geleceğe yolculuk devam ediyor.

Bu konular hakkında daha fazlası: