Kamu yarışmaları, karmaşık sağlık tesislerinin yönetimine erişimdeki tüm boşluklar

Son zamanlarda, kamu sağlığı için rekabetlerin karmaşık sorunuyla birkaç kez ilgilendim ve (belki de) mevcut iki kararnamenin yakın zamanda ayarlanmasının çözebileceği tüm kritik sorunları vurguladım. Bu genel bağlamda, rekabetin belirli ve hassas bir biçimi, Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi 483/1997 ile düzenlenmeyen, ancak doğrudan yasa ile, bölgesel yönergelerin entegrasyonu ile düzenlenen karmaşık sağlık yapılarının yönetimiyle ilgilidir. Ancak bu seçimler için bile, alanda düzenleyici boşluklar veya asimetrik, bazen de gayri meşru uygulamalar vardır. Özellikle, burada oldukça ilginç üç vakaya işaret etmek istiyorum.

Birincisi, üniversite yönetimi altındaki karmaşık yapılara görev atama yöntemleriyle ilgilidir. Konu son zamanlarda oldukça tartışmalı hale geldi ve Anaao Ulusal Sekreteri tarafından sert bir saldırıya maruz kaldı. Başlangıç ​​noktası, işlevsel etkileri hesaba katmadan, yaklaşık on yıllık bir mutabakat zaptı kullanılarak, Lazio Bölgesi'nin Rieti ASL'sinin kurumsal eylemini onaylamasıydı. 517/1999 sayılı Yasama Kararnamesi'nin -sözde "Bindi-Zecchino kararnamesi"- hükümlerinin uygunsuz kullanımı, anayasal liyakat ve tarafsızlık ilkelerinin ihlalini içerir ve sendikaya göre, NHS'nin ilerici bir klinikleşmesine yol açar.

Özel yasal düzenlemeler, 502/1992 sayılı Yasama Kararnamesi'nin 15. maddesinin c) bendinde, 7-bis paragrafında yer almaktadır, ancak kriterler ve prosedürler hakkında hiçbir şey söylemezlerken, tüm bölgesel yönergeler, üniversite yönetim pozisyonlarıyla ilgili genel disiplini kesin olarak hariç tutmakla sınırlıdır. Ancak, 28.2.2013 tarihli Bölgeler Konferansı belgesi, her Bölgeye "üniversite hastane şirketlerinde ve üniversite yönetim yapılarının bulunduğu diğer kuruluşlarda karmaşık üniversite yönetim yapısı pozisyonlarının atanmasına ilişkin prosedürlerin düzenlenmesi, böylece 158/2012 sayılı Yasama Kararnamesi'nde öngörülen aynı ilkelerin uygulanmasının garanti altına alınması" görevini vermiştir. Bu düzenlemeden muafiyet bağlamında, 502/92 sayılı Yasama Kararnamesi'nin 15. maddesinin c) ve d) bentlerine her durumda uyulmalıdır, yani şirketin web sitesinde tüm belgelerin yayınlanması yoluyla tam şeffaflık sağlanmalıdır. "Üniversite tarafından yönetilen yapıların bulunduğu diğer kuruluşlar" ile ilgili bölüm rahatsız edici görünüyor ve Anaao'nun kınadığı kuruluşlar gibi kuruluşları içermekten kaçınmak için çevrenin titizlikle tanımlanması şart.

İkinci durum, çok meslekli erişim olanağı olan seçimlerle ilgilidir. Konu çok tartışmalıdır çünkü açık ve kesin düzenleyici referansların eksikliği vardır. Hukuk hükümleri ve bildiğim kadarıyla bölgesel yönergeler, çok meslekli erişime sahip karmaşık yapılar için açıkça hüküm koymamaktadır. Sonuç olarak, analoji enstitüsü kullanılarak atıfta bulunulabilecek tek düzenleme, her durumda şirketler lehine takdir yetkisine güçlü bir vurgu tespit edilebilen 483/1997 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi'nin 57. maddesidir, çünkü düzenleme "onlara ... denebilir" diyerek başlamaktadır. Genel olarak konuşursak, tıbbi yöneticilerin yanı sıra başka sağlık yöneticilerinin de bulunduğu operasyonel birimlerde -örneğin, ruh sağlığı departmanlarında veya klinik analiz laboratuvarlarında- seçime katılımın teoride herkese açık olması gerektiği düşünülmelidir.

Akılda tutulması gereken bir diğer önemli husus, karmaşık bir yapının yönetimi için, yönetim becerilerinin salt mesleki becerilerden üstün olması gerektiğidir. Bu anlamda, diğer sağlık yöneticileri, en azından teoride, tıp meslektaşlarıyla aynı yönetim ve yönlendirme becerilerine sahip olabilirler. Danıştay, 29.4.2019 tarihli ve 2735 sayılı III. bölüm kararıyla bu yönde karar vermiştir. Anayasa Mahkemesi de, 25.11.2011 tarihli ve 321 sayılı kararıyla, LR Puglia no. 27/1997'nin kısmen anayasal olarak gayrimeşru olduğunu ilan ettiğinde, bu tür Hizmetlerin yönetimini yalnızca tıp mesleği profiline ait sağlık personeline ayırdığı için bu konuda karar vermiştir. Bu nedenle, konu şirketin stratejik belgelerine ve bildirimde açıklanan ihtiyaca kadar izlenmelidir. Özellikle öznel ihtiyacın tanımında, şirketin erişimi yalnızca doktorlara ayrılmış olarak görmesi durumunda, talep edilen profilin sert veya tartışılmaz motivasyonlara sahip olması gerekir. Seçimin pratikte nasıl yapılacağı ve özellikle komisyonların nasıl oluşturulacağı konusunda yukarıda anılan 57 nci maddenin ikinci fıkrasında düzenlenen hususlara başvurulabilir.