Meloni bunu tekrar yapmak için çalışıyor: Yeni seçim yasasında seçim bölgelerini ve kazananlara verilen ikramiyeleri kaldırmak

Giorgia seçim yasası reformunu istiyor. Dansın başını çeken ve tempoyu, yani Parlamento'nun hangi yasayı önereceğini belirleyen o. Seçim reformunu uygulayacak olan, Başbakan'ın Bruno Vespa'nın Masseria'sından duyurduğu üzere hükümet olmayacak. Ancak bu bir imaj ve görüntü meselesi, öz meselesi değil. Bir grup parlamenter halihazırda etkin bir şekilde çalışıyor: Çoğunluk için Donzelli , Lig için Paganella , Fi için Batilocchio , Noi Moderati için Bicchielli . Diğer tarafta, PD için Alfieri ve Fornaro , Italia Viva için Paita ve Renzi bununla ilgileniyor. Ancak yeni yasanın sütunları, başbakanın dikte ettiği ve aslında onun çıkarlarına uygun olanlardır.

Meloni için seçim bölgelerinin ortadan kaldırılması bir önceliktir. Muhalefetin, bölünmüş ve hiçbir anlaşmaya varamamış bir şekilde ortaya çıkıp zaferi ona verdiği 2022 armağanını ona tekrar vermesini kimse bekleyemez. 2027'de işler farklı olacak ve Dario Franceschini tarafından açıkça önerilen seçim bölgelerindeki çekimserlik gerçek bir tehdittir. 1996'dakinin aksine, bu sefer çekimserlikten merkez sol çoğunluk çıkmayacağı doğru, ancak merkez sağ lider için bu küçük bir teselli. Çekimserlik, oyunu kazanan olmadan kapatmaya yetebilir ve iki yıl içinde muhtemelen şimdikinden daha az tehdit edici olmayacak, hatta belki daha da tehdit edici olacak bir senaryoda, eşitlik ulusal birlik hükümetine kapıları açabilir. Bu nedenle, yaklaşan oylamalarda seçim bölgeleri, ulusal seçim bölgeleri için orantılı bir yasa lehine ortadan kaldırılmalıdır. Giorgia eğer ona kalsaydı, gerçekten de tercihlere geri dönülmesinden yana olurdu, ama bu aslında konuyla ilgilenen parlamenterlerin arabuluculuğuna bırakılmış bir konu.

Başbakan'ın ikinci ihtiyacı, seçmenlerin bir sonraki yasama meclisinde onaylamaya veya reddetmeye çağrılacağı başbakanlığı önceden haber vermektir . Açıkçası bunu bu şekilde ifade etmedi. Bunun yerine, başbakanlığın onaylanması durumunda bile uygulanabilecek bir yasa çıkarma fırsatını destekledi, sadece birkaç yıl içinde tekrar değiştirmek zorunda kalma riskinden kaçınmak için. Gerçek farklı. Meloni'nin aklındaki formül sadece başbakanlık için uygun değil: hazırlık niteliğinde. Seçmenleri ilan edilen doğrudan seçime, doğrudan seçilenlerin otomatik olarak güçlü bir parlamento çoğunluğuna güvenebileceği mantığa alıştırmaya ve ayrıca çoğunluk kısıtlamasını güvence altına almaya yarar. Bu nedenle, başbakanın ve çoğunluk bonusunun belirtilmesi. İlk fikir, %40 barajını aştıkları sürece kazananları doğrudan %50'ye getirmekti. Ancak bu durumda %15 gibi fahiş bir prim riski ortaya çıkacaktı ve Consulta böyle bir olasılığa karşı olduğunu zaten dile getirmişti.

Engel, eşiği %45'e çıkararak aşılabilir, ancak bu FdI lideri için gerçekten acısız bir değişiklik olmayacaktır: %40'lık bir eşikle, iki müttefik partiden biri olmadan bile bunu başarmak için makul bir şansı olacaktır, çıtayı %45'e çıkardığında her ikisine de ihtiyacı olacaktır. Ancak en büyük engel, Senato için ulusal çoğunluk bonusunun söz konusu olmamasıdır. Çoğunluk bunu bilmiyormuş gibi davranıyor, ancak var olmayan bir çıkış yolu bulabildiğini iddia ediyor. Tüzük'te daha fazla değişiklik yapılmadan, Senato bölgesel ölçekte seçilir ve bölgesel olan da bonus olmalıdır. Ciampi, tam da bu kurala itiraz ederek 2006'da Calderoli yasasının değiştirilmesini emretti ve tam da Anayasa tarafından dayatılan bu değişiklik, yasayı ünlü Porcellum yaptı. Meloni'nin yine de devam etmeyi planladığı muhtemeldir. Her halükarda seçim bölgelerinin elenmesinin ve başbakanlığının "provasının" yapılmasının kendi lehine olacağına inanıyor.

Ayrıca, tesadüfen Nazarene'nin pek de hoş karşılamadığı başbakanı belirtme zorunluluğu, ana muhalefet partileri PD ve M5S'yi, gerekirse oylama sonrasına ertelemeyi çok tercih edecekleri bir sorunu derhal ele almaya zorlayacaktır. Conte , PD ve AVS ile seçim ittifakını pekiştirmeyi çoktan seçti. Bu açıdan bakıldığında, Elly'nin korkacak hiçbir şeyi yok. Ancak, Schlein'ı başbakan adayı yapmaya hiç razı olmadı. Ancak bu açıdan bakıldığında, Elly'nin korkacak her şeyi var ve sağın liderinin, tatsız meselenin oylama öncesinde ortaya çıkmasından rahat ve memnun olduğu açık.

İTİBAREN

David Romoli