Anlaşma eksikliği, bölgesel kaos. Calabria'da zaman daralıyor.

Puglia, bir adım bile geri çekilmeyi reddeden Michele Emiliano ve bir adım bile ileri gitmeyi reddeden Antonio Decaro ile boğuşuyor.

Ekim ayı başlarında oylama yapacak olan Calabria'da hâlâ Roberto Occhiuto'ya rakip yok ve listelerin teslim tarihi yaklaşıyor (geri sayıma 20 gün kaldı). Ağustos ayındaki araya rağmen, İtalya Kardeşler Birliği ile Luca Zaia'nın yerine kimin geçeceği konusunda hâlâ çekişme yaşayan Veneto'da ise, Zaia herkesi diken üstünde tutuyor: "Evet listesi", "Hayır listesi", sırada ne yapacağını görmek için bekliyorlar.

Tüm bunlara bir de Toskana ekleniyor. Bugün Demokrat Parti ve Beş Yıldız Hareketi'nin Eugenio Giani'yi destekleme konusunda anlaşmaya vardığı Toskana'da, reformist cephenin geri kalanı (Azione, +Europa, PRI ve PSI) tek bir "başkanlık" listesi anlaşmasının çökmesiyle parçalanıyor. Bunun yanı sıra, Marco Rizzo liderliğindeki siyasi güç Democrazia Sovrana Popolare'nin seçim tarihini belirleyen kararnameyi iptal etmesi için Bölge İdare Mahkemesi'ne (TAR) başvurmasıyla yıkıcı bir hamle yaşanıyor. Puglia ve Veneto'nun (ve Campania'nın) hâlâ bir seçim tarihi olmadığı göz önüne alındığında (bu bölgeler için artık Kasım sonu kesinleşti), Palazzo Campanella'daki bir koltuk için listelerin ve adayların sunulmasının son tarihinin 5-6 Eylül olduğu Calabria için çözüm arayışı özellikle acil görünüyor. Buradaki çıkmaz, Occhiuto'ya resmi olarak karşı çıkacak bir isimden hâlâ yoksun olan merkez solun derinliklerinde yatıyor. İyisiyle kötüsüyle, Beş Yıldız Hareketi'nden Avrupa Parlamentosu üyesi Pasquale Tridico, istenen siyasi profile uyuyor gibi görünüyor; ancak yedek aday, Ulusal Sosyal Güvenlik Enstitüsü'nün (INPS) eski başkanı, henüz adaylığını açıklamaya yanaşmıyor gibi görünüyor. Dolayısıyla, Calabria merkez solu için iki seçenek var: Birincisi, açık ara en kolay olanı, Tridico'nun koalisyonla birlikte çalışarak hızla kendisine yakınlaşmaya istekli olduğunu ifade etmesi ve diğer tüm dosyaları bir dizi halinde kapatması. Tridico'nun geri adım atmasına yol açacak yol ise kesinlikle daha çetrefilli ve yorumlanması zor. Çünkü Demokratlar ona itiraz etmeyecek olsalar da, diğer Beş Yıldız Hareketi adaylarını duymak istemiyor gibi görünüyorlar. Calabria için de, dengedeki diğer bölgeler için de oyun, iki kutbun -merkez sağ ve az çok "geniş" merkez sol- yerel çıkarları ulusal taleplerle uzlaştırmaya çalışacağı Roma'ya kayıyor. Ve bu son pozisyonlar Campania piyonunu birkaç sıra geriye itiyor; merkez solun pectore adayı Roberto Fico, listeleri, olası "önemli" belediye meclisi pozisyonları ve oğlu Piero için Demokrat Parti'nin bölge sekreterliği için yeşil ışık yanana kadar müzakereleri ertelemeye kararlı Vincenzo De Luca'yı bekliyor. Ancak merkez solun tabağı ağlarken, merkez sağınki gülmüyor. Örneğin Campania'da, partinin sadece isminin değil, renklerinin bile seçimi erteleniyor. Burada, Fratelli d'Italia (İtalya'nın Kardeşleri) kendi adaylık seçeneğinden vazgeçmeyi reddederken, Edmondo Cirielli'nin ilk tercihini onaylayanlar ile avukat Giosy Romano gibi bir sivil figürü tercih edenler arasındaki iç anlaşmazlıkları da ortaya koyuyor. Başından beri Cirielli'ye karşı olan Forza Italia, bölge sekreteri Fulvio Martusciello ile tartışmayı daha da alevlendiriyor. Martusciello, "bir kadın adaylığı" önererek tartışmayı daha da alevlendiriyor. Martusciello'nun da itiraf ettiği gibi, bu ölü doğmuş bir teklif ve önerdiğinde "bana deliymişim gibi baktılar" diye yakınıyor. Ancak Veneto ana odak noktası olmaya devam ediyor. Matteo Salvini'nin partisi, Zaia sonrası koalisyonu temsil edecek olanın Lig olması gerektiğini varsayarken, Meloni'nin partisi, bölge koordinatörü Luca De Carlo'nun sık sık yaptığı gibi, "Veneto, FdI'nin ulusal düzeyde "en iyi sonuçları elde ettiği bölgedir" diye sürekli vurguluyor. Dolayısıyla, "%37'lik bir partinin %15'lik bir partiye karşı oy vermesi" "olağanüstü bir cömertlik" olarak değerlendirilecektir.