'No Kings' Protestoları Yarın Başlıyor. İşte Neden Katılmanız Gerektiği.
Kaliforniya, Los Angeles'tan selamlar, eğer kablolu haberlere güveniyorsanız şu anda ateş altında. Kesinlikle öyle değil, ancak gelen kutum bir gösterge ise, şaşırtıcı sayıda yetişkin insan kablolu haberlere güveniyor. Bu hafta, geçen hafta sonu şehir merkezinde ICE protestoları sırasında gördüklerim ve bunun o zamandan beri televizyonda oynatılan distopik kaos döngüsüyle ne kadar az uyuştuğu hakkında bir yazı yazdım . Orada bulunan birçok kişi de değerlendirmemi desteklemek için benimle iletişime geçti. Ve hiçbiri orada olmayan birkaç kişi bana yanıldığımı söyledi. Onlar daha iyisini biliyorlardı. Bu mesaj durumu güzelce özetliyor
Cevap vermek istedim, "gidin bir aynaya bakın ve o kelimeleri kendinize okuyun" gibi bir şey ama bunun bir anlamı yok. Bu, "katılma" politikamın gerçek bir sınavıydı ve zar zor geçtim. Ama kabul etmelisiniz ki: "Televizyonda gösterilenlerle gerçek hayatın ne kadar az uyuştuğu hakkındaki makaleniz yanlış ve bunu televizyonda gösterilenlerden biliyorum" bir yetişkin için söylenebilecek harika bir söz. Yangın ve mal hasarı içeren protestoların yüzde biri, televizyonun bize gösterdiği şeyin yaklaşık yüzde yüzü ve sosyal medyada diğer protestolardan görüntüler ve gerçekten köpek boku AI görüntüleri gördüm ve kolektif medya okuryazarlığımız tüm zamanların en düşük seviyesindeyken, birkaçımız çok kendinden emin bir şekilde çok aptalca sonuçlara atlıyoruz.
Ama Cupcake diye çağrılmaktan hoşlanıyorum. Eğlenceli ve cilveli.
Bu cumartesi, protestolar büyüyecek, çoğalacak ve tüm ülkeye yayılacak ve eğer anneniz kablolu haberlere güveniyorsa, sizin gitmenizi istemez. Ama kesinlikle gitmelisiniz. Özetle: Barışçıl olacaklar ve eğer barışçıl olduklarından süper-ekstra-iki kat emin olmak istiyorsak, o zaman daha barışçıl insanların ortaya çıkması gerekiyor.
Protestoda bir kargaşa olacak mı? Belki. İnsanlar öfkeli, korkmuş ve umutsuz hissediyor ve—en azından burada, Los Angeles'ta—sokaklarda silahlı Ulusal Muhafızlar ve Deniz Piyadeleri var, ki bu bir şekilde sakinleştirici bir etki yaratmadı. Tırmanabilir, ancak—burada olduğu gibi—çoğu zaman olmayacak. Öfkeli, korkmuş ve umutsuz olanlar için ortaya çıkın.
Protestoda kışkırtıcılar olacak mı? Belki. Her zaman, her yerde birkaç düzine kışkırtıcı olacaktır. İnsanlar sadece Jack Black'in "tavuk jokeyleri" dediğinde bir şeyler fırlattıklarını filme almak için o Minecraft filmine gittiler. Herhangi bir grubun kaos yaratmak isteyen çok küçük bir yüzdesi vardır ve şimdi bunlardan bazıları bunu bir şeyleri ateşe vererek ve camları kırarak yapıyor, çünkü spor konuşma radyolarını arayıp "BABA BOOEY" demek eskiden olduğu gibi aynı kültürel etkiye sahip değil. Yüz kişilik bir grupta birkaç düzine kışkırtıcı sorundur. Bin kişilik bir grupta birkaç düzine kışkırtıcı sorun değildir. Beş bin, onlar bile zar zor var.
Durum vahim. Senatör Alex Padilla'nın yere yatırıldığı videoyu gördünüz ve bu yeterince kötü. Daha az paylaşılan şey ise, İç Güvenlik Bakanlığı Sekreteri Kristi Noem'e sormak için odaya girdiği açıklaması.
"Gitmiyoruz," dedi. "Bu şehri, bu Vali Newsom ve bu belediye başkanının bu ülkeye yüklediği sosyalist ve külfetli liderlikten ve bu şehre yerleştirmeye çalıştıkları şeyden kurtarmak için burada kalıyoruz."
Sözünü ettiği şey tam anlamıyla bir askeri darbe, tam bir mikrofona ve bir kameranın önüne, bu kadar hızlı hareket ediyor. Burada hiç kimsenin istemediği bir kurtuluş, olabilecek en Amerikan karşıtı fikir. Ayrıca, eğer Kaliforniya sosyalist bir eyaletse, ev fiyatlarını söyleyecek birine ihtiyacım olacak.
Cumartesi günü gelin. ' Kral Yok ' protestoları var, ' Bölünemez ' protestoları var, daha küçük, daha organik protestolar var. Birini seçin. Bu ateşin sönmesi için sokaklarda büyük sayılarda insanlara ihtiyacımız var. Buna oy vermediyseniz, gelin. Ona oy verdiyseniz ama buna oy vermediyseniz, bunu kanıtlamanız gerekecek ve bunu kanıtlamanın yolu da ortaya çıkmaktır. Ona oy verdiyseniz ama buna oy vermediyseniz ama ortaya çıkmazsanız, o zaman buna oy vermişsinizdir . Bunu sonsuza dek bileceksiniz ve bu gerçek bir orospu çocuğu olacak.
"Sokaklara Taşınmak" – Doobie Brothersİşte haftanın öne çıkan haberleri ve gündemdeki önemli gelişmeleri.
"Ben Bu Zamanlar İçin Yaratılmamışım" – The Beach BoysPerşembe günü, harika Brian Wilson'ı kaybettiğimizi öğrendik. Daha uzun, daha dolu ve daha yerinde bir ölüm ilanı yazmak istedim ama ne zaman rakipsiz olduğumu biliyorum. Onun etkisini açıklamak imkansız. Havaya bir övgü yazmaya çalışmak gibi. "A" kelimesini tanımlamaya çalışmak gibi. "God Only Knows" elbette yazılmış en iyi şarkı ama haberi gördüğümde kafamda çalmaya başlayan bu oldu. Wilson'ı gerçekten de onu hayal ettiğim şekilde özetliyor: melankolik, uyumsuz bir süper dahi, sanki Charlie Brown da Mozart olsaydı. Charlie Pierce güzel bir övgü yazısı yazmış ve 2016'daki bu Esquire röportajı harika bir okuma.
“Beni geri götür” – HAIMPeter Carlin'in boşanmasının birinci ağızdan anlatımı , Secret Lives of Men serimizden, gerçekten dayanılmaz bir parça ve bunu en iyi şekilde söylüyorum. İlişkinizde onu okuyacak kadar güvende olup olmadığınızı yalnızca siz bilirsiniz. Eşleştirme önerisi: HAIM'in yeni albümü i quit , önümüzdeki cuma çıkıyor ve çağlar boyunca sürecek bir ayrılık albümü gibi görünüyor.
"Belirsizlik Kapıyı Çalıyor" – Trashcan SinatrasGeçenlerde The Times'da, özellikle Edinburgh olmak üzere, kaç tane Amerikalı göçmenin İskoçya'ya geri döndüğüyle ilgili bir yazı vardı. Başka ülkeleri görme fikrinin bizim evimizde hiç gündeme gelmediğini söyleseydim yalan söylemiş olurdum. Doğal olarak İrlanda'ya doğru yönelirdik ancak Times yazısı bazı güçlü noktalara değiniyor. Ve bana 1990 albümleri Cake'ten İskoç grubu Trashcan Sinatras'ın bu şarkısını çalmak için iyi bir bahane veriyor, her şey düşünüldüğünde bu albüm tüm zamanların en sevdiğim albümü olabilir. Neyse, İskoçya, tebrikler: Sohbette sen de varsın.
“Bir Gün Öğreneceğiz” – Yeni RadikallerAyrıca bu hafta, eski MTV meslektaşım Ananda Lewis meme kanseriyle uzun bir mücadelenin ardından hayatını kaybetti. Eğer onu 90'larda benim gibi MTV'de izlediyseniz, "Bu dünyadaki en havalı insan" diye düşünürdünüz. Eğer benim gibi onunla çalışma şansına sahip olduysanız, yanıldığınızı anlardınız. Ayrıca en nazik, en komik, en şık ve en profesyonel kişiydi. Genel olarak tüm kategorilerde en iyisiydi. Canlı televizyonun beyaz-ateşli kaosunda bile sarsılmazdı. Baskı altındayken geri kalanımızın da üstesinden gelebileceğimizi hissettirecek kadar havalı. Herkesle konuşabilirdi (ve konuştu ; o Motorola çağrı cihazında kime ulaşabileceğine inanamazdınız). Ama sizinle konuştuğunda, aklındaki tek kişiymişsiniz gibi hissettirirdi. Oğlu, kız kardeşi ve onu seven herkes için dua ediyoruz, yani onu tanıyan herkes için. Uzun zaman önce, uzak bir çekimde bir karavanda, bu şarkı stereoda çalıyordu ve ikimiz de her kelimeyi çok yüksek sesle söylüyorduk. O zamandan beri bana onu hatırlattı ve şimdi de her zaman hatırlatacak.
“Aşkın Bugün Aşka İhtiyacı Var” – Stevie WonderBiliyor musun, şu anda küçük bir mutlu haber oldukça hoş karşılanırdı. Hadi bakalım. Dua Lipa ve Callum Turner nişanlandı. Bu bir şey mi? Elimde olan tek şey bu.
“Bananas du Brasil” – PrototokyoGeçtiğimiz hafta sonu, Fox News'dan zehirlenmiş aile üyelerimiz Los Angeles'ın yandığından eminken, eski bir arkadaşımızın grubunun birleşme gösterisini izlemeye gittik. Aslında, bir tür grup ve bir tür komedi performans sanatıydı, hayır, biliyorum, ama benimle kalın. Prototokyo'nun kibri, 2150 yılında bilim insanlarının aşkın insanlığın tek gerçek kaynağı olduğunu kesin olarak kanıtlamış olmaları ve 21. yüzyıl faşizmini savuşturmak ve Yeni Aşk Rejimi'ni daha erken başlatmak için iki profesyonel sevişmenin katalizör olarak zamanda geriye gönderilmiş olmasıdır. Prototokyo, genç olduğumuz ve faşizm fikrinin biraz daha soyut olduğu 2005 yılında bir albüm yayınladı ve birkaç gösteri yaptı. Sonra yazarlık kariyerlerine odaklanmak ve ailelerini kurmak için bunu askıya aldılar. Şimdi büyük sitcom yapımcıları ve çocukları ergenlik çağında ve bu ergenler, 20. yıl dönümü gösterisinde babalarının sahnede çok seksi olmasını izlemek zorundaydı. Bunu iyi karşıladılar. Bu şarkı Brezilya'daki akşam yemeği sonrası disko-uyku kültürüyle ilgili ve nakaratının sizinle öldüğünüz güne kadar kalacağını düşünüyorum.
“Çocuk Adam” – Sabrina CarpenterYolda yeni bir Sabrina albümü var! Kapağında köpek yavrusu oyunu falan var! Hepimiz onun çok seksi olup olmadığı ve bunun uygun olup olmadığı konusunda büyük bir kültürel tartışmaya gireceğiz! Ya da sadece bu şarkının tadını çıkarabiliriz. Hadi yapalım.
“Yazın Sıcak Eğlence” – Sly StoneCharlie Pierce'ın Sly Stone hakkındaki düşünceleri mutlaka okunmalı. Ve bir düşünün: 1969'da biri plak dükkanına gitti, bu plağı satın aldı, eve götürdü, plak çalara taktı ve ortaya bu ses çıktı. Aklımın bu şekilde uçup gittiğini hayal bile edemiyorum. Bu şarkıyı seviyorum, bu yazın hissettirdiklerinin tam tersi olsa bile. En azından şimdiye kadar.
“Gök gürültüsü” – Lana Del ReyHenüz bilmiyoruz ama Donald Trump askeri geçit töreninin DC bölgesindeki fırtınalar nedeniyle iptal edilmesi mümkün. Sanırım iptale neden olmanın Donald Trump askeri geçit töreninde yıldırımın yapabileceği en komik ikinci şey olduğu konusunda hemfikiriz.
Şirketten “Bir Yüz Kişi Daha”Bu yılın Amerika'daki En İyi Barlar özelliği her zamankinden daha yalın ve daha odaklı. Jeff Gordinier, bir avuç katılımcının en sevdikleri bar hakkında yazmasını sağladı, bu yüzden artık seyahat ederken yer imlerinize ekleyebileceğiniz bir rehberiniz var ve David Mamet ile birlikte yayınlandığımı söyleyebilirim. En sevdiğim bar Greenwich Village'daki Marie's Crisis ve bu cümleyi yazmak bile beni oraya geri dönmeye can attırıyor.
“Sadece Tanrı Bilir” – The Beach BoysTamam, tamam, bu şarkıyı bu hafta tekrar tekrar dinlemeden duramazsın. Seni baş başa bırakıyorum. Yarın sokaklarda görüşmek üzere, Cupcake.
esquire
