Ukrayna'nın ekonomik koşulları, fatura geldi

Donald Trump'ın zihninde yaşayan iğrenç iş adamı, istemeden de olsa bir açıklamayla takdir edilmeli: Savaş hakkındaki tartışmalara hakim olan jeopolitik önemsizleştirmeleri temizliyor. Ve barışın, sadece yeni Ruslaştırılmış Ukrayna'nın sınır çizgisini çizerek değil, kapitalist çıkarlar temelinde belirleneceğini açıkça ortaya koyuyor.

Hiç umulmadık bir zamanda söylemiştik: Asıl müzakere masası, barışın ekonomik şartlarını oluşturacak masa olacak. Sanırım oraya ulaştık. Ve ne yazık ki beklediğimiz gibi umduğumuz tablo olmadı. Ukrayna'daki nadir element stokçuluğu buna işaret ediyor. Il Manifesto'nun dünkü haberine göre, Zelenskiy, müttefiklerine silah temini için hiçbir senet imzalamayacağını yinelemek için sonuna kadar bağırdı. Doğru ya da yanlış, artık vox clamantis in deserto'dur.

Macron ile Trump arasında Beyaz Saray'da yaşanan iğrenç skeç bunu kanıtlıyor. Amerikalı, nadir toprak elementlerinin kendisine ait olduğunu, ABD'nin Ukrayna'ya yaptığı yardımların, Avrupa'daki yardımların aksine, garanti kapsamında olmamasından kaynaklandığını iddia ediyor. Fransız, AB'nin Ukrayna'ya karşı değil, sadece Avrupa banka hesaplarında dondurulan Rus paralarına karşı işlem yapmak istediğini söyleyerek onun sözünü keser. İddialı bir hipotez; Birinci Dünya Savaşı'nın galibi Fransa'nın, yenilen Almanya'nın borçlarını ödemesi istenmiş gibi.

ANLAŞMANIN GERÇEĞİ şu ki, askeri harcamalarını telafi edebilmek için önümüzdeki on yıllar boyunca Ukrayna'nın ekonomisini kurutmaya çalışacaklar. Her halükarda, mağlup Ukrayna'nın gaspı önemli ölçüde ikincil bir konudur. Putin'in sözcüsü Dmitriy Peskov, Washington ile Moskova arasındaki ilişkilerin normalleşmesi için, özellikle ticaret ve mali iş birliği anlaşmaları açısından yapılması gereken çok iş olduğunu bir kez daha vurguladı.

Kremlin'in hedefi her zamanki gibi aynı: Sözde "yaptırımların" ikiyüzlü korumacılığını ortadan kaldırmak ve bir kez daha Amerikan ve Batı pazarlarını Rusya ile ticarete açmak.

BİR ÖNERİ , bilindiği üzere, Moskova'nın Pekin ile tam bir uyum içinde yürüttüğü bir öneri. Çin hükümetinin haftalardır Ukrayna'daki barış ışıltısını çok taraflı ekonomik müzakerelerin başlatılması için bir fırsat olarak yorumlamakta ısrar etmesi tesadüf değil. Bahisler şunlardı: Amerika ve Batı'yı, Doğu'daki "düşmanlarla" mal ve sermaye alışverişini serbestleştirmek için yeniden açmak.

Trump böyle bir ihtimalden çok korkuyor. Onun yönetimi aynı zamanda Ukrayna'yı, Baltık ülkelerini ve NATO'nun tüm Avrupa sınırını cehenneme göndermeye de razı olacaktır. Önemli olan Amerikan korumacı duvarının ayakta kalmasıdır. Aslında bu, ABD'nin hem kamu hem de özel sektöre karşı yönetilemez borcunu kontrol altında tutmanın tek koşuludur.

İşte bu nedenle ABD başkanlığı Çinlileri barış anlaşmalarından mümkün olduğunca uzak tutmaya çalışıyor. ABD'nin umudu, Putin'i sadece Rus sermayesine açılım temelinde ikili bir müzakere başlatmaya ikna etmek. Bu, Rusya'nın kaderini Çin devinin kaderinden ayırmak için eski Nixonvari böl ve yönet politikasını canlandırma girişimidir. Sorun şu ki, Rusya ile Çin arasındaki ekonomik bağın çözülmesi artık zor.

Son yıllarda Çin'in Rus ekonomisine ihracatı iki katından fazla artarak, 2018'de 50 milyar dolardan bugün 100 milyar doların üzerine çıktı. “Çin ve Rusya ayrılamaz”: Şi’nin birkaç gün önce dünyaya yaptığı uyarı, oldukça sağlam ekonomik temellere dayanıyor. Rusya'nın Çin'e sıkı sıkıya bağlı kalması halinde Beyaz Saray'ın başka yollara başvurması gerekecek. Bunlardan biri de ABD'nin korumacı silahı tamamen eski AB müttefiklerinin omuzlarına yüklemeye karar vermesidir.

TRUMP bizi tehdit edebilirdi : "Sevgili Avrupalılar, ya borçlarımızı ödersiniz ya da bundan sonra sadece düşmanlarla iş yaparız." Biden'ın "dostluk yanlısı" yaklaşımı Trump döneminde tersine dönerek "dostluktan uzaklaşma yanlısı" yaklaşımına dönüşüyor. Çok güvencesiz bir kapitalist barışın şaşırtıcı bir paradoksu daha.