Gençler giderek daha fazla eğitimli, maaşlar giderek daha az

İtalyan işçilerin ortalama eğitim seviyesi son on yıllarda, özellikle 2011 ile 2022 arasında önemli ölçüde artmıştır, ancak bu ilerlemeye işgücü talebinin daha yüksek niteliklere sahip bir arza ayarlanması ve dolayısıyla uyumlu bir ekonomik değerleme eşlik etmemiştir. Area Studi Legacoop'un Prometeia ile işbirliği içinde oluşturduğu " İtalyan işgücü piyasasındaki niteliklerin uyumsuzluğu " adlı monitörden ortaya çıkan budur. Bu monitör, eğitim nitelikleri ile üretim sisteminin talepleri arasındaki uyumsuzluğu analiz ederek ücretler açısından ortaya çıkan çarpıtmaları vurgulamaktadır.

İtalya'da önemli sayıda çalışan, eğitim düzeyleri, becerileri veya çalışma alanlarıyla uyuşmayan, dolayısıyla şu anda bulundukları pozisyonların gerekliliklerine uymayan görevler üstleniyor. Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü - ​​OECD tarafından yürütülen Yetişkin Becerileri Anketi - Piaac'ın yeni baskısında yer alan veriler üzerinde yapılan incelemelerden, 2022'de bir İtalyan çalışanının ortalama 12,6 yıllık eğitime sahip olduğu, 2011'deki 11,3 yıla kıyasla kaydedildiği görülüyor. Özellikle 35-44 yaş grubundaki ve eğitim seviyelerini daha genç yaş gruplarıyla uyumlu hale getiren çalışanlarda bir yıldan fazla bir sıçrama görülüyor. Ancak çalışanların eğitim seviyesindeki artışa, şirketlerin talep ettiği eğitim yıllarında eşdeğer bir büyüme eşlik etmedi. Başka bir deyişle, işgücüne olan talep, daha yüksek niteliklere sahip bir teklife göre ayarlanmadı. Bu dengesizlik, aşırı nitelikli çalışanların oranının 2011'de %7,8'den 2022'de %12,7'ye çıkmasına neden olurken, yetersiz nitelikli çalışanların oranı %11,3'ten %8,1'e düştü. Şirketlerin talep ettiği eğitim yılı ile çalışanların sahip olduğu eğitim yılı arasındaki fark, fazla eğitimli bir iş teklifi oluşturuyor. Her çalışan için, gerçekleştirilen meslek için talep edilen eğitim yılı ile gerçekten elde edilen eğitim yılı arasındaki fark hesaplandı: İtalyan işgücü piyasası, eğitim düzeyinin ortalama olarak gerçekleştirilen görevler için yeterli olduğu bir durumdan (2011'de), ortalama 0,8 yıla eşit bir fazla eğitim aşamasına (2022'de) geçti. Bu nedenle çalışanlar, özellikle de en genç olanlar, kendilerini eğitim geçmişlerini yansıtmayan rollerde buluyorlar.

«Pandemi sonrası olağanüstü aşamada ortaya çıkan bazı yapısal sorunlar, uzun bir süre için yeni belirsizlik dönemini işaretleyecek», diyor Legacoop Başkanı Simone Gamberini . «Veriler, İtalyan işgücü piyasasının yapısal bir paradoksu olan kötü şöhretli uyumsuzluğun pek dikkate alınmayan bir yönünü doğruluyor: eğitim seviyesi artıyor, ancak üretim sisteminin becerileri geliştirme kapasitesi artmıyor, bu da aşırı nitelik ve özellikle gençler ve kadınlar için yetersiz ücretler yaratıyor. Bu uyumsuzluk rekabeti zayıflatıyor, toplumsal hayal kırıklığı yaratıyor ve yeni nesilleri cesaretini kırma riski taşıyor: ancak dikkatli olun, hiçbir şey hayal kırıklığı ve ihanete uğramış umutlar üzerine kurulmaz . Kötü şöhretli ve asla gerçekten uygulanmayan aktif emek politikaları, giderek artan bir şekilde endüstriyel politikaların önemli yönlerinden birini temsil ediyor. Bu nedenle aktif emek politikalarına, üretim ihtiyaçlarıyla tutarlı eğitim yönelimine, becerilerin geliştirilmesine ve daha fazla ücret eşitliğine yapısal bir yatırım yapmamız gerekiyor. Kooperatifler daha adil, daha modern ve kapsayıcı bir kalkınma modeline katkıda bulunmaya hazır».

2015'ten bu yana, işgücü talebi diğerlerinden daha yüksek boş pozisyon oranlarına sahip ve çalışanların aşırı eğitimli olduğu sektörler tarafından yönlendirildi. 2023'ün ilk çeyreğinde, işgücü piyasası genişlemesinin zirvesinde, fazla eğitime sahip sektörlerdeki boş pozisyon oranı %2,3 iken, diğer sektörlerde ve inşaatta sırasıyla %1,9 ve %1,7 idi. Açık pozisyonları doldurmanın daha zor olması, eğitimin bu sektörlerde yeterince değerlendirilmemesinden kaynaklanıyor olabilir.

Çalış, şimdi seçiyoruz

Uyumsuzluğun ücretler üzerinde doğrudan etkileri vardır. Kesin olarak konuşursak, endüstriyel sektörde (üretim, madencilik, enerji tedariki, su tedariki) rol için gereken seviyenin üzerindeki her bir eğitim yılı, mükemmel bir şekilde hizalanmış ek bir eğitim yılının değerinin ortalama olarak yalnızca %67'si kadar ödenir. Ek eğitim yine de ödenir, ancak marjinal getirisi, pozisyonun gerektirdiği eğitimden daha düşüktür. Eğitim açığının etkisi daha da ciddidir: Gereksinimden eksik olan her bir eğitim yılı, işçi için negatif (-%50) olan marjinal getiri ile gerçek bir parasal kayba dönüşür.

Aşırı yeterlilik gençler arasında çok daha yaygındır. 2022'de 25-29 yaş aralığındaki aşırı nitelikli kişilerin oranı, 60-65 yaşındakilerden 7,3 puan daha yüksekti. Bu, yeni nesillerin uyumsuzluk için en yüksek bedeli nasıl ödediğini gösteriyor: daha çok okuyorlar, ancak becerilerine uygun işler bulamıyorlar. Buna cinsiyet farkı da ekleniyor. Her zaman dar anlamda sanayi sektöründe, kadınlar üstlendikleri role mükemmel şekilde uygun bir eğitime sahip olsalar bile, maaşları ortalama olarak erkeklerden %12 daha düşüktür. Aşırı eğitim durumunda fark %23'e, eksik eğitim durumunda ise %20'ye yükseliyor. Her durumda, kadınlar daha dezavantajlı ve bu da çift cezayı doğruluyor: cinsiyete göre ve uyumsuzluğa göre.

Açılış fotoğrafı kredisi: Pexels

Etiketler:
• Kadınlar
• Genç
• işletmeler
• İş