En Sevdiğimiz Premium TV 500 Dolar İndirimde

KABLOLU

Gözlerinizi yormadan inanılmaz parlaklık. Kutudan çıktığı anda mükemmel genel görüntü kalitesi ve kontrast. Muhteşem netlik ve detay. Canlı, güzelce rafine edilmiş renkler. Parlak nesnelerin etrafında çok az parlama olan derin siyah seviyeleri. Etkileyici dahili ses. Granüler yumuşatma ayarlarıyla iyi hareket işleme. Sağlam, çok yönlü tasarım ve paketleme. Şarj edilebilir, arkadan aydınlatmalı uzaktan kumanda.

YORGUN

Ekran parlak yansımalarla gökkuşağı gibi görünüyor. Sadece iki HDMI 2.1 girişi var (biri eARC portu). Çok küçük ekran düzgünlüğü sapmaları var. Açılı görüntüde biraz görüntü kalitesi kaybı var.

Sony'nin amiral gemisi Bravia 9 mini LED TV, giderek çeşitlenen 2024 TV dünyasına büyüleyici bir yenilik katıyor. Belki de şimdiye kadar üretilmiş en gelişmiş 4K LED TV olan bu TV, televizyonun "Üç C"sini, yani renkler, kontrast ve netliği mükemmel bir şekilde sunuyor. Ancak, bugüne kadarki en parlak TV yılının fonunda bile şaşırtıcı olan parlaklık anlamına gelen "B"ye odaklanıyor.

Ayrıca pahalı, HDMI 2.1 oyun girişlerinden yoksun ve neredeyse tüm arkadan aydınlatmalı LED TV'lerin kaçınılmaz kısıtlamalarından bazılarıyla geliyor. Yine de, Sony'nin satın alabileceğiniz en güçlü TV'si olan Bravia 9, bazı şeyleri (çoğu şeyi) o kadar olağanüstü bir şekilde yapıyor ki, yüksek fiyatına rağmen büyük övgüyü hak ediyor. LED'in ultra parlak etkisini, amiral gemisi bir Sony ekranının zarafeti ve şıklığıyla birleştirmek istiyorsanız, bu TV'ye karşı koyamayabilirsiniz.

Sony'nin şu anki en iyi televizyonlarının tarzını "rafine fayda" olarak tanımlardım. Bravia 7 ( 7/10, WIRED önerir ) ve 2023'ün A95L OLED'inde ( 9/10, WIRED önerir ) olduğu gibi, Bravia 9'un önünde temiz çizgiler ve ince çerçeveler ve bir dokunuş katmak için kareli plastik karelerle kaplı kavisli bir arka taraf var. En son modeller, geçen yılki kaide standını kolayca birbirine kenetlenen (ve birkaç vidayla) yuvarlak ayaklarla değiştiriyor. İhtiyaçlarınıza uyması için dört farklı genişlik ve yükseklik yapılandırmasına izin verirken biraz modern şıklık sunuyorlar. Ayrıca sadece 6 pound ağırlıklarıyla oldukça hafifler - incelediğim 65 inç modelin tek başına 71 pound ağırlığında olması nedeniyle iyi bir şey.

Yeni uzaktan kumanda, geçen yılki metal çubuk kadar şık görünmese de daha kompakt, kısmen geri dönüştürülmüş plastikten yapılmış ve artık şarj edilebilir. Samsung'un yaratıcı güneş enerjili uzaktan kumandasının bir adım gerisinde kalsa da, televizyonun ömrü boyunca tek kullanımlık pillerden kaçınma özelliği gerçek bir avantaj.

Google TV kurulumu, birkaç dokunuşla zorlu işleri üstlenen Home uygulaması sayesinde oldukça kolay. En zorlu kısımlar, izinleri (hem Google'ın hem de Sony'nin) vermek ve yerel kanalları taramak. Ancak Sony, bazı kanallar için yerel haber kliplerini isteğe bağlı izleme gibi gelişmiş özelliklerle çabalarınızı ödüllendiriyor. Sistem ayrıca, belirli uygulamalara otomatik olarak giriş yaparak Chrome kullanıcılarının kaybettiği zamanı telafi ediyor.

Sony'nin en yeni Google TV arayüzü, önceki nesillere göre daha az gecikme süresiyle oldukça kullanışlı ve hızlı, ancak yine de birkaç garip hata içeriyor. İlk teste başladığımda Ayarlar menüsü açılmadı ve televizyonu sıfırlamak için fişini çekmek zorunda kaldım. Uzun bir yazılım güncellemesinin ardından, Hulu ve Disney+ gibi birkaç sorunlu uygulama dışında, birkaç gün içinde her şey daha sorunsuzdu.

Sony, labirentte biraz kaybolmuş hissetmenize neden olabilecek bir ton resim ayarı sunuyor. Neyse ki, Sinema ve Profesyonel gibi film odaklı modlarla kutudan çıkar çıkmaz resim oldukça harika görünüyor. İkincisi en "doğru" olacak şekilde tasarlanmıştır, ancak SDR'de (Standart Dinamik Aralık) ışıklar açıkken loş görünebilir, çünkü arka aydınlatma varsayılan olarak 50 üzerinden 4'tür. Ayarlarda düşüş yaşamadan daha parlak bir resim istiyorsanız, Sinema (veya Standart) seçeneğini seçin. Hem HDR hem de SDR'de Profesyonel modunu kullandım, ancak kontrastı birkaç puan düşürdükten sonra SDR modu arka aydınlatmasını yaklaşık 25'e çıkardım. SDR parlaklığını gerçekten patlatmak istiyorsanız, En Yüksek Parlaklık en yüksek ayarda işleri nükleere çevirir, ancak çoğunlukla kapalı bıraktım.

Dolby Vision içerikleri için TV, varsayılan olarak Dolby Vision Bright ayarını kullanır; bu da küçük bir ayarlamayla yine mükemmel görünür. Burada, en büyük parlaklık artışını sağlayan HDR Ton Eşlemesi'dir. Ben çoğunlukla daha hafif Tonlama Tercih Edilen ayarını tercih ettim, ancak ekstra canlılık için Kapalı veya Parlaklık Tercih Edilen ayarlarını deneyebilirsiniz.

Bravia 9 ayrıca Amazon Prime ve Netflix için yeni "Kalibrasyon" modları sunuyor. Amazon sürümü farklı programlar için bazı ilginç değişiklikler içeriyor, ancak Netflix sürümü izlediğim HDR içeriklerdeki daha loş Dolby Vision Dark görüntü modunu büyük ölçüde yansıtıyor gibi görünüyor.

Televizyon, ses kalitesiyle öne çıkan özellikler açısından oldukça zengin. Bu, ses sistemimi kısmaktan çekinmediğim birkaç televizyondan biri (A95L de bunun bir başka örneği). Ses genellikle aşırı tizleşmeden dolgun ve net. Ses sahnesinde belirgin bir hareketlilik var ve hatta patlamalar gibi efektler bile gayet iyi duyuluyor.

Sony'nin yeni Voice Zoom 3 diyalog hızlandırıcısının sadece bir pazarlama aldatmacası olduğunu düşünmüştüm, ama oldukça iyi çalışıyor. Bir ara, yaklaşık 7.000 önceki izlememde kaçırdığım, ses çubukları ve hoparlörler de dahil olmak üzere, Galaksinin Koruyucuları Cilt 2'deki bir Sylvester Stallone anekdotunun tamamını pasif bir şekilde dinledim. Diyaloglar, ortalık karıştığında bile, birkaç gün boyunca çoğunlukla net ve ön planda kaldı.

Beklendiği gibi, HDMI 2.1 üzerinden 120 Hz'e kadar ALLM (Otomatik Düşük Gecikme Modu) ve VRR (Değişken Yenileme Hızı) desteği de dahil olmak üzere en yeni oyun özelliklerine sahip olacaksınız. Hızlı ayarlamalar için özel bir oyun modu ve Otomatik HDR Ton Eşleme ve Otomatik Tür Görüntü Modu gibi PS5 optimizasyon özellikleri mevcut. Rekabetçi bir oyuncu değilim ve bazıları TV'nin giriş tepkisinin fiyatına göre nispeten yüksek olduğunu belirtti, ancak ben en sevdiğim RPG'leri oynamayı çok sevdim. Gölgelendirme, renkler ve genel parlaklık, God of War Ragnarok gibi oyunlardan en iyi performansı aldı.

Sony'nin, bu seviyedeki (ve daha düşük seviyedeki) çoğu televizyonun aksine, televizyonun dört girişinden yalnızca ikisinde HDMI 2.1 desteği sunmaya devam etmesi sinir bozucu; özellikle de bunlardan birinin muhtemelen bir ses çubuğu veya alıcı bağlayacağınız eARC girişi olması nedeniyle. Televizyonun harika sesi, bazı kullanıcıların ses cihazı eklememesine neden olabilir, ancak bu fiyatta birden fazla konsol için kablo değiştirme ihtiyacı duymak saçma.

Bravia 9, iki ana dinamik HDR formatından biri olan HDR10+'ı da desteklemiyor ve yalnızca Dolby Vision sunuyor. Yalnızca birini seçebiliyorsanız, her seferinde daha yaygın olan DV'yi tercih ederim, ancak TCL ve Hisense'in orta sınıf modellerinde bulabileceğiniz gibi ikisini de almak güzel olurdu. Bu şu anda şaşırtıcı derecede yaygın; LG ve Panasonic TV'ler HDR10+'ı desteklemiyor ve Samsung da Dolby Vision için ödeme yapmıyor.

Sony, ses tarafında daha kapsayıcı bir yaklaşım sergiliyor ve hem DTS:X hem de Dolby Atmos desteği sunuyor. Bravia 9'un diğer önemli özellikleri arasında AirPlay 2 ve Chromecast yayın akışı ile uzaktan kumandanın dahili mikrofonu aracılığıyla Google Voice araması yer alıyor.

Bravia 9, saf bir parlaklık canavarı. Yine de, Sony'nin ölçülü eliyle, gücünü akıllıca dağıtıyor, gereken yerde incelik, gereken yerde ise göz kamaştırıcı bir etki sunuyor. Arka aydınlatmasını etkileyici bir hassasiyetle kısabilen yeni bir özel sistem kullanan bu TV, keskin bir güç silahından ziyade, beyaz-ateşli bir hassasiyetle vuran mini bir LED lazer ışını. Sonuç, ciddi heyecanlar için yeni nesil parlaklıkla harmanlanmış muhteşem bir kontrast.

Bravia 9'un ateşini en sevdiğim test filmlerimden biri olan Moana'da denemek, bazılarının neredeyse 3.000 nit tepe parlaklığında (veya birçok OLED TV'nin yaklaşık iki katı) ölçtüğü bir arka aydınlatma sisteminin kavram kanıtı gibi geldi. Filmin Polinezya güneşinin ve dalgalarının en iyi TV'lerle ne kadar gerçekçi görünebildiğini daha önce belirtmiştim, ancak burada işler gerçeküstü bir boyuta ulaştı. Güneş neredeyse göz kamaştırıcı seviyelere kadar parlıyordu ve TV'nin kuantum nokta renkleri ve Sony'nin işlemesinin keskin netliğiyle birleşince, aslında Moana ve Maui ile sahilde olduğum neredeyse halüsinasyon gibi bir his verdi. Parıldayan altın yengeç veya erimiş lav canavarı gibi diğer sahneler, ışık paneli neredeyse delecek gibi göründüğünde canlandırıcı yeni zirvelere ulaştı.

Benzer bir manzarayı, Brightness Preferred HDR Tone Mapping'i kullanırken televizyonun güneş ışığıyla aydınlanan dağları ve ışıltılı mercan resiflerini neredeyse rahatsız edici seviyelere ittiği doğa sahnelerinde de buldum; bu da beni daha doğal Tonlama Tercih Edilen'e geri dönmeye zorladı. Renkler, sayısız okyanus mavisi, orman yeşili ve ateşli altın tonlarına kayan ince varyasyonlar ve geçişler ortaya çıkardı. Tüm bunlar Bravia 9'un güçlü vuruşuyla daha da çarpıcı görünüyordu. Eski SDR (Standart Dinamik Aralık) içerikler bile, özellikle de Tepe Parlaklığı'nı artırırsanız bozulabilir, ancak bu şekilde her şey her zaman doğru görünmeyebilir.

Ayrıca Sony'nin, Hisense U8N ( 8/10, WIRED Önerir ) gibi göz kamaştırıcı parlaklığa sahip daha ucuz TV'lerde sıkça görülen bir durum olan TV menüleriyle sizi bunaltmadan bu kadar çok güç sağlaması da hoşuma gidiyor. Sony, hareket yumuşatma konusunda da aynı şekilde dikkatli davranıyor; en düşük ayarlarda bile film içeriğini garip göstermeden, kesik kesik görüntüleri ve sert kamera hareketlerini etkili bir şekilde düzeltiyor.

Netflix'in Our Planet dizisi aracılığıyla hem gerçek hem de mecazi anlamda daha derin sulara daldığımda, karanlık arka planlı parlak nesnelerin etrafında nadiren fark edilir bir "canlanma" gördüm. TV, her pikseli ayrı ayrı aydınlatan OLED ekranlarla aynı seviyede değil, ancak ışık saçılımını görmek için gerçekten bakmanız gerekecek. Bu, karanlıkta bembeyaz uzay gemileri veya yıldız kümeleri görüntülenirken bile geçerli, ancak ara sıra jenerik veya menülerde biraz yükselmiş siyah seviyeleri fark edebilirsiniz.

Neredeyse her LED TV'nin zorlandığı kenara doğru ilerlersek, biraz canlılık ve renk yıkama ekleniyor. İşte tam bu noktada, daha loş olsalar da OLED TV'ler bir kez daha üstün olduklarını kanıtlıyor, ancak Bravia 9 bu alanda gördüğüm en iyi LED TV'lerden biri. Sadece daha yeni Samsung QN90 TV'ler gözüme daha iyi görünüyor.

Sony, bu amaca ulaşmak için yansıma önleyici ve geniş açılı panel teknolojileri kullanıyor; ancak bunlar "gökkuşağı" efekti ve ön kapımın üzerindeki küçük pencereler gibi parlak yansımaların bulanıklaşması gibi başka tavizler gerektiriyor. Aynı etkiyi Samsung'un 8K QN900C'si ( 8/10, WIRED Öneriyor ) de dahil olmak üzere diğer televizyonlarda da gözlemledim. Bu, genellikle LED televizyonların güçlü bir noktası olan aydınlık oda izlemeyi daha az çekici hale getirebilir. Bununla birlikte, bu durum en çok çok karanlık videolar izlerken veya doğrudan tepeden aydınlatma olduğunda ortaya çıkar, bu nedenle çoğu kişi bunu pek fark etmeyebilir. Arkadaşlarımı bir günlük NFL Redzone etkinliğine davet ettiğimde, neredeyse hiç fark edilmedi.

Dikkat çeken diğer noktalar, yan çerçevelerde ufak bir kararma ve bazen "kirli ekran" efekti olarak da adlandırılan bazı merkez sapmaları da dahil olmak üzere bazı hafif panel düzgünlüğü sorunları. İkinci sorunu yalnızca gri tonlamalı test desenlerinde ve komiktir ki Disney+ yükleme ekranında gördüm. Bunun dışında düzgünlük esasen bir etken değildi.

Bu sorunlar, LG G4 , Samsung S95D veya Sony'nin kendi A95L'si gibi benzer fiyatlı bir OLED ekranı daha çekici kılmaya yeter mi? Benim (ve titiz izleme anlayışım) için muhtemelen öyledir. 3.000 dolar veya daha fazla harcıyorsam, parlaklıkta önemli bir kayıp anlamına gelse bile, ekranımın her açıdan neredeyse mükemmel olmasını isterim.

Ama bu herkes için geçerli değil. Performans konusundaki seçici eksilerim dışında, bu TV her anlamda göz kamaştırıcı. Eğer parlaklığın kutsal kasesini bekliyorsanız ve bunun için para ödemeye hazırsanız, Sony Bravia 9 buna en yakın seçenek.