Haftada birkaç kez tempolu yürüyüş yapmak kolon kanserini uzak tutmaya yardımcı olabilir, araştırma öneriyor

James Smith, kolonoskopiden uyandığında yıkıcı bir haber aldı. 59 yaşında kolon kanseri teşhisi kondu. Doktorlar, kolonunun geri kalanını tamamen görmelerini engelleyecek kadar büyük bir kitle buldular. Smith şok olduğunu söyledi.

"Zordu, zor bir teşhisti," dedi. "Gerçekten gerçekleştiğine inanmak zordu."

Smith ameliyat oldu ve dört tur kemoterapi gördü. Doktorları düzenli egzersizi ve bunun kanser tekrarını önlemedeki olası rolünü incelemek için bir çalışmaya katılmasını önerdiğinde, evet dedi. Endişeliydi - tedavisi boyunca yaklaşık 26 kilo ve kas kütlesi kaybetmişti. Ama yine de katıldı.

"Başlangıçta zordu, inkar etmeyeceğim. 'Bütün bunları nasıl yapacağım?' gibiydi."

Son çalışmaya dahil edilmemiş olsa da, programın kendisine kanser ve tedavileri üzerinde bir kontrol duygusu kazandırdığını buldu. Smith artık kanserden kurtuldu ve prognozu iyi, diyor.

Pazar günü New England Journal of Medicine'de yayınlanan araştırma, kolon kanseri hastalarında yapılandırılmış egzersizin fark yarattığını buldu. Teşhis konulduktan yedi yıl sonra, üç yıllık bir süre boyunca yapılandırılmış egzersiz programına katılan hastaların yüzde 90'ı hala yaşıyordu. Sadece bilgilendirici bir broşür alan grupta, katılımcıların yüzde 83'ü hala hayattaydı.

Araştırmacılar programın neden bu kadar etkili olduğunu tam olarak bilmiyorlar. Ancak bulguların gelecekte önemli etkileri olabilir. En yaygın kanser türlerinden biri olan kolon kanseri hastalarının nasıl tedavi edildiği.

Geleneksel tedavilere yardımcı olmak

Çalışmaya Kanada, Avustralya ve Birleşik Krallık'taki 55 hastaneden 889 hasta katıldı. Klinik çalışma, ameliyat ve kemoterapi görmüş yüksek riskli evre 2 ve 3 kolon kanseri hastalarına odaklandı. Grubun yarısına diyet ve egzersiz öneren geleneksel eve götürülebilir broşür verildi ve diğer yarısına üç yıl boyunca yapılandırılmış bir egzersiz programı reçete edildi. Çalışma 15 yıl sürdü ve katılımcıların yaklaşık yarısı başlangıçta, geri kalanı ise daha sonra katıldı.

Egzersiz grubundaki hastalara ayda en az bir kez kontrol etmeleri için bir fizyoterapist veya kişisel antrenör atandı. Ancak ne tür egzersiz yapmak istediklerine karar vermekte özgürdüler. Sadece haftada üç kez, türüne bağlı olarak 45 dakikaya kadar yapmaları gerekiyordu. Smith için bu, koşu bandında hızlı bir şekilde yürümek anlamına geliyordu. Diğer katılımcılar bisiklet sürdü, yüzdü veya spor salonuna gitti. Her durumda, egzersiz sürekli, yüksek bir kalp atış hızını içermek zorundaydı. (Bir rakam belirtmediler.)

Alberta Üniversitesi'nde kinesiyoloji profesörü ve çalışmanın baş yazarı olan Kerry Courneya, "Birisi sizi yürürken görse, randevusuna geç kaldığınızı düşünürdü." dedi.

Courneya, önceki çalışmaların egzersizin faydalarına işaret etmesi nedeniyle araştırmayı başlattı, ancak doktorları ikna edecek kadar kesin bir şey yoktu. Egzersiz programı, ameliyat ve kemoterapi gibi geleneksel tedavilerin yerini almak için değil, onları geliştirmek için tasarlanmıştır.

"Gözlemsel çalışmalara karşı çok fazla şüphecilik vardı ve birçok sağlık hizmeti sağlayıcısı ve onkolog, metodolojik olarak sınırlı oldukları için bunlar üzerinde işlem yapmadıklarını hissettiler."

Araştırmacılar kanser tekrarlamasında da farklılıklar buldular. Egzersiz grubunun yüzde sekseni, teşhislerinden beş yıl sonra kansersizdi, broşürü alan grupta ise bu oran yaklaşık yüzde 74'tü. Kolon kanseri genellikle hastaların yaklaşık yüzde 30 ila 40'ında tekrarlar .

Bazı kemoterapi ilaçlarıyla karşılaştırılabilir faydalar

Dr. Chris Booth, çalışmanın kıdemli yazarlarından biri ve Kingston'daki Queen's Üniversitesi'nde onkolog. Booth, geleneksel tedavilerle birleştirildiğinde, reçeteli egzersiz programının faydalarının bazı kemoterapi ilaçlarıyla karşılaştırılabilir olduğunu öne sürüyor.

"Her gün kullandığımız ve çok daha küçük faydaları olan tedaviler var ve önemli olduğunu düşündüğümüz bazı tedavilerin faydaları bu [egzersiz] ile karşılaştırılabilir düzeyde."

Dr. Sami Chadi, Toronto Üniversitesi Sağlık Ağı'nın bir parçası olan Princess Margaret Kanser Merkezi'nde kolorektal cerrah ve klinisyen araştırmacıdır. Araştırmaya dahil olmamıştır ve hastalarını egzersiz yapmaya teşvik etmektedir. Ancak bu araştırmayı hastalarını yapılandırılmış bir egzersiz rutini izlemeye ikna etmek için kullanmayı planladığını söylüyor.

"Bunun hakkında hiçbir soru olduğunu düşünmüyorum. Ameliyattan ve tedaviden sonra yapılandırılmış bir egzersiz programının kesinlikle gerekli olduğunu düşünüyorum, bu yüzden bunu, 3. Evre hastalarımıza kemoterapiyi önerdiğimiz kadar güçlü bir şekilde önermeliyiz."

Araştırmacılar egzersiz programının tekrarlamayı ve sağkalımı nasıl etkilediğini tam olarak bilmiyorlar. Bunun kilo kaybı veya kardiyovasküler fonksiyonun iyileşmesiyle ilgili olmadığını biliyorlar çünkü çalışma sırasında her iki faktörde de önemli bir değişiklik olmadı. Dr. Booth bunu çözmeyi amaçladığı bir gizem olarak tanımlıyor.

"Tüm hastalardan kan aldık," dedi. "Önümüzdeki birkaç yıl içinde, egzersizin kanser tekrarlama riskini azaltan şey hakkında ne olduğunu anlamaya çalışmak için ayrıntılı biyobelirteç analizi yapacağız."

Bu arada, bu çalışmanın, hastaları, doktorları ve hükümetleri, kolon kanserinin tekrarlama riskini azaltmak için yapılandırılmış egzersiz programlarının önemli bir parçası olması gerektiğine ikna etmek için yeterli kanıt sağlaması gerektiğini söylüyor.

Smith'e gelince, teşhisinin üzerinden neredeyse beş yıl geçti. İyi durumda ve hala Edmonton'da egzersiz yapıyor ve hokey oynuyor. Tekrarlama hala endişelendiği bir şey, ancak araştırmanın sonuçlarını duyduğunda çok heyecanlanıyor ve onları harika olarak adlandırıyor.

"Egzersiz yapmamın ve sağlığımın kolon kanseri olma veya kanserin tekrarlama şansımı azalttığını bilmek bana ekstra bir şey sağlıyor."