Basket Landes. “Her şeyi keşfetme arzusu”: Camille Droguet, keskin bacaklar ve hırs

Hem bek hem de kanatta oynayabilen 26 yaşındaki eski Tarbes oyuncusu, Fransız şampiyonasına katılmaktan duyduğu memnuniyeti dile getirerek, sezona gerçekten başlamak için sabırsızlandığını söyledi.

Landes ortamında zaten oldukça rahat olan, ışıltılı Camille Droguet, yeni kulübünde ve kendini bulduğu şehirde attığı ilk adımlardan bahsediyor.

Yazınız nasıldı?

Temmuz ortasına kadar antrenmanlara devam ettim. Önce Fransız 5x5 takımıyla, sonra Fransız 3x3 takımıyla, harikaydı. Sonra güzel bir ara verdim, ihtiyacım vardı. Bir ay boyunca basketbolu düşünmedim ve iyi hissettim. Bağlantıyı koparmayı başardım: Kendime gerçekten zaman ayırdığım ilk yıllardan biriydi. Bu yüzden tekrar başlamak için can atıyordum. Her şeyi keşfetme arzusuyla, büyük bir motivasyonla geldim.

Mont-de-Marsan'da yönünüzü bulmaya başladınız mı?

Evet. Gerçekten rahatım. Yönümü bulmaya başlıyorum, artık evden spor salonuna veya ağırlık odasına gitmek için GPS kullanmama gerek kalmıyor (gülüyor), bu iyiye işaret. Antrenmanlara daha yeni başlamış olmamıza rağmen işler yoluna giriyor. Burada birkaç kişiyi tanıyordum ve bu da yardımcı oluyor: Marie'yi (Pardon, Editörün notu) çok uzun zamandır tanıyorum ve 3x3 takımından Louise'i (Bussière), Sixtine'i (Macquet) ve Myriam'ı (Djekoundade) da tanıyorum. Zaten bazı referans noktalarım var; tamamen bilinmezliğe gelmemek güzel. Ayrıca bu spor salonunu da iyi tanımaya başlıyorum; geçen sezon orada epey oynadım (gülüyor).

Peki, gelecekteki kulübünüze karşı bu finali nasıl deneyimlediniz?

Dürüst olmak gerekirse, Tarbes projesine %100 bağlıydım, bu yüzden kendime hiçbir soru sormadım. Taraftarların benimle biraz dalga geçmesini izlemek oldukça komikti, çünkü buraya geleceğimi zaten biliyorlardı. Otelin önünde bir poster vardı, çok komikti! Bazıları bunu kötü karşılamış olabilir ama ben hiç beğenmedim, beni güldürdü. Finale gelince, artık çok geride kaldı. %100 dürüst olmak gerekirse, finalin 2. maçından sonra çok hayal kırıklığına uğradım çünkü benim için kilit andı. Bu yüzden 3. maçı oynadığımızda yenilgiyi neredeyse hazmettik. Çünkü gönlümüzce oynasak da, pedalda hiçbir şey kalmadığını ve meselenin hallolduğunu gördük. Ve sonra, Tarbes için finale ulaşmak gerçekten olağanüstüydü, illa ki böyle bir hedefimiz yoktu. Bu yüzden açıkçası çok hayal kırıklığına uğradım ama hemen devam ettim. Her şeyi olduğu gibi kabul etmeyi severim.

Uzun zamandır Basket Landes'te oynamak istediğin söyleniyor... Bu bir efsane mi yoksa gerçeklik payı var mı?

Hayır, efsane değil (gülümsüyor). Gençken, Final Four Espoirs'da oynamaya gelmiştim ve tribünlerde bando takımı vardı. Beni çok etkilemişti. Kendi kendime, "Ah evet, ama bu atmosferde oynamak harika olmalı!" dedim. O zamanlar basketbolu pek takip etmiyordum, profesyonel olacağımı hiç düşünmemiştim, bu yüzden buna gerçekleşen bir hayal demezdim. Ama bir süre aklımın bir köşesinde kaldığı doğru.

Fransız şampiyonasına katılmak sizin için bir şeyi değiştiriyor mu?

Aslında hayır. Tamam, geçen sene kaybettiğim için biraz alay konusu oluyorum ama bundan daha fazla baskı hissetmiyorum.

Grup ve personel hakkındaki ilk izlenimleriniz neler? Şimdiden çok rahat görünüyorsunuz...

İster kadroyla ister oyuncularla olsun, her şey oldukça doğal bir şekilde gelişiyor. Yabancılar bile (editörün notu Becky Massey ve Julie Wotja) Fransızca konuşuyor veya anlıyor, bu da işleri kolaylaştırıyor. Herkes çok açık ve arkadaş canlısı, kendimi iyi hissediyorum. Kadroya gelince, birlikte oynamaya başlamadan önce biraz antrenman yaptım. Bu, onları tanımama ve çalışma yöntemlerini görmeme olanak sağladı. Ve bana uyuyorlar: Basit, nereye gittiğimizi biliyoruz.

NF1'e düşürülen Tarbes hakkında birkaç söz: Bu sizin için ne ifade ediyor?

Oraya imza atan ve projeye inanan oyuncular için hayal kırıklığına uğradım çünkü onlara hiçbir sorun çıkmayacağı söylendi. Kurum için de hayal kırıklığına uğradım çünkü yıllardır orada olan, adı Fransız basketbolunda yankı bulan bir kulüp. VIP odasında tüm takımların, orada oynamış harika oyuncuların, Ronchetti Kupası'ndaki zaferin, Fransa şampiyonasındaki zaferin fotoğrafları var... Evet, kurum için üzülüyorum. Sonrasında ise olanlara pek şaşırmıyorum.