Yaşam sonu yasası: Kırk altı yıllık tartışma ve yasama sekiz tarihte
AFP
1980 Nisan 1978'de Lot-et-Garonne senatörü Henri Caillavet (sol görüşlü radikal) tarafından sunulan, ölüm hakkıyla ilgili ilk yasa tasarısı Senato'da ilk kez tartışıldı. 2005 tarihli Leonetti Yasası'ndan bu yana yürürlükte olan ve tedavinin durdurulmasını yetkilendiren yasa tasarısını neredeyse otuz yıl önceden öngören bu metin, tedavi edilemez durumdaki bir hastanın, tıp camiasının yasal süreçlerle uğraşmak zorunda kalmadan tüm tedaviyi bırakmasına olanak sağlamayı amaçlıyor. Nihayet 7 Mayıs 1980'deki kamu oturumunda reddedildi. Her Fransız'ın kendi yaşam sonu koşullarını seçebilmesi için kampanya yürüten Onurlu Ölme Hakkı Derneği aynı yıl kuruldu.
1999 9 Haziran 1999'da palyatif bakıma erişim hakkı yasalaştırıldı.
2005 22 Nisan 2005'te, nihayet annesi ve doktorunun yardımıyla genç kuadriplejik Vincent Humbert'in ölme talebinin yarattığı heyecanın ardından Fransa , yaşamın sonlandırılmasıyla ilgili Leonetti yasasını kabul etti. Bu yasa, herhangi bir yetişkine istediği zaman, önceden talimat adı verilen yazılı bir belge hazırlama olanağı tanıyor, tedavi edici inatçılığı yasaklıyor ve hastaya tedavilerinin durdurulmasını talep etme yetkisi veriyor. Tıbbi eylemlerin "mantıksız bir inatla sürdürülmemesi gerektiğini" şart koşuyor. Yararsız, orantısız veya yaşamın yapay olarak sürdürülmesinden başka bir etkisi olmadığında, askıya alınabilir veya hiç yapılmayabilir. Bu durumda doktor, ölmekte olan kişinin onurunu korur ve palyatif bakım sağlayarak yaşam kalitesini güvence altına alır.
2008 yılında , dayanılmaz ağrılara neden olan tedavi edilemez bir yüz tümörü olan 52 yaşındaki Chantal Sébire , "onurlu bir şekilde ölme hakkı"nı iddia ederek mahkemelerden ölümcül bir iksir almak için istisnai izin talep eder. Talebi, 17 Mart'ta Dijon Yüksek Mahkemesi tarafından, yalnızca faydalı tedavilerin sınırlandırılmasına ve yaşam sonunda rahatlatıcı tedavilerin başlatılmasına izin veren Leonetti yasası uyarınca reddedilir; bu, ölümü hızlandırsa da bunu bir tedavi amacı haline getirmez. Chantal Sébire, iki gün sonra, 19 Mart'ta, barbitüratları aşırı miktarda alarak intihar eder . Mücadelesi, ötanazi tartışmasını yeniden alevlendirir. Leonetti yasasını değerlendirmek üzere bir görev başlatılır. "Ötanazi istisnası" reddedilirse, bir Yaşam Sonu Gözlemevi kurulur.
2011 Senatosu “tıbbi destekli ölüm” fikrini terk etti.
"Herkesin, acılardan mümkün olan en iyi şekilde kurtulmayı da içeren onurlu bir yaşam sonu hakkı vardır."
2 Şubat 2016 tarihli Jean Leonetti ve Alain Claeys milletvekilleri yasası ve 2 Şubat 2016 tarihli , üniversite prosedürleri ve ölüme kadar derin ve sürekli sedasyon kullanımı ile önceden verilen talimatlara ilişkin uygulama kararnameleri, hastalar ve yaşamlarının son dönemindeki kişiler için yeni haklar yaratmaktadır. Bu yasada şu hüküm yer almaktadır: "Herkes, mümkün olan en iyi acı gidermeyle birlikte onurlu bir yaşam sonu hakkına sahiptir."
2023 Aralık 2023'te sunulan Chauvin raporu, palyatif bakım, ağrı yönetimi ve yaşam sonu desteği için on yıllık bir strateji öneriyor. Önerilen on beş önlem arasında, ölümcül hastaları barındırmak ve bakıcılara geçici bir dinlenme sağlamak için on yıl içinde 100 destek evinin kurulması da yer alıyor.
2024 Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, 10 Mart 2024'te "La Croix" ve "Libération" gazetelerine verdiği röportajda, belirli sıkı koşullar altında destekli ölüme olanak sağlayacak bir yasa tasarısının sunulacağını duyurdu.
Milletvekillerinin yaşam sonu yasa tasarısının incelenmesinin 10 Haziran Pazartesi günü üçüncü ve son haftasına girmesi ve "yardımlı ölüme" erişim kriterlerinin 7 Haziran Cuma günü onaylanması beklenirken, Meclis'in Devlet Başkanı tarafından feshedilmesi, ölümcül eylem talebinin uygulanmasına ilişkin usulle ilgili sonraki maddelerin incelenmesini durdurdu. Parlamento yönetmeliklerine göre, bir yasama döneminin sona ermesi, Ulusal Meclis'te halihazırda görüşülmekte olan yasa tasarılarını geçersiz kılıyor. Bu durum, Devlet Başkanı tarafından Eylül 2022'de başlatılan ulusal tartışmaya bir buçuk yıldan fazla süredir katılanlar için büyük bir üzüntü kaynağı.
