Théâtre du Rond-Point'te, Peeping Tom vücuttaki travmalar üzerinde çalışıyor

Onlarla ilk kez bir karavanda tanıştık. 2001 yılındaydı. Paris'teki Centre Pompidou'nun bodrum katına park edilmiş, binlerce kilometrelik yürüyüşün hırpaladığı karavan, içindekilerin biriktirdiği çöplerin ağırlığı altında ezilmiş gibiydi. Pencerenin dışında, doldurulmuş bir geyik başı ve kristal bir avize arasında, televizyonun karşısına yayılmış ya da atıştırmalık pişirirken görebiliyorduk. Kabile birkaç metre öteye gidip kaza yapmak için ayrıldığında ise, kaza bizi nutku tutulmuş halde bıraktı.

Bu yorulmak bilmez yolculuğun adı "A Useless Life" tı . Belçikalı kolektif Peeping Tom'u tanıttı. Kırmızı kiloları, haykırışları ve fısıltıları, taşan kirli çamaşırları hemen kamp masasına seren bir manifesto adı. Anahtar deliğine yapışmış seyirciler için mahremiyetin talan edilmesi. "Başlangıçta bizim için insan ve aile ilişkileri hakkında konuşma fikri vardı, ardından sinemada olduğu gibi insanların kafalarına girme, her birinde bir arada var olan tüm katmanları göstererek düşünceleri okuma arzusu ," diye açıklıyor Peeping Tom'un yardımcı pilotları koreograflar Gabriela Carrizo ve Franck Chartier. Bilinçdışıyla, tabularla, söylenmemiş şeylerle bağlantılı paralel dünyalarla çok ilgileniyoruz..." İlham kaynakları arasında Fyodor Dostoyevski, Kobo Abe veya Jorge Luis Borges'in romanları, Şohei Imamura ve Satyajit Ray'in sineması yer alıyor.

Bu makalenin %73,46'sı okunmayı bekliyor. Geri kalanı abonelere ayrılmıştır.