Roquebrune-Cap-Martin'de Olimpiyat yelken şampiyonu Virginie Hériot'a saygı duruşu

Su altı dünyasının tutkunları için 2025 yılı beyaz köpüklerle anılacak bir yıl. Fransa'nın Nice kentinde düzenlenen 3. Birleşmiş Milletler Okyanus Konferansı'nın da etkisiyle, bu çeyrek asrın Deniz Yılı olarak kutlanacağı kesinleşti.

Roquebrune'da Journées de l'Art-Bre için bir "denizci" figürünü onurlandırmak doğal görünüyordu.

Monako Prensi II. Albert'in büyük himayesinde her yıl düzenlenen, kentle bağlantılı bir şahsiyetin büstünün açılışının yapıldığı kültürel bir etkinlik.

Bu Salı, Cap Martin parkında, otuz yılı aşkın yelkencilik kariyerinde 143.232 deniz mili kat eden Virginie Hériot figürüne odaklanacağız.

Bu, Dünya'nın etrafını altı buçuk kez dönmeye eşdeğer. Hintli şair Rabindranath Tagore tarafından "Denizlerin Hanımı", İngilizler tarafından ise "Dünyanın En Büyük Yatçısı" olarak anılmasına şaşmamalı...

Menton'da doğan bir tutku

Grands Magasins du Louvre'un zengin varisi Komutan Zacharie Olympe Hériot ile mütevazı bir pazarlamacı olan Anne-Marie Dubernet'in kızı Virginie Hériot, 25 Temmuz 1890'da Le Vésinet'te (Yvelines) doğdu. Kısaca denizden uzak.

Babasının erken ölümünden sonra, hayatı tutkuyla ve olabildiğince hızlı yaşaması gerektiğine kesin olarak inanmıştı. Ve dalgalar ona bunu sunuyordu.

Virginie Hériot, limonlar şehrinde demirlemiş aile yatı Salvator'da deniz yolculuğunu Menton'da keşfetti. Bu uzun yolculuk sırasında, ona denizi öğreten ve tutkusunu ona aktaran yazar ve deniz subayı Pierre Loti ile tanıştı. Kısa sürede kesin bir kanıya vardı: "Denizci olacağım." Yani kadın denizci.

1912'de, 22. yaş gününde ilk yarış yatı L'Ailée'yi inşa ettirdi. Bu ismi, daha sonra neredeyse tüm teknelerine verecekti. L'Ailée II ve L'Ailée III ise Menton'da demirleyecekti.

Ancak "Madame de la mer", Cannes'da inşa ettiği L'Ailée IV ile 9 Ağustos 1928'de Amsterdam Olimpiyat Oyunları'nda yatçılıkta altın madalya kazandı. İsveç'in 46 saniye, Hollanda'nın ise 1 dakika 41 saniye önündeydi. 1924 Olimpiyatları'na katılma hakkını kaçıran bir tekne için güzel bir intikamdı bu...

"Olimpiyat zaferim çok güzeldi. Her şeye ve herkese karşı amansız bir mücadele. Her şey Kanadıma karşı birleşmişti! Şüpheyle, zamanla, rutinle, üstünlükle, kabalıkla, yorgunlukla ve hastalıkla mücadele etmek zorunda kaldım. Zafere ulaşmak için, bir savaşta olduğu gibi, hayatımı verdim," diye yazmıştı.

Bu zaferi bu kadar özel kılan neydi? Virginie Hériot beş kişilik bir mürettebatın komutanıydı. Narin görünümünün ve melankolik bakışlarının ardında çelik gibi bir zihniyet yatıyor.

"Tanıştığım insanlar beni anlamıyor (...) Beni eylemlerimle değil, hisleriyle yargılıyorlar. Fiziksel olarak onları şaşırtıyorum: Bu kadar zayıf bağlarla nasıl zafere yelken açabiliyorsunuz? Ya da yine: Bu kadar güzel bir enerji nasıl bu kadar küçük bir bedende saklı olabilir!!" diye açıkladı bu konuda.

Zira "donanma" yetenekten yoksun değildi. Deniz dünyası üzerine yayınladığı eserlerden de anlaşılacağı gibi. Bunlar arasında, Fransız Akademisi tarafından ödüllendirilen "Denizde Bir Ruh" adlı şiir kitabı da vardı.

Fransız sanayi ve ticareti için yaptığı lobi faaliyetleri de bunu kanıtlıyor. Denizcilik ve vatanseverlik , "Fransızlara denizi sevdirmek, sporu kullanarak genç kalplerde ölmekte olan okyanus sevgisini yeniden canlandırmak ve denizcilik propagandamla sevgili Fransız bayrağımızı dalgalandırmak ve sevdirmek" gibi iki umudu olan biri için birbiriyle çelişmez.

Fırtınada ağır yaralanan Virginie Hériot, kısa bir süre sonra 42 yaşındayken baygınlık geçirerek hayatını kaybetti.

Deniz kırlangıcı

Peki Roquebrune ile bağlantısı nedir diye sorabilirsiniz? Bu bağlantı, Cap-Martin'de Villa Cypris'i inşa ettiren dul annesinin tarafında bulunabilir.

Virginie, Hans-Georg Tersling tarafından inşa edilen komşu villaya (Les Hirondelles) taşındığında, seyahatleri sırasında burayı düzenli olarak ziyaret etti; ancak asıl ikametgahı deniz olmaya devam etti.

"Belki de teknelerimi sevdiklerim gibi sevdiğimdendir ki, bana bu kadar tatlı sevinçler yaşatıyorlar..." diyecek.

1932'de Cap Martin'deki bir caddeye onun adı verildi. Ancak Virginie Hériot'nun heykeli şimdiye kadar Cannes'daydı ve 1936'da açıldı. Roquebrune'de ise hata düzeltilmek üzere. Büstü bu Salı günü Şöhretler Kaldırımı'na katılacak.