Endülüs'ün en tuhaf mezarlığı Malaga'da: Ölüler ayakta mı gömülüyordu?

Bazı mezarlıklarda görülen anıtsallık hakkında çok şey söylenir. Sanatsal değeri yüksek heykellerin yer aldığı panteonlar, mezar taşları ve nişler, gezginlerin mutlaka görmesi gereken yerler arasında yer alıyor.

Bütün bunlara ölülerin ayakta gömüldüğü şeklindeki sözlü geleneği de eklersek… ilgi daha da artıyor. Ve bu da Malaga'nın Casa Bermeja kasabasındaki mezarlığın durumu.

18. yüzyıldan kalma olup, yoldan bakıldığında en yüksek panteonların normal seviyeden dışarı doğru çıkıntı yaptığı görülmektedir. Bu nedenle bu efsane yaratılmaya başlandı.

Ancak asıl kökeni başkadır: Belediye büyüdüğü için kasaba mezarlığı küçük kalmıştır ve bugün hala korunan mezarlık da Tanrı'dan ve Kilise'den uzak olduğu için kasaba sakinleri oraya gömülmek istememelerine rağmen inşa edilmiştir. Kral III. Charles bir emir yayınlayarak cenazelerin buraya gömülmesini emretti. Fakat bu uzaklığı telafi etmek için, tıpkı kasabanın evlerinin kiliseye göre düzenlenmesi gibi, San Sebastián'daki inziva yerinin etrafına nişler yerleştirilmeye başlandı ve küçük bir iç şehir oluşmaya başladı.

Ölülerin ayakta gömüldüğüne dair efsane, San Sebastián mezarlığındaki nişlerin mimari formundan kaynaklanmaktadır. Nişler üç bölüme ayrılmıştır: Ölenler için daha düşük bir bölüm; mezar taşının ortasında bir tane; ve üstte süslemeli bir tane var. Böylece yoldan uzaktan bakıldığında alınlıklar sanki ölülerin ayakta gömüldüğü izlenimini veriyormuş gibi görünse de gerçekte durum böyle değildir.

İnziva yerinin arkasında en büyük sanatsal değere sahip nişler. Dikdörtgen şeklinde olup, çeşitli şekil ve boyutlarda birbirlerine tutturulmuşlardır. Kapı girişleri pilaster, pervaz, alınlık gibi klasik unsurlarla süslenmiş olup, geleneksel kaplama ise alçı ve badana boyadır.

1970'li ve 1980'li yılların başında mezarlık, Malaga'ya yeni ulaşım imkânının sağlanmasıyla birlikte oluşan gelişmeden etkilenmiştir. Kasabanın birçok sakini, temizliği kolaylaştırmak için hurda kiremitleri getirerek inşaatta çalışmaya başladı. Miras ve eserlerin değersizleşmesi üzerine, bakım ve koruma ana planı yapılarak bu hususlar ortadan kaldırıldı.

Bütün sokaklar Arnavut kaldırımı ve çimento harcı ile döşenmiş olup , kaldırımlar ise kil ve tuğla döşemedir.

İnziva yeri ile ilgili olarak, üçgen alınlıklı olduğunu ve tepesinde bir çanın bulunduğu çan kulesinin bulunduğunu belirtmek gerekir. Bir tarafta eskiden otopsi odası olarak kullanılan alan, diğer tarafta ise ölenlerin ailelerine başsağlığı dileklerinin iletildiği meydan benzeri bir alan yer alıyor.