Pedro Sánchez'in final sınavı

İçeriğinin büyük bir kısmına bakılırsa, daha çok yargısal ve haber odaklı bir içerik olan siyasi haberler, yaz sonunun sancılarını çektiğimizi ve bu kadar çok skandaldan bir süre uzak durmamız gerektiğini kabul etmeyi reddediyor. Herkesin ağzından sürekli duyduğumuz "Eskiden daha az sıcaktı" lafının eski usul gazeteciler arasında da karşılığı var: "Eskiden yazın neredeyse hiçbir şey olmazdı." Ve haklılar. Ağustos ayının bir gününde, haberlerin odak noktası, herhangi bir plajda mahsur kalan bir mavi köpekbalığı veya sadece alkole dayalı bir diyet uygulayıp ardından odalarının balkonlarından doğrudan otel havuzlarına korkusuzca atlayan İngiliz turistlerin istilası olmalı.

Ancak terlemeye başladığımızdan beri, yaz öncesi PSOE tesisatçısı Leire Díez davasından Cerdán olayına, oradan da kesintisiz olarak Cristóbal Montoro skandalına ve nihayet şimdilik Yüksek Mahkeme'nin Eyalet Başsavcısı Alvaro García Ortiz'i yargılama kararına geçtik.

Sonrasında bütçe yoksa yatırım yapılabilmesi için çoğunluk oluşturmak yeterli olmuyor.

Bu arada, bir garnitür olarak, tarifsiz Koldo García'nın hafta sonu için bir Kübalı istediğini -ki bunun parasını vergilerinizle ödersiniz- veya bir şirket çalışanına randevuda kıçınızı ve meme uçlarınızı göstermeniz gerektiği konusunda nutuk çektiğini duyduk. Tüm bunlara ek olarak, Koldo tüm kadınların orospu olduğunu ekledi ve bunu örneklemek için, onlardan istediğinizi elde etmek için gereken tek şeyin beş yüz dolar olduğunu açıkladı. Eski bakan José Luís Ábalos'tan bir zamanlar duyduğumuz bir sözdü. Mariano Ozores, Fernando Esteso ve Andrés Pajares üçlüsü bile "destape" (maske düşürme) döneminde bu kadar ileri gitmemişti. Neredeyse anekdot niteliğinde bir ekleme yaparak, Alberto Núñez Feijóo'nun partisinin son olağanüstü kongresinde desteklediği genç PP adayı Noelia Núñez'in istifasına mal olan sahte özgeçmişler yüzünden verilen savaşı da karışıma ekleyelim. Ve şimdi, Pedro Sánchez tarafından seçilen, selin yol açtığı hasarın yeniden inşasından sorumlu hükümet komiseri José María Ángel var. José María Ángel, onlarca yıl önce kamu görevine girebilmek için üniversite diplomasını sahtekârlıkla düzenlemişti. Bu arada, Ángel henüz istifa etmedi. İspanya'yı bir Valle-Inclanian saçmalığı olarak tanımlayan edebi klişeye kapılmamak elde değil.

Sezon sonu özeti, siyasi ve kurumsal olarak bir karmaşaya dönüşmüş bir ülke sunuyor karşımıza. Yargı gündeminin ve iki büyük parti arasındaki "sen artı" tartışmalarının ötesinde, yasama faaliyetleri de istisnai olmaya devam ediyor. Onayları için garanti olmaması nedeniyle ertelenen veya Kongre tarafından tamamen reddedilen yasalar, günün düzeni haline geldi. Dolayısıyla, Sosyalist hükümetin yapısının çöküş tehlikesi altında olduğu hissi giderek daha fazla paylaşılıyor ve anketler de bunu doğrulamaya başlıyor. Bu arada, Pedro Sánchez direniyor, evet. Ancak güvenilirliği o kadar azalmış ki, konuşmaları artık eskisi kadar canlandırıcı değil. Savaşçı ayakta kalmaya devam ediyor, ancak yüzü ve kim bilir, belki de ruhu, yüzüne yediği darbelerle muazzam bir şekilde hasar görmüş durumda.

Ferragosto'dan ayrılırken gördüğümüz manzara, İtalyan usulüyle söylemek gerekirse, işte böyle. Dönüşünde, yolsuzluk cephesinde ve mahkemelerde yaşananlar hariç, hükümet gerçekten de devam etmeye uygun olduğunu gösterme fırsatına sahip olacak. Sánchez bir bütçe sunacağına söz verdi. Bu dönemde bunu ilk kez yapacak. Ancak bu yeterli olmayacak. Onaylatması gerekiyor. Aksi takdirde, seçimler yapılmazsa hükümet demokratik gayrimeşruiyet alanına onurla adım atacak. Daha sonra kamu maliyesi tüm bir dönem boyunca bir kez bile onaylanamazsa, yemin etmek için çoğunluğu sağlamak yeterli değil. Bu, Sánchez'in sınavı olacak. Başarısız olursa, elbette direnmeye devam edebilecek. Ancak, kendisini İspanya'yı otoriterlikten kurtarmayı amaçlayan adam olarak her konuşmasında sunmaya çalıştığında onu alaycı olmakla suçlayanların her biri kesinlikle haklı olacak. 2026 bütçesi bir final sınavı.