Haziran'ın İdleri (ya da belki daha öncesi)

Endülüs'te oylamanın bölgesel mi yoksa ulusal mı olacağı, seçmenler ve sonuçlar üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Dolayısıyla siyasi beklentiler farklılık gösterir ve bu da adayların başlangıç ​​stratejilerini etkiler.

Endülüs'te en karanlık dönemini yaşayan ve tüm anket ve araştırmalarda sonuçları María Jesús Montero'nun aday gösterilmesinden öncekinden bile kötü olan PSOE, bu tesadüften çok memnun. Bu, (demagojik) seçim ikilemini sol ve sağ üzerinden çerçeveleyerek seçmenlerini mümkün olduğunca harekete geçirmesine olanak tanıyacak.

Kolay değil. İddiaya konu olan siyasi yolsuzluk olaylarının (Cerdán, Koldo, Ábalos) veya cumhurbaşkanının eşi Begoña Gómez hakkındaki adli soruşturmanın olumsuz etkilerine ek olarak, anketler, bu uğursuz partiler tek bir aday bile ortaya koyamamış olsa da, en eleştirel sosyalist seçmenlerin PSOE'nin soluna kaydığını gösteriyor.

Podemos kendi yoluna gidecek ve IU azınlıkların uydu oylarından yararlanmaya çalışacak, ancak bu transfer ne Sosyalistler ne de solun tamamı için daha iyi bir seçim sonucu elde edileceğinin garantisini vermiyor. Moreno'nun sol kanadında çok fazla sorun yok. Endişeleri sağ kanatta yatıyor; Vox, göçün şeytanlaştırılması, tarımsal üretime yönelik Avrupa yardımlarındaki kesintiler ve Trump'ın gümrük vergilerinin etkisiyle (birlikte) mutlak çoğunluğunu tehdit edebilir.

PP, seçimlerin tesadüfen denk gelmesinden faydalanıyor. Öyle ki, Bölgesel Hükümet başkanı, görev süresini tamamlama yükümlülüğünden bir kez daha geri adım atarak, bölgesel seçimleri varsayımsal bir genel seçimle aynı güne denk getirmek için gerekli aylar öne çekeceğini itiraf etti.

San Telmo'da, iki seçimin birbiriyle bağlantılı olması durumunda katılımın daha yüksek olacağını ve oylamanın her şeyden önce eyalet bazlı bir mantığı izleyeceğini çok iyi biliyorlar. Bu formül, başlangıçtan itibaren, özünde tarafsız olan (reformlar ve sosyal iyileştirmeler olmadan) bölgesel hükümetin yönetimini incelemekten kaçınıyor ve Endülüs seçimlerini Sanchismo'ya karşı bir tür ikinci referanduma dönüştürüyor.

Amaçları, Sánchez'in figürünün reddedilmesinden ve Katalan vergi anlaşmasına yönelik toplumsal muhalefetten yararlanmak. Núñez Feijóo'nun Haziran 2023'te olduğu gibi yine başarısızlığa uğraması durumunda bile, Endülüs'te güçlü bir PP sonucu, Moreno Bonilla'nın Galiçyalı politikacının halefi olarak Cenova'ya sıçraması için bir sıçrama tahtası görevi görecektir; ancak bu, muhtemelen Madrid cumhurbaşkanıyla doğrudan rekabet halinde olacaktır.

Bazı dezavantajlar da var: Seçim seferberliği arttıkça, kutuplaşma da artıyor ve Sosyalist seçmen havuzlarının davranışları hakkındaki belirsizlik de artıyor. Sosyalist seçmenlerin önemli bir kısmı, 2022'de Moreno Bonilla'yı (PP yerine) desteklemeye karar verdi; böylece Bonilla, dört yıl daha San Telmo Sarayı'nda sadece bölgesel seçimlerde kalabilecekti.

Ayrıca okuyun (Özerk) borç ve şövalyelik kitapları Carlos Marmol

Ancak yeni unsurlar da mevcut: PSOE (İspanyol Sosyalist İşçi Partisi) içindeki skandallar, kadın oylarını açıkça etkiledi ve Katalan kotasının Endülüs üzerindeki (yıkıcı) etkisi, tartışmalı tek seferlik finansman planının yürürlüğe girmesi durumunda, kamu hizmetlerini finanse etmek için her yıl 5 milyar avrodan fazla devlet kaynağı kaybedecek. 2022'de bu faktörlerin hiçbiri masada değildi. 2003'te de yoktu.

Moreno, Endülüs'te PP'ye sosyolojik olarak yabancı seçmenleri cezbetme yeteneğini çoktan tüketmiş olabilir. Gerçek şu ki, PSOE, ayrılıkçılara verdiği tavizlerin ardından, seçmenleri nezdindeki güvenilirliğinin önemli bir kısmını da kaybetti. Haziran ortasında, her iki tarafta da mağdurlar olabilir.