Çin'de Katalonya

"Çin'e gittiğimde, Katalanların oraya yatırım yapması için gitmiştim." Jordi Pujol, Nisan 1989'da Pekin'i ziyaret etmişti. Yaklaşık kırk yıl sonra, Başkan Salvador Illa'nın Asya devine yaptığı ziyaret bugün aynı niyetle, ancak her şeyden önce ek bir amaçla sona eriyor: Çinlileri buraya yatırım yapmaya ikna etmek. Bir seyahatten diğerine geçen kırk yıl, iki ülke arasındaki Katalan diplomasisinin evrimini açıklıyor ve bazı değişmez noktaları vurguluyor.

Felipe González hükümetinin tavsiyesi üzerine Pujol, başkent ziyaretini sınırlandırdı ve Deng Xiaoping'in ekonomik reformları nedeniyle Çin'in çalkantılı olduğu bir dönemde planlanan kalışını kısalttı. Katalan lider, Montserrat Caballé gibi iş adamları ve sanatçılardan oluşan kalabalık bir heyeti beraberinde getirdi. Pekin'de Katalonya ile İspanya arasındaki ayrım anlaşılmazdı; Katalanca'dan, Gaudí'nin varlığından veya Barça'nın sıradan bir kulüpten daha fazlası olduğundan bile haberleri yoktu. Soğuk Savaş'ın son dönemlerinde Pujol, bir ay sonra Tiananmen Meydanı ayaklanmaları öncesinde, baskı altındaki bir halk arasında siyasi açıklık arzusunu deneyimledi.

Önemli olan pazardır. Ve kırk yıldan fazla bir süre önce, dalgalı

2000 yazında dümenci, Barselona'nın bir yansıması olan önemli bir liman olan Şanghay'ı ziyaret etti. Tiananmen Meydanı ve Gorbaçov'un eski Sovyetler Birliği'ndeki siyasi açıklığıyla yankılanan Avrupa Birliği, siyasi temsilcilerden Çinli liderlerle temaslarında insan haklarına saygı gösterilmesini talep etti. Pujol isteksizdi, ancak yerel işletme okulunda "Piyasa özgürlüğü ne kadar fazlaysa demokrasi de o kadar fazla olur," diye karşılık verdi. Çok disiplinli belediye başkanı, rejiminin yolsuzluğu önlemek için görev sürelerini sınırladığını söyledi. Pujol, Generalitat'ın (Katalan hükümeti) başında yirmi yıldır bulunuyordu.

Dört yıl sonra, Pasqual Maragall, muhalefet lideri Artur Mas eşliğinde cumhurbaşkanı olarak Çin'e geldi. Gezi, Katalonya'nın küresel projeksiyonu bağlamında, ihracatın -kültür ve ekonomi- ikili odak noktasına da odaklandı. O yıl, Evrensel Kültürler Forumu yılıydı. Eski Olimpiyat Belediye Başkanı Maragall, 2008 Olimpiyat Oyunları'na hazırlanan Pekin'i ve Şanghay'ı ziyaret etti. Liman, her zaman liman.

Pujol'un öncü liberalizasyonu ve Maragall'ın yapısal kültürel ve ekonomik projeksiyonunun ardından, Illa şimdi Çin'i bir can simidi haline getirecek diplomatik bir kurumsallaşma girişiminde bulunuyor. Soğuk Savaş'ın anlaşılır parametreleri ve yeni yüzyılın neşeli beklentisi ortadan kalktığında, Çin'e kesinlik sağlayacak stratejik bir ortak.

Ayrıca okuyun

1989'da, Çinli muhataplar için öğrenci gösterileri "trafik sorunu" olarak görülüyordu. Pujol onlara Delta pirinçli paella ikram etti ve ıslık çalarak, "Çin hakkında konuşmak için Çin'e gelmek zarif olmazdı," dedi. Kırk yıl sonra da durum aynı. AB, insan haklarına saygı talep etme konusunda daha az güvenilir. Bugün Çinliler hâlâ demokrasiye sahip değil, ancak Gaudí ve Barça'nın kim olduğunu zaten biliyorlar. Illa onlara dondurularak kurutulmuş calçot ikram etti. Ayrıca Şanghay limanını da ziyaret etti. Önemli olan pazar. Ve kırk yıldan fazla bir süre önce, yüzen pazar.