Pemex tasarruf peşinde mi?

Salgının ortasında, López Obrador rejimine hizmet eden milletvekilleri, Kongre'de Emeklilik Fonu Yöneticileri'nin (AFORES) ortadan kaldırılması ve işçi kaynaklarının millileştirilmesi yönünde bir girişim önerdi.

Elbette bu, yaygın bir reddedilmeyle ve o dönemde yasaları değiştirecek nitelikli bir çoğunluğa sahip olmama gerçeğiyle karşılaşan bir engeldi.

Nisan 2024'te Kongre'deki iktidar çoğunluğu, Afores'ten "talep edilmeyen" kaynakları tahsis eden Refah Emeklilik Fonu'nun kurulmasını onayladı.

Ulusal Emeklilik Sistemi Komisyonu'nun raporuna göre, popülizmin Afores tarafından yönetilen 7.528.340,30 milyon pesoya erişebilmesi gerçek bir meydan okuma.

Ve özellikle kamu kaynaklarının bu kadar israf edildiği ve refah programlarına yapılan transferlerin her yıl katlanarak arttığı bir dönemde.

Kongre'de yapay bir çoğunluğa sahip olduklarına göre, bu kaynakların bir kısmını harcama planları için kullanmakta ısrarcı olmaları ihtimali göz ardı edilemez.

Rejimin harcama taahhütleri arasında, içerdiği mali tehdit nedeniyle öncelikli olanlardan biri de dünyanın en borçlu petrol şirketiyle ilgili olanı.

Petróleos Mexicanos, şu anda işlem gören borç tahvillerinin Meksika Borsası'nda listelenmesi için yetki talep etti.

Bu rakam, Pemex'in finans piyasalarında ve tedarikçilerde bulunan 120 milyar dolarlık borcuyla kıyaslandığında çok küçük bir miktar olan 3,777 milyar dolara denk geliyor.

Bu, denetim bilgilerini gizleyen, petrol sömürmek yerine rafineride para kaybetmeyi tercih eden, üretken bir şirket statüsünü kaybederek yeniden bir hükümet uzantısı haline gelen ve her şeyden önce çöp kağıt olarak derecelendirilen bir şirketten yüksek getiri bekleyenlerin iştahını gidermenin ötesinde, bol miktarda emeklilik fonunun önünü açıyor gibi görünen bir başka aldatmacadır.

Yabancı piyasaların kaçındığı aynı not, yerel yatırımcıların da aynı referansı taşıyor; belki de Pemex'in taahhütlerinin elbette bir hükümet sorumluluğu olarak kabul edildiği anlaşılıyor.

Ama diğer yandan yatırım yapılabilir seviyedeki bir ekonominin desteğiyle bu kadar yüksek primleri ödemek kamu maliyesi açısından çok maliyetli.

Ancak bu borcun bir kısmının bile devredilmesi, yatırım yapılabilirlik ayrıcalığının neredeyse otomatik olarak kaybedilmesiyle sonuçlanacaktır.

İşte tam bu noktada otoriter ve yaratıcı davranıp emeklilik tasarruf fonlarının Pemex borçlarının bir karışımı şeklinde kullanılmasını zorlayabilirler, ancak bunun maliyetini Meksika devlet borcunun maliyetiyle ödeyebilirler.

Rejimin bu tür yatırımları zorunlu kılmak için yasalarda gerekli değişiklikleri yapmasını ne engelleyebilir?

Pemex'in yönetimi onlarca yıldır felaketti, ancak son yıllarda alınan kararlar, kamu maliyesini aşağı çekebilecek bir mali başarısızlığın kaderini belirledi.

Ulusal Emeklilik Sistemi Komisyonu'nun raporuna göre, popülistlerin Afores tarafından yönetilen 7,528,340,30 milyon pesoya erişmesi gerçek bir zorluk.