Zwycięzcy i przegrani portalu transferowego koszykówki uniwersyteckiej: Kentucky i Louisville prosperują; Karolina Północna ma problemy

Cykl transferów koszykówki uniwersyteckiej w 2025 r. jeszcze się nie zakończył. Nadal jest garstka maruderów czekających na podjęcie ostatecznych decyzji, a wiele programów wciąż ma miejsca, które mogliby wybrać do obsadzenia. Ale większość siana jest w stodole po kolejnym okresie poza sezonem, w którym nastąpiła znacząca zmiana zawodników.

W miarę jak posuwamy się naprzód w erze wynagrodzeń graczy, nie dziwi fakt, że programy z głębokimi kieszeniami i głębokim zaangażowaniem instytucjonalnym w koszykówkę osiągają imponujące zyski transferowe. Wśród największych zwycięzców tego cyklu znalazły się programy takie jak Kentucky , Louisville i UConn . Ma to sens, biorąc pod uwagę, że w tych stanach nie ma dużych męskich profesjonalnych franczyz sportowych. Koszykówka akademicka jest królem, a inwestycje fanów/darczyńców są kierowane głównie do koszykówki akademickiej w miejscach takich jak Connecticut i Kentucky w sposób, w jaki nigdy nie będą miały miejsca w wielu miejscach.

Ranking transferów koszykówki uniwersyteckiej 2025: Yaxel Lendeborg, PJ Haggerty na czele 150 najlepszych wolnych agentów

Ale nie wszystko poszło idealnie dla wszystkich blue bloods. Pod koniec maja składy Kansas i North Carolina wciąż wyglądały na nieco ubogie w talenty na poziomie mistrzowskim. Ponieważ zamieszanie wokół portalu zbliża się do końca, rzucimy okiem na zwycięzców cyklu transferowego 2025.

Kentucky poszło na zakupy w alejce z luksusem i wyszło z kilkoma dodatkami do portalu wysokiej klasy, aby wzmocnić skład, który traci pięciu strzelców z dwucyfrową liczbą punktów z powodu wygaśnięcia uprawnień. Pięciu z dodatków jest sklasyfikowanych wśród 60 najlepszych transferów, na czele z numerem 12 Jayden Quaintance . Po zabłyśnięciu jako blokujący rzuty pierwszoroczniak w Arizona State w zeszłym sezonie, Quaintance połączy siły z byłym napastnikiem Alabamy Mo Dioubate, aby dać Wildcats zaciekłą linię frontu. Jaland Lowe (Pitt) poprowadzi show jako rozgrywający po osiągnięciu średniej 5,5 asyst dla Panthers, podczas gdy Denzel Aberdeen ( Floryda ) i Kam Williams ( Tulane ) dodadzą pop obwodu. Pierwszy rok pod wodzą trenera Marka Pope'a pokazał dowód koncepcji, a teraz Wildcats są gotowi kontynuować budowę po silnym okresie poza sezonem.

Biorąc pod uwagę zamieszanie wokół zatrudnienia przez Północną Karolinę szanowanego agenta NBA i absolwenta UNC Jima Tannera na stanowisko dyrektora generalnego, można by pomyśleć, że skład Tar Heels na sezon 2025-26 będzie pokryty złotem. Pod koniec maja wygląda to raczej jak niekompletna układanka. Jest tu wystarczająco dużo, aby UNC było konkurencyjne, ponieważ nabytki takie jak Jarin Stevenson ( Alabama ) i Henri Veesaar (Północna Karolina) z pewnością poprawią linię ataku. Ale ten sezon to coś więcej niż tylko rywalizacja dla trenera Huberta Davisa, który jest w piątym roku. Gdzie są oczywisti przyszli wykonawcy All-ACC? Gdzie są asertywni strzelcy, którzy są gotowi przejąć pałeczkę od RJ Davisa i Iana Jacksona ? Tar Heels powinni zrobić furorę przed końcem letnich miesięcy.

St. John's dokonał wielkiego przybycia w drugim roku pod wodzą Ricka Pitino, a cykl portalowy 2025 udowodnił, że Red Storm jest tutaj, aby zostać. Po zajęciu 347. miejsca w kraju w rzutach za 3 punkty — i mimo wszystko osiągnięciu wyniku 31-5 — St. John's znacznie poprawi się z zewnątrz. Ian Jackson (Karolina Północna), Oziyah Sellers ( Stanford ) i Joson Sanon (Arizona State) rzucali z 3 punktami na 37% lub lepiej w swoich poprzednich przystankach. Bryce Hopkins ( Providence ) i Dillon Mitchell ( Cincinnati ) wnoszą pewną wszechstronność na pozycję napastnika, a Dylan Darling ( Idaho State ) to były gwiazdor środkowy rozgrywający, który jest wart rzutu kością. Po powrocie gwiazdorskiego środkowego Zuby'ego Ejiofora i wejściu tej utalentowanej grupy transferów, spodziewaj się, że St. John's pozostanie mocno w pogoni za supremacją Big East.

Kansas wyglądało jak wielki zwycięzca w zeszłym roku o tej porze, ponieważ Jayhawks wydawali się dodawać bardzo potrzebnego punktującego z obwodu w postaci byłej gwiazdy Wisconsin AJ Storra i strzeleckiego byłego skrzydłowego Alabamy Rylana Griffena . Ale po rozczarowujących wynikach KU w sezonie 2024-25 — zarówno klasy transferowej, jak i całego zespołu — Jayhawks ograniczyli straty. Storr ( Ole Miss ) i Griffen ( Texas A&M ) są na nowych kierunkach, a najlepszy transfer programu z zeszłego sezonu, Zeke Mayo , nie kwalifikuje się. Nowe motto wokół Lawrence'a brzmi: „ufamy Darrynowi Petersonowi”, ponieważ gwiazda pierwszego roku wchodzi, aby poprowadzić show dla Jayhawks. Nie zdziw się, jeśli KU wyląduje jednym z ostatnich kilku wielkich nazwisk w portalu, aby grać na skrzydle. Na razie jednak w klasie transferowej Kansas nie ma żadnych przyciągających wzrok nabytków.

Louisville dodało nieprzyzwoicie skuteczne trio strzelców za 3 punkty, aby uzupełnić artylerię drużyny, która w zeszłym sezonie próbowała wykonać aż 28,5 trójek na mecz. Ryan Conwell ( Xavier ), Isaac McKneely ( Virginia ) i Adrian Wooley ( Kennesaw State ) znaleźli się w pierwszej 25-tce transferów cyklu, po tym jak każdy z nich trafił 41% lub więcej swoich rzutów za 3 punkty na 5+ prób. Cardinals osiągnęli wynik 18-2 w ACC podczas pierwszego sezonu trenera Pata Kelseya i wyglądają na gotowych na mocny bis po owocnym cyklu portalowym.

Dylan Andrews ( Boise State ) i Sebastian Mack ( Missouri ) przenieśli się z tylnej części boiska UCLA po tym, jak obaj byli znaczącymi wieloletnimi współpracownikami. Ale pomimo tych odejść, trener Mick Cronin ulepszył pozycję rozgrywającego. Jak? Donovan Dent ( Nowy Meksyk ) przeniósł się. Dent został wybrany Graczem Roku Mountain West w drużynie Nowego Meksyku, która wygrała 27 meczów i jest sklasyfikowany jako 5. transfer w klasie. Jest typem utalentowanego zawodnika, który powinien być w stanie sprawić, że powrót do drugiego weekendu turnieju NCAA będzie praktyczny dla UCLA.

Arizona straciła kluczowych graczy KJ Lewisa ( Georgetown ) i Henri Veesaara (Karolina Północna) z drużyny, która wygrała 24 mecze i dotarła do Sweet 16. Wildcats wyraźnie liczą na trzecią w kraju klasę rekrutacyjną szkół średnich, która pomoże wypełnić luki, ponieważ posiłki z portalu jeszcze nie nadeszły. Przynajmniej jeszcze nie. Jedynym transferowym dodatkiem pod koniec maja jest były zawodnik rezerwowy Harvardu Evan Nelson

Dusty May jest gotowy do budowania na sukcesach 27-zwycięskiej kampanii debiutanckiej w Michigan, w dużej mierze dzięki transferowi (i wycofaniu się z NBA Draft ) byłej gwiazdy UAB Yaxela Lendeborga . Ten wieloaspektowy fenomen front court jest idealnym utylitarnym graczem podkoszowym, który zastąpi Danny'ego Wolfa , chociaż ich gry z pewnością nie są identyczne. Transfery Wolverines obejmują również transfer dużego gracza Illinois Moreza Johnsona i byłego 7-stopowego Aday Marę z UCLA. Transfer rozgrywającego z North Carolina Elliot Cadeau ma swoje ograniczenia, ale jest sprawdzonym rozgrywającym, który również jest w drodze. Wolverines będą znów wielcy i wredni.

Kiedy Kansas State pozyskało rozgrywającego All-American PJ Haggerty'ego z Memphis pod koniec maja, Wildcats ustanowili wysoki poziom dla swojego zespołu na sezon 2025-26. To ważne dla trenera czwartego roku Jerome'a ​​Tanga, który próbuje odzyskać magię swojego pierwszego sezonu, kiedy Wildcats dotarli do Elite Eight. K-State ma 0 z 2 w awansie do Big Dance od tego czasu, ale Haggerty pomoże skierować sprawy z powrotem na właściwą drogę. Tang zgromadził drużynę All-Star ze średniej półki, w której znajdują się również Gracz Roku MAC Nate Johnson z Akron , snajper z Monmouth Abdi Bashir i doświadczeni producenci front court Khamari McGriff (UNC Wilmington) i Marcus Johnson ( Bowling Green ).

Przemiana tej wielkości jest zazwyczaj zarezerwowana dla programów z trenerami pierwszego roku. Ale Johnny Dawkins wchodzi w 10. rok z Knights, dzierżąc zupełnie nowy skład. Odejście gwiazdy Keyshawn Hall do Auburn boli. Utrata najlepszego blokującego Big 12, Moustaphy Thiama , na rzecz rywala Big 12, Cincinnati, jest również przygnębiająca. Jeśli rzadko wykorzystywani byli gracze SEC John Bol (Ole Miss) i Jeremy Foumena ( Mississippi State ) nie będą gotowi na ogromne skoki, ta drużyna może być szczególnie podatna na ataki podkoszowe. Na obwodzie jest kilku doświadczonych producentów, ale wydaje się, że brakuje im gwiazdorskiej mocy, której UCF potrzebuje, aby być naprawdę konkurencyjnym w Big 12.

Washington zyskał kilka nagłówków w ostatnim cyklu portali dzięki wysokiej wypłacie dla Great Osobor . Mniej osób będzie mówiło o klasie transferowej Huskies w tym okresie poza sezonem, ale to fantastyczny łup dla trenera drugiego roku Danny'ego Sprinkle'a, który obejmuje apetyczną różnorodność utalentowanych graczy. Quimari Peterson to potencjalnie wybuchowy rozgrywający combo z East Tennessee State, a Wesley Yates to rozgrywający z pierwszej trzydziestki z USC z wieloma sezonami kwalifikowalności. Jacob Ognacevic to 6-stopowy-8-calowy kosz, który był Graczem Roku ASUN w Lipscomb . Wreszcie Bryson Tucker ( Indiana ) i Lathan Somerville ( Rutgers ) to gracze z przedniej części boiska z trzema sezonami kwalifikowalności pozostałymi po pokazaniu się jako pierwszoroczniacy gdzie indziej w Big Ten.

Niebezpieczeństwa związane ze spadkiem z ligi konferencyjnej doprowadziły do ​​bolesnego grabieży w Washington State i Oregon State. Cougars stracili dwucyfrowych strzelców LeJuana Wattsa ( Texas Tech ), Isaiaha Wattsa ( Maryland ) i Nate'a Calmese'a ( Wake Forest ) na rzecz programów z wyższej ligi. To nie jest szokujące, ale jest to brutalna weryfikacja rzeczywistości dla programu, który do zeszłego sezonu był uważany za program z wyższej ligi. Oregon State stracił Damarco Minora (Pitt), Nate'a Kingza ( Syracuse ) i Michaela Rataja ( Baylor ) w podobny sposób. Chociaż dwa programy Pacific Northwest będą częścią zreformowanej Pac-12 od 2026 roku, nie będą miały takiego samego statusu, jakim cieszyła się stara liga, a to oznacza, że ​​zatrzymanie najlepszych talentów prawdopodobnie nadal będzie nie do pokonania.

UConn i Florida zatrzymali graczy, których uważali za wartych zatrzymania i dodali tam, gdzie chcieli, bez konieczności robienia czegoś zbyt drastycznego. Tak właśnie powinno być w przypadku programów z najwyższej półki, które niedawno zdobyły tytuły mistrzowskie. Należy pochwalić Dana Hurleya za pozyskanie rozgrywającego combo Silasa Demary'ego Jr. z Georgii , a także za przyciągnięcie rozgrywającego, który skupia się przede wszystkim na podaniach, Malachiego Smitha z Dayton . Obaj są w pierwszej 75-tce transferów, którzy wspólnie wzmocnią UConn w punkcie ataku. Nie był to oszałamiający nabytek dla Huskies, ale po cichu zakończył się jako miły cykl. Florida zrobiła swoje duże wrażenie pod koniec, pozyskując wysoko cenionego rozgrywającego Arkansas Boogie Fland, aby sparować go z Xaivianem Lee , transferem z Princeton , w tylnej strefie boiska. Równie ważne jest to, że Gators zachowali czteroosobową rotację zróżnicowanych wysokich z zeszłorocznej drużyny mistrzowskiej.

Częścią uroku rekordu Memphis 29-6 w sezonie 2024-25 było to, że może to być tylko punkt wyjścia. Wydawało się, że Tigers będą mieli wielką szansę na zatrzymanie części swojego składu na sezon 2025-26 i kontynuowanie budowy. Nie tak szybko. Memphis straciło rozgrywającego All-American PJ Haggerty'ego na rzecz Kansas State i czeka na informacje o kwalifikowalności środkowego All-AAC Daina Dainji . Bez Haggerty'ego dostanie się do Big Dance po raz czwarty w ciągu ostatnich pięciu sezonów może być trudne, zwłaszcza jeśli prośba Dainji o zwolnienie zostanie odrzucona. Penny Hardaway zgromadził kilku utalentowanych transferów do swojego składu na sezon 2025-26, ale jest to dziwnie skomponowana grupa, która ma mało rzutów za 3 punkty i ciężaru wewnętrznego.

San Diego State wywołało sporo złych plotek na początku cyklu portalowego 2025, tracąc blokującego rzuty fenomenu Magoon Gwatha na rzecz portalu transferowego. Jednak Gwath ostatecznie zdecydował się wrócić, podobnie jak prawie wszyscy, których Aztecs chcieliby odzyskać po piątym z rzędu wyjeździe na turniej NCAA. Chociaż rozgrywający Nick Boyd odszedł do Wisconsin , Sean Newman Jr. z Louisiana Tech mógłby być dobrym zastępcą. Weteran prowadzący piłkę zakończył poprzedni sezon na 3. miejscu w kraju pod względem asyst na mecz ze średnią 7,9.

Dawno, dawno temu Robert Morris mógł przekuć silny sezon i dzielny wysiłek w przegranej w pierwszej rundzie turnieju NCAA z Alabamą w coś więcej. Obecnie Colonials nie mają innego wyjścia, jak zacząć od zera. Najlepszy strzelec z potyczki RMU z Crimson Tide w turnieju NCAA, Amarion Dickerson , zmierza do USC. Drugi najlepszy strzelec, Alvaro Folgueiras, zmierza do Iowa . W sumie tylko jeden z dziewięciu najlepszych z zeszłorocznej rotacji powrócił. Weteran trener Andy Toole wykonał dobrą robotę, gromadząc kilka utalentowanych zawodników, aby zastąpić to, co stracił, ale Robert Morris jest mimo wszystko studium przypadku tego, jak trudno jest programom średniej wielkości budować trwały sukces w nowoczesnej erze gry.

Chociaż Robert Morris wyróżnia się jako przykład trudnych realiów, z którymi mierzą się dziesiątki programów średniej wielkości w koszykówce uniwersyteckiej, było kilka, które sprzeciwiły się trendowi w tym cyklu portalowym. Marist wraca z kilkoma zawodnikami rotacyjnymi z drużyny, która wygrała 20 meczów. George Washington wraca z trzema zawodnikami z dwucyfrową liczbą punktów i dodaje kilku obiecujących transferów do drużyny, która wygrała 21 meczów. Inni z podobnie solidnym zatrzymaniem spoza głównych rang to Jackson State , Miami (Ohio) , Liberty i Illinois State , żeby wymienić tylko kilka. Akademie wojskowe i szkoły Ivy League również nadal zatrzymują zawodników w znacznie wyższym stopniu niż ktokolwiek inny w tym sporcie.