Znaleziono 3300-letni alarm strażnika grobowca
Gwizdek, datowany na lata 1350-1330 p.n.e., został odkryty na stanowisku archeologicznym w mieście Echnatona z czasów XVIII dynastii w Środkowym Egipcie. Chociaż wykopaliska w tym miejscu trwają od lat 70. XX wieku, ostatnie prace odsłoniły dwie odizolowane osady należące do dynastii, rzucając światło na obszary, gdzie mieszkali robotnicy i kamieniarze w pobliżu królewskich cmentarzysk.
Drogi łączące te osady z cmentarzem królewskim wydają się być intensywnie monitorowane. Na jednej z nich archeolodzy odkryli pozostałości czegoś, co ich zdaniem mogło kiedyś być magazynem lub wartownią. Znaleziono tam starożytną, perforowaną kość palca u nogi krowy.
„Ten obiekt potwierdza tezę, że społeczność ta była ściśle nadzorowana ze względu na bliskość królewskiego miejsca pochówku i prawdopodobnie związane z nim prace grobowe” – napisali badacze, podkreślając znaczenie artefaktu. Chociaż wiele starożytnych kultur na całym świecie używało kości krowich do wyrobu ozdób lub kości do gier planszowych, ten przykład nie potwierdza żadnej tezy.
Eksperymentalna rekonstrukcja kości wykazała, że pełniła ona funkcję gwizdka, wydając wysoki dźwięk słyszalny z daleka. Naukowcy uważają, że gwizdek ten mógł służyć do sygnalizowania lub ostrzegania innych strażników. Odkrycie to pogłębia również naszą wiedzę na temat „krajobrazu dźwiękowego” starożytnego Egiptu.
Wcześniejsze badania ujawniły wiele popularnych instrumentów muzycznych z tego okresu, m.in. malowidła grobowe i artefakty, ale to znalezisko może być pierwszym odkryciem gwizdka z tego okresu. „Fakt, że jest to pierwszy tego typu obiekt w okresie dynastycznym, wskazuje na potencjalne wnioski, jakie można uzyskać z dogłębnych badań nad egipskimi technologiami obróbki kości” – piszą naukowcy.
Dokładne przeznaczenie tego artefaktu z kości palca u nogi pozostaje jednak niejasne, gdyż większość starożytnych tekstów z Egiptu skupia się na życiu członków rodzin królewskich i elit, nie podając natomiast wystarczających informacji o codziennym życiu zwykłych ludzi.
Naukowcy podkreślają, że pomimo ponad 200 lat intensywnego zainteresowania naukowców Egiptem faraońskim, produkcja, zastosowanie i różnorodność artefaktów kostnych nie zostały dotychczas w wystarczającym stopniu zbadane.
SÖZCÜ
