Oświecenie językowe

Myśliciele uważają język za drzewo genealogiczne narodów i maga kreatywności. Języki narodowe otworzyły drzwi do twórczej myśli w Europie. Podstawowym tematem ich historii rozwoju jest to, że świadomość uniwersalna, zakorzeniona w kulturze, narodziła się wraz z oświeceniem językowym.

Rozszerzenie obszarów wiedzy jest również produktem oświecenia mózgu. Po tym rozwoju otworzyła się przed ludzkością droga do uniwersalnych sztuk, które wymagają kreatywności, takich jak poezja, muzyka i malarstwo.

Wraz z wysiłkami, aby uczynić rozwój innowacji jeszcze bardziej nowym w każdym wieku, na tej drodze narodzili się naukowcy, mistrzowie języka, mędrcy i artyści, którzy zmienili oblicze świata za pomocą kolorów i rysunków. Renesans narodził się wraz z tymi przełomami.

POSTRZEGANIE

Jean-Jacques Rousseu wyjaśnił światu naukowemu w 1762 r., że podstawą rozwoju jest „akceptacja człowieka przez innego człowieka jako istoty czującej, myślącej i podobnej do niego” :

„Pragnienie lub potrzeba komunikowania swoich uczuć i myśli drugiej osobie sprawiła, że ​​człowiek szukał sposobów, aby to zrobić. Sposoby te można wyprowadzić jedynie ze zmysłów, które są jedynymi środkami, za pomocą których jeden człowiek może być na drugim. Oto konstrukcja sensownych znaków do wyrażania myśli. Wynalazcy języka rozumowali w ten sposób, ale instynkt zainspirował ich do konkluzji”.

JĘZYK NARRACYJNY

Yaşar Kemal uważa język za wszechświat sztuki narracyjnej. Według niego, pochodzenie stworzenia współczesnego języka leży w pracy każdego narodu:

„Zawsze uważałem język za magiczną moc wykraczającą poza dialog, taką, której nie może pokonać. Dla mnie język jest wielkim wszechświatem o nieskończonej mocy. Wierzę, że język będzie się rozwijał i odnawiał, rozwijał i upiększał ludzkość i nasz wszechświat, a także że będzie budował i niszczył wszechświaty”.

W innym przemówieniu poruszył kwestię języka, która wymaga twórczego wysiłku:

„Kraina Çukurova jest moim własnym krajem, a także krajem, który stworzyłem na potrzeby moich powieści. Tak jak stworzyłem ludzi, trawę, owady, kwiaty, konie i ptaki w moich powieściach, i tak jak przekształciłem język Çukurova i przekształciłem go w język pisania i powieści, tak też stworzyłem własną Çukurovę”.

WPROWADZANIE W ŻYCIE

Yaşar Kemal wcielił swoje myśli w życie, wykorzystując tematy poruszane w powieściach, swój kreatywny język i dane specyficzne dla nas. Opowiedział historię mieszkańców regionu, w którym mieszka, którzy są sami z naturą i walczą gwóźdź po gwóźdź z glebą, łącząc baśnie, powiedzenia i wyrażenia ludowe.

Przywrócił do życia w naszych umysłach szczyty gór Taurus sięgające nieba, żyzne ziemie Çukurova, domy z glinianymi ścianami, Zamek Anavarza, który z czasem zamienił się w stos kamieni, z uderzającymi opisami języka, który stworzył. Widać, że słowa, z których składa się jego dyskurs, zostały starannie dobrane zarówno w odniesieniu do księżycowych nocy, jak i do opisu „nieprzeniknionej ciemności” tych nocy.

Co czyni go architektem dyskursu w jego powieściach? Jaką tradycją językową się żywił, że stał się magikiem słów, gdy wyrażał ślepotę mrówek, dziury węży, skrzydła motyli i mityczny galop koni?

Yaşar Kemal nie tylko bazował na języku państwowym, ale także zmodernizował język ludu anatolijskiego, w odróżnieniu od złożonego języka osmańskiego.