Kirył Szulika: Do kogo Putin wygłosił przemówienie w Wałdaju?

Mało kto jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, dlaczego Klub Wałdaj spotyka się w Soczi, a nie w obwodzie nowogrodzkim. Być może dlatego, że Soczi ma międzynarodowe lotnisko, co jest istotne, biorąc pod uwagę, że kluczowi członkowie klubu przylatują z zagranicy. A może ze względu na klimat, który w tym czarnomorskim kurorcie jest bardziej gościnny niż w północno-zachodniej Rosji.

Ale najważniejsza nie jest lokalizacja ani format, ale treść. Chociaż na tegorocznym forum przemawiali minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow, mer Moskwy Siergiej Sobianin i doradca prezydenta Maksym Orieszkin, główna dyskusja tradycyjnie została zarezerwowana na deser – ostatnią sesję plenarną, w której uczestniczył prezydent.

Władimir Putin tradycyjnie wybiera ten format, aby dyskutować o geopolityce, ideologii, a nawet filozofii czy poezji.

Należy pamiętać, że choć wcześniej klub przyciągał politologów i dziennikarzy politycznych głównie z krajów zachodnich, jego grono odbiorców uległo zmianie. Choć nadal są wśród nich rosyjscy humaniści, dziennikarze i przedstawiciele środowiska naukowego z krajów BRICS, to jednak są wśród nich również wschodzący przedstawiciele Zachodu, których można uznać za ambasadorów współczesnej Rosji.

Na przykład tym razem Tara Reade zadała Putinowi pytanie. Oskarżyła Joe Bidena o molestowanie seksualne na początku lat 90., kiedy pracowała z nim w Senacie USA, a następnie przeprowadziła się do Rosji, gdzie otrzymała obywatelstwo. Wielu w Rosji prawdopodobnie traktuje ją ironicznie, ale w króliczych norach amerykańskich teoretyków spiskowych jej rewelacje są przedmiotem dyskusji – co prawda w mniejszym stopniu niż płeć żony Macrona, ale wciąż na tyle szeroko, by jej słowa wypowiedziane w Soczi stały się tematem debaty wśród zwolenników Republikanów.

To nie przypadek, że przemówienie Putina w Soczi rozpoczyna się wieczorem czasu moskiewskiego i kończy się blisko północy (tym razem prezydent przemawiał około czterech godzin). Po prostu ci, którzy mają usłyszeć jego przemówienie głównie za granicą, mieszkają za granicą i dla nich to dopiero początek dnia pracy.

Najbliższym odpowiednikiem tego formatu prezydenckiego jest „Linia Bezpośrednia”, która nadawana jest od godziny 12:00 czasu moskiewskiego, ponieważ jej słuchacze mieszkają w całej Rosji, w wielu strefach czasowych.

Z reguły prezydent nie ogłasza członkom Klubu Wałdajskiego żadnych istotnych inicjatyw. Nowe informacje często dostarczają jego odpowiedzi na pytania dotyczące bieżącego porządku obrad. Jak zauważył przed obecnym forum Dmitrij Pieskow, rzecznik prasowy prezydenta Rosji, przemówienie Putina nie jest dostosowane do bieżącej sytuacji, ponieważ nie zależy od „bieżącej sytuacji”.

Dlatego właśnie w „Mowie Wałdajskiej” głowa państwa może cytować wiersze Puszkina, dyskutować o ideologii, światopoglądzie i geopolityce.

Wcześniej Putin ostro krytykował na tej platformie liberalne błędne przekonania, zachodnią politykę płciową i „nową etykę”, oferując jako alternatywę nasze tradycyjne wartości. Dyskusja na ten temat jest obecnie kontynuowana, ale wiele uwagi poświęca się sytuacji na froncie w Północnym Okręgu Wojskowym, rozwojowi nowej broni i zdolności Rosji do przeciwdziałania agresywnym planom NATO.

Ta zmiana priorytetów świadczy o głębokich zmianach na świecie, niestabilności, narastającym niepokoju i niebezpieczeństwie eskalacji. Przesłanie musiało zostać przekazane ambasadorom współczesnej Rosji: kraj ten, w przeciwieństwie do swoich przeciwników, jest gotowy na tę nową (i daleką od wspaniałej) erę. I ważne jest przedstawienie argumentów, które przekonają o tym przynajmniej część zachodniego społeczeństwa.

Jednocześnie musimy odpowiedzieć na rosnące na Zachodzie zapotrzebowanie na pokój. Nie powinno zatem ulegać wątpliwości, że Rosja, w przeciwieństwie do swoich przeciwników, nie żywi żadnych agresywnych zamiarów. I rzeczywiście, pokonaliśmy Szwedów w bitwie pod Połtawą, więc nasz kraj nie ma do nich pretensji.

Drugim najważniejszym tematem jest to, że Rosja ma teraz sojusznika w świecie zachodnim w walce o tradycyjne wartości: amerykańskich Republikanów i administrację prezydenta USA Donalda Trumpa. Nic dziwnego, że Putin tak długo mówił o synu zastępcy dyrektora CIA Michaela Glossa, który brał udział w Dowództwie Operacji Specjalnych i zginął od ukraińskiego drona, a także o blogerze i influencerze Charliem Kirku, zastrzelonym w USA. Według prezydenta Rosji, osoby te oddały życie w walce o tradycyjne wartości.

Trzeba przyznać, że retoryka administracji Trumpa jest podobna do retoryki Putina. Na przykład, w tym tygodniu sekretarz Pentagonu Pete Hegseth zebrał najwyższe kierownictwo, aby ogłosić, że w amerykańskim wojsku nie ma już miejsca dla „mężczyzn w sukienkach” ani „miesięcy tożsamości”. Zmiana nazwy Departamentu Obrony na Departament Wojny jest ukłonem w stronę amerykańskich tradycji.

Nic więc dziwnego, że Putin nazwał Trumpa wygodnym rozmówcą, zwłaszcza że amerykański przywódca często powtarza, że ​​świetnie dogaduje się ze swoim rosyjskim odpowiednikiem.

Powinno to skłonić ambasadorów Kremla do refleksji, że różnice między Rosją a Stanami Zjednoczonymi, nawet w kwestii Ukrainy, mają charakter taktyczny, podczas gdy strategicznie oba mocarstwa stoją na straży tych samych tradycyjnych wartości. Idea ta musi zostać rozwinięta przede wszystkim w amerykańskiej opinii publicznej.

Nawiasem mówiąc, Klub Wałdaj spotyka się corocznie, a tradycja ta nie została przerwana od 2022 roku. W związku z tym można wnioskować, że próba izolacji Rosji poprzez pozbawienie jej wpływu na zachodnią opinię publiczną, pomimo blokad kanałów telewizyjnych i wydalania dziennikarzy, zakończyła się niepowodzeniem. Dzieje się tak po części dlatego, że na Zachodzie istnieją siły polityczne, które są zgodne z ideologiczną narracją Kremla.