DGS publikuje strategię szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A

Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia (DGS) zaktualizowała swoją strategię szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A w związku ze wzrostem liczby zachorowań w Portugalii, mając na celu ograniczenie zapadalności i śmiertelności związanej z zakażeniem.

W czerwcu DGS ostrzegło o wzroście liczby zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu A w kraju , gdzie w okresie od 1 stycznia do 31 maja zgłoszono 504 przypadki, „zgodnie z tendencją zgłaszaną przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób dotyczącą aktywnych ognisk choroby w różnych krajach europejskich”.

Według władz ds. zdrowia, nowa strategia szczepień, opublikowana w piątek, ma na celu „zmniejszenie zachorowań na wirusowe zapalenie wątroby typu A” oraz „zmniejszenie zachorowalności i śmiertelności” związanej z zakażeniem, zwłaszcza „w grupach wrażliwych i/lub tych, którzy są bardziej narażeni na zakażenie”.

Z drugiej strony, celem jest zapobieganie wybuchom epidemii w społecznościach lub kontekstach o podwyższonym ryzyku oraz „promowanie dostępu do szczepień przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A dla grup o podwyższonym ryzyku narażenia i/lub poważnego zachorowania”, zgodnie ze standardem DGS.

Norma DGS, opracowana „na podstawie aktualnego kontekstu epidemiologicznego zapalenia wątroby typu A w Portugalii, a także zaleceń Technicznej Komisji ds. Szczepień (CTV)”, aktualizuje zalecane harmonogramy szczepień przeciwko zapaleniu wątroby typu A w kontekście przed narażeniem, po narażeniu lub wybuchu epidemii zapalenia wątroby typu A oraz Narodowego Programu Szczepień (PNV).

W Portugalii szczepienie przeciwko tej chorobie jest zalecane dla grup o zwiększonym ryzyku narażenia lub ciężkiego przebiegu choroby . Jest ono bezpłatne zarówno przed, jak i po narażeniu, w tym w ramach kontroli ognisk choroby.

Zgodnie z ustawą PNV szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A należy podać w szczególnych sytuacjach, w których jest ona bezpłatna.

„W kontekście medycyny podróży szczepienia muszą być nadal wydawane na podstawie indywidualnych recept i kupowane w aptekach ogólnodostępnych” – czytamy w normie opublikowanej na stronie internetowej DGS.

Należy również zauważyć, że „podanie normalnej ludzkiej immunoglobuliny (IgHN)1 może być rozważone, po otrzymaniu recepty od lekarza i uzyskaniu świadomej zgody, w określonych sytuacjach, szczególnie gdy szczepionka jest niedostępna lub przeciwwskazana”.

Aby zapewnić dostęp do szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A określonym grupom ryzyka, identyfikację osób kwalifikujących się do szczepienia można przeprowadzić na kilka sposobów, w tym poprzez „samodzielne zgłoszenie szczepienia”.

„Osoby, które uważają, że są narażone na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A, mogą skontaktować się z punktem szczepień i samodzielnie zgłosić się na szczepienie” – wyjaśniono.

Biorąc pod uwagę specyfikę tej praktyki, DGS zaleca, aby pracownicy służby zdrowia odpowiedzialni za podawanie szczepionki przeprowadzili indywidualną ocenę ryzyka przed jej podaniem.

Według DGS szczepienie należy wykonać jak najszybciej po ostatnim narażeniu, najlepiej w ciągu 14 dni od narażenia, i należy je wykonać priorytetowo.

Zapalenie wątroby typu A u dzieci poniżej 5 roku życia często przebiega bezobjawowo lub ma łagodny przebieg, ale u dorosłych może ujawnić się nagle, dając takie objawy jak gorączka, złe samopoczucie i ból brzucha. Najbardziej charakterystycznym objawem jest żółtaczka – żółtawe zabarwienie skóry i oczu.

DGS stwierdza, że nie ma przewlekłej postaci tej choroby, a zakażenie zapewnia dożywotnią odporność.

Szczepienie przed ekspozycją to główna forma profilaktyki, zalecana zwłaszcza osobom mieszkającym na terenach endemicznych lub aktywnych ognisk choroby lub podróżującym do takich miejsc, których praktyki seksualne wiążą się ze zwiększonym ryzykiem zakażenia, a także osobom cierpiącym na choroby przewlekłe lub inne schorzenia, które mogą pogorszyć przebieg kliniczny zakażenia.

Szczepienie poekspozycyjne przeznaczone jest dla osób mających bliski kontakt z potwierdzonymi przypadkami zakażenia, zgodnie z obowiązującymi wytycznymi krajowymi i kryteriami kwalifikowalności, a jego celem jest zapobieganie pojawianiu się przypadków wtórnych.