Odpowiedzialne inwestowanie i planowanie podatkowe w czasach kryzysu

Obecny konflikt taryfowy w handlu międzynarodowym wywołał atmosferę niepewności, rozbudzając obawy przed nową globalną recesją. Podobnie jak podczas ostatniego kryzysu gospodarczego, także w 2008 r. kwestia opodatkowania powinna ponownie zająć centralne miejsce w debacie publicznej.

W tamtych latach uwaga skupiała się na rzekomym agresywnym planowaniu podatkowym dużych międzynarodowych grup. Od tego czasu, aby zwalczać praktyki uważane za nadużycia, wiele państw wzmocniło swoje systemy podatkowe, wprowadzając przepisy zapobiegające nadużyciom, minimalne opodatkowanie i wzmacniając mechanizmy wymiany informacji.

Mimo ich znaczenia, środki te w dalszym ciągu spotykają się ze sceptycyzmem: pojawiają się wątpliwości co do ich skuteczności w zwalczaniu nadużyć w planowaniu podatkowym, a także obawy, że mogą stanowić przeszkodę dla inwestycji prywatnych.

W obecnej sytuacji gospodarczej obawy te są jeszcze większe. Niektórzy, świadomi znaczenia inwestycji zagranicznych, obawiają się działań organów podatkowych, które tradycyjnie uważają każdą strategię optymalizacji podatkowej za nadużycie.

Ale czy tak jest naprawdę? Z naszego doświadczenia wynika, że ​​nie jest to i nie musi tak być. Większość systemów podatkowych – a portugalski nie jest tu wyjątkiem – w dalszym ciągu pozwala na uzasadnione i odpowiedzialne planowanie podatkowe.

Odpowiedzialne planowanie polega przede wszystkim na uznaniu, że podatki nie są wydatkiem takim samym jak inne: są niezbędnym wkładem w finansowanie państwa i społeczności, w których działają przedsiębiorstwa. Konieczność, aby każdy płacił swoją uczciwą część, jest kluczowym aspektem utrzymania zaufania do systemu.

Przepisy antynadużyciowe nie stanowią przeszkody dla żadnego rodzaju planowania podatkowego – są raczej narzędziami służącymi zapobieganiu praktykom uważanym za „nadużycie”. Ponieważ jednak pojęcie nadużycia nie zostało właściwie zdefiniowane, firmy stają przed dwoma wyzwaniami:

• Wyzwanie techniczno-fiskalne : przedsiębiorstwa muszą posiadać dogłębną wiedzę z zakresu prawa podatkowego; tylko w ten sposób można wykazać, że wszelkie wykorzystane korzyści podatkowe są zgodne z literą i duchem prawa ;
• Wyzwanie organizacyjne : firmy muszą być w stanie jasno przedstawić ekonomiczne uzasadnienie swoich działań; Oznacza to, że urzędy skarbowe współpracują z jednostkami biznesowymi.

Biorąc pod uwagę najnowsze trendy w zakresie przejrzystości i zarządzania podatkowego , przedsiębiorstwa stają dziś przed nowym wyzwaniem, które przekłada się na rosnące wymagania w zakresie dobrowolnego ujawniania informacji podatkowych ( transparentność ) oraz wzmacniania i wdrażania mechanizmów kontroli i zarządzania ryzykiem podatkowym ( zarządzanie ). Pomijając pewne trudności związane z dostosowaniem, ścieżka ta niesie ze sobą istotne korzyści, takie jak ograniczenie ryzyka reputacyjnego i wzmocnienie zaufania interesariuszy .

Państwo również musi odegrać swoją rolę w promowaniu kultury odpowiedzialnego planowania podatkowego, dlatego też niezbędne jest wdrożenie środków mających na celu uproszczenie systemu podatkowego oraz mechanizmów gwarantujących pewność prawną.

Niestabilne, nadmiernie skomplikowane i biurokratyczne systemy podatkowe stają się podatnym gruntem dla sporów sądowych i utrudniają podejmowanie decyzji inwestycyjnych, szczególnie gdy istnieje przekonanie, że organy podatkowe stosują przepisy antynadużyciowe cyklicznie, gdy dana transakcja nie stanowi najbardziej obciążającej podatkowo alternatywy.

Wręcz przeciwnie, systemy podatkowe z jasnymi, stabilnymi i przejrzystymi zasadami – nawet jeśli są wyposażone w standardy zapobiegające nadużyciom – pomagają podatnikom podejmować decyzje korzystne pod względem podatkowym, ale zgodne z wytycznymi systemu podatkowego.

Na początku roku zatwierdzono Agendę na rzecz uproszczenia przepisów podatkowych, w której wskazano szereg wyzwań, od poprawy dialogu z podatnikami po efektywność proceduralną. Jeśli moglibyśmy dodać coś do tej Agendy (lub przyszłych Agendy), byłoby to skupienie się na odpowiedzialnym planowaniu podatkowym jako sposobie przyciągania inwestycji i poprawy relacji między podatnikami a Urzędem Skarbowym.