Urzędnicy państwowi radzą również ministrowi Wiersmie, aby nie wprowadzał nowego limitu azotu

Urzędnicy Ministerstwa Rolnictwa odradzali swojej tymczasowej minister Femke Wiersmie (BBB) ​​rozluźnienie obliczeń azotu. Wynika to z oficjalnych dokumentów, które Wiersma opublikowała w środę na wniosek Izby Niższej. Pomimo krytyki Wiersma chce kontynuować plan zwiększenia arytmetycznego dolnego limitu emisji azotu w tym roku. Dopiero po wdrożeniu chce, aby limit został sprawdzony przez sędziego i Radę Stanu. Organ doradczy wcześniej wydał negatywne orzeczenie w sprawie planu , ponieważ nie jest pewne, czy zwiększony limit obliczeniowy pozostanie w mocy w sądzie.

Urzędnicy ministerstwa napisali w notatce doradczej w zeszłym miesiącu, że dolny limit może zostać wprowadzony w sposób odpowiedzialny dopiero po „udanym przypadku testowym” w wydziale prawa administracyjnego Rady Stanu. Jeśli nie zostanie podjęta ta droga i dolny limit nie utrzyma się w sądzie, istnieje ryzyko, że ofiary złożą roszczenia o odszkodowanie. Prowincje, które przyznają zdecydowaną większość pozwoleń na korzystanie z przyrody, mogą również odrzucić podniesienie dolnego limitu.

„Blokada azotu”

Próbując uwolnić Holandię z „blokady azotowej” w krótkim okresie, Wiersma odwołał się do badań profesora Arthura Petersena z początku tego roku. Według niego minimalna ilość depozycji azotu, która jest istotna dla wniosku o pozwolenie, powinna wynosić 1 mol azotu na hektar, ze względu na niepewność w modelu obliczeniowym RIVM. Jest to dwieście razy więcej niż zaleca model obliczeniowy RIVM, co oznacza, że ​​około cztery z pięciu działalności nie miały już pozwolenia.

Eksperci tacy jak Wim de Vries, profesor analizy integralnego efektu azotu na Uniwersytecie w Wageningen, ostrzegali przed negatywnymi skutkami wzrostu dolnej granicy arytmetycznej. „Jeśli do powietrza uwalnia się więcej azotu, zawsze spada on z nieba, również na holenderską przyrodę. Nie potrzebujesz modelu obliczeniowego, aby to wiedzieć” — powiedział De Vries dla NRC .