Berta Abellán, następczyni Laii Sanz, która odziedziczyła jej siłę psychiczną

Siódmy raz okazał się szczęśliwy dla Berty Abellán Marsiñach. 25-letnia zawodniczka z Terrassy w końcu zdobyła tytuł mistrzyni w próbach próbnych po sześciu próbach, które były bliskie celu. Można śmiało powiedzieć, że jest spadkobierczynią Laii Sanz, godnej następczyni 14-krotnej mistrzyni świata. To owoc tego, co zasiała zawodniczka z Corbera de Llobregat.

„Po sześciu wicemistrzostwach (w latach 2018-2024) w końcu nadeszło zwycięstwo” – mówi nowa mistrzyni świata z Terrassy, ​​czując się trochę szczęśliwa, a trochę odprężona. Od momentu dołączenia do elity musiała zmierzyć się z dwoma gigantami trialu: Emmą Bristow z 10 tytułami i Laią Sanz z 14.

Między dwoma potworami Berta Abellán mogła się ujawnić po zakończeniu kariery w Bristow (10 tytułów) i przeniesieniu się do Dakaru Sanz (14)

34-letnia Angielka przeszła na emeryturę w zeszłym roku, a 39-letnia Katalończyka jest teraz w Dakarze. Berta znalazła się na czele nowego pokolenia zawodniczek. I udowodniła, że ​​jest najbardziej utalentowaną uczennicą z obu diw. „Dzięki temu, że obie były wielkimi rywalkami, mogłam walczyć i dążyć do przodu, aby być na szczycie. Zdobyłam tytuł bez Emmy, ale gdyby nie ostatnie kilka lat walki z nią, nie miałabym teraz takiego nastawienia; jestem bardzo wdzięczna, że ​​miałam te dwie rywalki” – przyznaje Abellán, która bez wahania wskazuje na Laię jako swój wzór do naśladowania. „Zawsze miałam ją na myśli; to ona utorowała drogę, a ja jestem tą, która ją kontynuuje”.

Mimo że pochodzą z różnych pokoleń, dzieli je 14 lat, Abellán i Sanz mają dobre relacje. „Zawsze była mi bliska i doradzała mi. W roku, w którym wróciła na Mistrzostwa Świata (2021), była bardzo skupiona na rywalizacji, ale od 2022 roku do teraz spotykamy się na treningach. Za każdym razem, gdy jedziemy, motywuje mnie do wysiłku, ponieważ jest bardzo silna psychicznie i zawsze mnie motywuje. Radzę sobie bardzo dobrze. Najwięcej nauczyłam się od niej jej silnej psychiki, świadomości, że można coś zrobić, nawet jeśli się tego nie widzi. Zawsze mi powtarza: „Musisz w to uwierzyć”. Najwięcej nauczyłam się od niej pewności siebie” – wyjaśnia Abellán, która poznała Laię w wieku 8 lat na kursie, który prowadziła z Carlą Calderer, dwiema najlepszymi obecnie zawodniczkami trialu, w Santa Margarida de Montbui.

„Laia Sanz utorowała mi drogę, a ja ją kontynuuję. Zawsze motywuje mnie do działania. Wiele się od niej uczę”.

„Było wiele dziewczyn… tylko ja zostałam na Mistrzostwach Świata. Wszystkie odpadły z powodu braku wsparcia. Była też Alba Villegas, moja backpackerka przez ostatnie cztery lata. Za mną są Laia Pi (19) i Daniela Hernando (16). Pozostałam ich jedynym wzorem do naśladowania. Mam nadzieję, że wiele innych osób pójdzie w moje ślady i poprosi mnie o radę, a ja pomogę im we wszystkim, czego potrzebują” – mówi.

A droga na szczyt nie jest łatwa, ze względu na podwójne utrudnienie: dyscyplinę należącą do mniejszości, choć mającą długą tradycję w Katalonii, oraz fakt, że jest ona kobietą.

Przeczytaj także Katalonka Berta Abellán, mistrzyni świata w próbach Awangarda

„Zawsze starałam się łączyć trial z nauką. Miałam szczęście, że znalazłam wystarczająco dużo sponsorów, którzy mnie wspierali” – wyjaśnia Abellán, która po dekadzie w Mistrzostwach Świata może „przetrwać” jako zawodowiec. „Na razie pokrywam swoje wydatki. Jeśli wygram wyścigi, utrzymuję się z premii, które wypłaca mi Scorpa (jej marka motocyklowa). Nie tak dużo, jak kolega z drużyny”. Chociaż Berta musi dorabiać, pracując jako trener i prowadząc zajęcia trialowe.

„Chciałabym skupić się wyłącznie na próbach i być w 100% sprawna, ale wolę mieć plan awaryjny na wypadek utraty drużyny, kontuzji lub braku możliwości pokrycia kosztów. Alternatywą jest aplikowanie na strażaka”, w związku z czym ukończyła studia z zakresu ratownictwa medycznego, „aby zdobyć więcej zasług”.

„Mój plan B, jeśli stracę drużynę albo odniosę kontuzję, to zostać strażakiem. I bardzo chciałbym pojechać na Dakar”.

Berta rozmyśla, a Laia ponownie pojawia się na horyzoncie, raz jeszcze stając się wzorem do naśladowania, który miała naśladować w przyszłości.

– Gdybym miał środki, przerzuciłbym się na enduro. A Dakar, jeśli kiedykolwiek znajdę na to środki, chętnie bym w nim wziął udział. Widząc Laię i Sandrę Gómez [jej koleżanki z zespołu na Trial des Nations 2021], z chęcią bym się w nim ścigał.