Sześć interesujących faktów na temat hiszpańskiego napoju horchata

W Hiszpanii istnieje wiele tradycyjnych napojów chłodzących, mających orzeźwić Cię w upalne letnie dni, ale żaden z nich nie jest tak popularny wśród obcokrajowców jak horchata , pisana również jako orxata w języku katalońskim i walenckim.

Horchaty sprzedaje się zazwyczaj w specjalnych kawiarniach lub punktach gastronomicznych zwanych horchaterías lub orxaterías , choć można je znaleźć także w wielu tradycyjnych lodziarniach.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Najlepsze hiszpańskie jedzenie i napoje, które ochłodzą Cię podczas letnich upałów

W Hiszpanii wytwarza się go z orzechów tygrysich

W Hiszpanii horchata jest wytwarzana z jadalnej bulwy zwanej orzechem tygrysim, znanej również jako migdały ziemne lub po hiszpańsku chufas . Często można spotkać napis „horchata de chufa” na kartonach w supermarketach. Wygląda jak pomarszczona suszona ciecierzyca i ma lekko orzechowy smak, podobny do wnętrza suszonego kokosa. Jest wyciskana i „dojona”, aż do uzyskania soku, który jest nieco podobny do innych napojów roślinnych, takich jak migdałowe, owsiane itp. Zazwyczaj miesza się ją z cukrem i cynamonem, a czasem również ze skórką cytrynową.

W różnych krajach istnieją różne rodzaje horchaty

Horchaty nie zawsze są robione z orzechów tygrysich, to zależy od regionu świata. Jeśli wybierzesz się do Ameryki Łacińskiej lub Stanów Zjednoczonych, nazwa ta obejmuje całą gamę mlecznych napojów, przygotowywanych z różnych zbóż, orzeszków ziemnych i przypraw. Na przykład w Portoryko można je zrobić z mielonych pestek melona, a w Salwadorze i Hondurasie z semilla de jicaro – nasion o smaku lukrecji. Zazwyczaj jednak w Meksyku i całych Stanach Zjednoczonych robi się je z ryżu. W Hiszpanii jednak najpopularniejszy jest ten z orzechów tygrysich i rzadko można znaleźć cokolwiek innego, poza restauracjami w Ameryce Łacińskiej i Meksyku.

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ: Pięć tradycyjnych trunków, które znajdziesz tylko w Hiszpanii

Jest najbardziej znany w Walencji

Chociaż horchatę można znaleźć i spożywa się ją w całej Hiszpanii, najbardziej znana jest w Walencji. Walencka horchata jest przygotowywana według wielowiekowej receptury i wytwarzana wyłącznie z orzechów tygrysich oznaczonych etykietą Nazwy Pochodzenia. W mieście jest wiele typowych horchaterías , które zasadniczo serwują tylko horchaty i ewentualnie kilka innych zimnych napojów, takich jak leche merengada – mleko z cytryną, cukrem i cynamonem lub mleko migdałowe. Jednym z najsłynniejszych jest Horchatería Santa Catalina . W Walencji napoje te tradycyjnie podaje się ze słodkim chlebem zwanym fartons , podobnym do mrożonej bułki na palce w Wielkiej Brytanii. Chodzi o to, aby maczać farton w napoju horchata, tak aby najpierw lekko zmiękł.

Ma starożytne korzenie

Napój Horchata jest znany w Hiszpanii od wielu stuleci. Orzechy tygrysie i sposób ich dojenia zostały po raz pierwszy przywiezione do Hiszpanii przez Maurów, którzy podbili znaczną część kraju w VIII wieku. Przywieźli je do Afryki Północnej, gdzie nazywa się je kunan aya i do dziś cieszą się popularnością w Nigerii.

Ale horchata ma jeszcze dłuższą historię. W starożytnym Egipcie pozostałości podobnego napoju znaleziono na stanowiskach archeologicznych, a Rzymianie również mieli podobny napój na bazie jęczmienia, zwany hordeata .

Za jego nazwą kryje się ciekawa historia

Legenda głosi, że król Aragonii, Jakub I, przechadzał się po okolicy, gdy młoda kobieta dała mu do spróbowania napój. Skosztowawszy go, zapytał: „Co to jest aixo?” (Co to jest?), a kobieta odpowiedziała, że to mleko z orzechów tygrysich. „Aixo no es llet” – odparł Jakub I – „Això no és llet, això és or, xata!”. Można to dziś przetłumaczyć jako „To nie mleko, to złoto, piękna panno!”.

Królewska Hiszpańska Akademia (RAE) nie potwierdza jednak tej legendy i twierdzi, że słowo orxata pochodzi od włoskiego słowa orzata, oznaczającego „jęczmień”, co może odnosić się do pierwotnych rzymskich napojów.

W języku hiszpańskim istnieje powiedzenie związane z horchatą

Horchata jest tak popularna w Hiszpanii, że istnieje nawet powiedzenie „tener horchata en las venas” (mieć horchatę w żyłach) lub „tener la sangre de horchata” (mieć krew horchaty). Według RAE oznacza to, że ktoś ma „bardzo spokojny charakter i nic go nie denerwuje”.