Od piły łańcuchowej do spychacza

„Kto chce słuchać, niech słucha”. Urzędnik o poglądach libertariańskich, którego przeszłość związana jest z peronizmem, odwołuje się do klasycznej poetyki tej siły, aby zilustrować pouczające sygnały , jakie rząd daje, aby zrealizować swoje cele.
W tych godzinach, tydzień po tym, jak afera kryptowalutowa wstrząsnęła szczytami władzy, buldożer Mileísty przyspieszył w kierunku nowej formy Sądu Najwyższego. Mianowanie dekretem i komisją wysoce kontrowersyjnego sędziego federalnego Ariela Lijo i naukowca Manuela Garcii Mansilli nie powinno być zaskoczeniem, biorąc pod uwagę sygnały podane przez rząd dotyczące praktycznego zamrożenia ich nominacji w Senacie. Decyzja ta niesie jednak ze sobą trzęsienie ziemi o charakterze politycznym, sądowniczym, ustawodawczym, medialnym, a nawet biznesowym, które nie jest wskazane dla osób o słabych nerwach.
Nominacje do Sądu zostały opublikowane w dzisiejszym biuletynie urzędowym, ale informacje na ten temat są wciąż aktualizowane. Sąd federalny zbada, czy należy uwzględnić wniosek Lijo o urlop złożony przez sąd okręgowy Comodoro Py, ponieważ nie zamierza on składać rezygnacji. Sędziowie, którzy już poparli jego kandydaturę na stanowisko sędziego najwyższego sądu, mogą podjąć decyzję lub przekazać ją Sądowi Najwyższemu. Pierwsza opcja jest bardziej prawdopodobna .
Z wyjątkiem Ricardo Lorenzettiego , który szybko złożył prywatne gratulacje Lijo i Garcii Mansilli z okazji tej nowiny, reszta dworzan nie patrzy przychylnie na te przybysze, bardziej ze względu na formę niż treść.
„Horror” i „oszustwa wyborcze”: ostra krytyka rządu za powołanie Ariela Lijo do Sądu Najwyższego
Co więcej, jeśli prezes Sądu Horacio Rosatti i wiceprezydent Carlos Rosenkrantz wykażą oznaki unikania zaprzysiężenia swoich „nowych” kolegów w komisji (aż do zakończenia okresu zwykłych sesji ustawodawczych, który przypada na 1 grudnia), oficjalne źródła zapewniają, że to sam Javier Milei poprosi ich o zaprzysiężenie. To właśnie zrobił znienawidzony przez niego Raúl Alfonsín członkom Sądu Najwyższego na początku swojej kadencji prezydenckiej.
W związku z tym Sąd ostrzega, że jeśli sąd sam nie odbierze przysięgi, każdy podpis Lijo i Garcii Mansilli pod wyrokiem będzie skutkował jego nieważnością. Interpretują to jako naruszenie bezpieczeństwa prawnego. Zatem możliwy jest konflikt uprawnień .
Rząd zakłada, że istnieje jeszcze jedna możliwa przeszkoda . Uważa, że do Sądu Administracyjnego zostaną złożone liczne apelacje, aby za pomocą dekretów uniemożliwić Lijo i Garcii Mansilli dołączenie do Sądu. Istnieje pewność, że decyzja zostanie podjęta na korzyść kandydata: nawet Sąd Najwyższy uważa, że tego typu nominacje na mocy dekretu lub komisji, gdy Senat nie obraduje, są zgodne z konstytucją. To nie jest tak.
Podobnie jak miało to miejsce w tym tygodniu, kiedy przeciwstawił się Grupo Clarín w sprawie przejęcia Telefónica, Milei daje kolejny przykład swojej żelaznej woli w dążeniu do realizacji celów politycznych i ekonomicznych. A jeśli okażą się nieodpowiedzialne, wydają się jeszcze bardziej kuszące. Spychacz porusza się do przodu . Aż do?
LT
perfil.AR