Feijóo nie mógł spać spokojnie, mając w rządzie Abascala.
Pedro Sánchezowi przez jakiś czas nie dawała spokoju pewna fraza. Wzmianka, która, nawiasem mówiąc, została błędnie zinterpretowana. Premier powiedział, że nie będzie spał spokojnie, jeśli Podemos będzie kierował ministerstwami stanowymi. Słowa te doprowadziły do wniosku, że to bezsenność, jeśli Pablo Iglesias miałby wejść w skład Rady Ministrów, co ostatecznie się stało. W tym tygodniu Partia Ludowa (PP) poszła o krok dalej niż Sánchez, ostrzegając, że Vox nie wejdzie w skład hipotetycznego rządu koalicyjnego i że w razie potrzeby wybory zostaną przeprowadzone ponownie. To stwierdzenie jest ryzykowne, a media społecznościowe je skrytykowały.
Lider PP Alberto Núñez Feijóo i lider Vox Santiago Abascal
Eduardo Parra/Europa PressPartia Ludowa (PP) już uruchomiła tryb wyborczy. Kongres w Madrycie był miejscem kolejnej rundy nacisków. Być może jest trochę za wcześnie, a nowy duet Feijóo-Tellado będzie miał problemy z utrzymaniem obecnego napięcia przez resztę kadencji. Być może jest też za wcześnie, aby zacząć mówić o składzie hipotetycznej Rady Ministrów. W rzeczywistości nikt nie wie, kiedy będziemy głosować, i to pozostaje zaletą Sáncheza: trzyma piłkę, a zatem inicjatywę. Na razie.
PP udało się zapewnić, że dzień po kongresie, tematem rozmów będzie dezaprobata Feijóo wobec ministrów Vox. Dwa tygodnie temu spotkał się „serdecznie” z Abascalem, a teraz ostrzega, że nie mianuje go ministrem. Nie spałby spokojnie z Vox jako partnerem koalicyjnym, przyznaje główna partia opozycyjna. Wszystko to w tajemnicy, ponieważ lider PP publicznie powiedział, że nie narzuci żadnego kordonu sanitarnego skrajnej prawicy.
Przeczytaj także Coś się rusza po prawej stronie Fernando H. Valls
Słowa Feijóo nie zostały dobrze przyjęte w kręgach nacjonalistyczno-konserwatywnych. Marcos de Quinto, były członek Ciudadanos (Niech spoczywa w pokoju), powiedział, że „dla nas, liberalno-konserwatywnych wyborców, najważniejsze jest to, że Feijóo potwierdzi, że nie będzie rządził z resztkami tej PSOE”. Dodał jednak, że „PP milczy w tej sprawie i spieszy się, by wypowiedzieć się przeciwko możliwemu rządowi koalicyjnemu z Vox”. Podsumował: „Nie wiem, czy da im to wiele głosów socjalistycznych, ale czuję, że ci, którzy nie chcą żadnego paktu z PSOE, dwa razy się zastanowią, zanim pośrednio poparliby resztki Sanchismo”.
Dla wyborców liberalno-konserwatywnych najważniejsze jest to, że Feijóo potwierdzi, że nie będzie rządził z resztkami tej PSOE. Jednak PP milczy na ten temat i spieszy się, by wypowiedzieć się przeciwko możliwemu rządowi koalicyjnemu z VOX (!!). Nie wiem, czy da im to wiele głosów...
— Marcos de Quinto (@MarcosdeQuinto) 7 lipca 2025 r
Iván Espinosa de los Monteros, który od kilku miesięcy agituje na rzecz prawicy swoimi ruchami, wyraził podobne nastawienie. „Dokładnie to, czego Hiszpania teraz potrzebuje: PP przeciwko Vox, Vox przeciwko PP i obywatele coraz bardziej zdesperowani. Tymczasem Sánchez śmieje się na cały głos w Moncloa. Gratulacje dla wszystkich” — napisał były rzecznik parlamentarny Vox.
Czego Feijóo szuka w tej deklaracji intencji? Dlaczego tak wyraźnie zajmuje stanowisko w sprawie, która zależy od wyników przyszłych wyborów? Być może PP próbuje odwołać się do socjalistycznych wyborców rozczarowanych przypadkami domniemanej korupcji i nieedukacyjnego zachowania, które wychodzą na jaw. Feijóo odwoływał się w weekend do centralności, chociaż niektórzy politolodzy uważają, że centrum już nie istnieje.
Polityczna polisa na życie Sáncheza nazywa się obecnie Vox. Z Abascalem w grze, wotum nieufności jest obecnie niewykonalne. Ale to nie powstrzymuje wzrostu partii najbliższej Trumpowi. Zdecydowanym faworytem w sprawie Cerdána jest Vox. Kilka sondaży opublikowanych w ostatnich dniach już to odzwierciedla. Prawa strona PP obecnie pochłania potencjalnych wyborców z niezadowolonego segmentu lewicy, a przede wszystkim z PP. Kilka dni temu CIS (National Statistics Institute) poinformował o przesunięciu 11,9% wyborców PP na Vox, a 40Db podniosło to do 13,6%. Przekładając się na głosy: około miliona. To nie lada wyczyn, jak powiedziałby Rajoy.
Przeczytaj także Dlaczego Vox odnosi sukcesy wśród młodych ludzi Fernando H. Valls
Te liczby wymagają ostrożności. Ciudadanos również przewodzili sondażom, a potem wiesz, co się stało. Ale wydaje się, że Vox jest skłonny podnieść praktycznie każdą ofertę programową PP. Zostało to jasno ukazane przez inną kwestię, która była szeroko omawiana w mediach społecznościowych w ostatnich godzinach: imigrację.
Partia Ludowa (PP) mówiła o imigracji na swoim kongresie, a partia Abascala podniosła poprzeczkę, proponując deportację cudzoziemców, którzy popełniają przestępstwa, tych, którzy „próbują narzucić obcą religię”, tych, którzy „znęcają się nad kobietami lub je poniżają”, tych, „którzy przybyli, aby żyć z wysiłków innych” i nieletnich bez opieki… „A pierwszymi, którzy będą świętować razem z Hiszpanami, będą legalni imigranci, którzy przestrzegają zasad i szanują kraj, który ich przyjmuje” – ostrzega. Propozycja, nawiasem mówiąc, odniosła sukces w mediach społecznościowych.
Są zdenerwowani. Znów kłamią i manipulują. VOX nie powiedział, ilu powinno zostać deportowanych. Po prostu dlatego, że nie wiemy. To wszyscy ci, którzy przyjechali, aby popełniać przestępstwa. Wszyscy ci, którzy próbują narzucić obcą religię. Wszyscy ci, którzy źle traktują lub…
— Santiago Abascal 🇪🇸 (@Santi_ABASCAL) 8 lipca 2025 r.
Vox byłby partią, na którą głosuje się najczęściej do 45 roku życia, gdyby odbyły się wybory, a jej stanowisko jest jasne: PSOE i PP to jedno i to samo. W Portugalii ta retoryka zadziałała, a Chega zdołał wyprzedzić historyczną Partię Socjalistyczną. Ostrzeżenie jest.
Tymczasem Sánchez nadal jest skłonny stawić opór, jeśli UCO (Unia Trybunału Konstytucyjnego) i sędziowie pozwolą mu nadal uniemożliwiać uzyskanie niezbędnej liczby głosów dla alternatywnej większości. Wczoraj sekretarz generalny PSOE (Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej) zareagował szybko, odpowiadając na propozycję repatriacji Voxa, mówiąc, że Hiszpania jest dziś „krainą mile widzianą, a ci, którzy przybywają, przyczyniają się do budowy lepszej Hiszpanii”. „Nie zapominajmy, skąd pochodzimy, aby zrozumieć, kim jesteśmy” — dodał. To burzliwe czasy, a Hiszpania ma obecnie jeden z niewielu socjaldemokratycznych rządów na świecie. Do kiedy? Wszystko pozostaje w powietrzu.
lavanguardia
