Sztuka miniatury jest eksponowana w Turynie

Wystawa „Van Eyck i odsłonięte miniatury”, która potrwa do 8 września w Turynie , na Średniowiecznym Dziedzińcu Palazzo Madama , ujawni publiczności najcenniejszy rdzeń kolekcji iluminowanych rękopisów Miejskiego Muzeum Sztuki Starożytnej w Turynie , na którą składa się 20 kodeksów, 10 inkunabułów oraz bogata kolekcja około 80 arkuszy i wycinanych miniatur. Wystawa, której kuratorem jest Simonetta Castronovo przy wsparciu Uniwersytetu Turyńskiego i Uniwersytetu Wschodniego Piemontu , prezentuje 50 arcydzieł stworzonych pomiędzy XIII a XVI wiekiem.

Wystawę podzieloną na sekcje otwierają tomy opublikowane między XIII a XIV wiekiem . Wśród nich wyróżnia się „Statut Miasta Turynu” z 1360 r., dzieło o dużym znaczeniu politycznym, w którym zebrano podstawowe rozporządzenia życia miejskiego. Poniżej przedstawiono dwa statuty średniowiecznych korporacji: Rejestr Złotników i Kordobanierów z Bolonii. Sekcję kończy wspaniała Biblia z XIII wieku , arcydzieło bolońskiej miniatury. Spośród wykwintnych ksiąg liturgicznych w stylu gotyku lombardzkiego na szczególną uwagę zasługuje „Jan Chrzciciel” wykonany przez ucznia Michelina da Besozzo. Quattrocento francuskie i flamandzkie reprezentowane jest przez takie arcydzieła jak „Très belles heures de Notre Dame” Jeana de Berry’ego i „Księga godzin z Châlons-sur-Saône”, przypisywana Antoine’owi de Lonhy’emu. Dzieło Jeana de Berry'ego, znane także jako „Heures de Turin-Milan”, uważane jest za najcenniejszy skarb Museo Civico w Turynie, dzięki niezwykłym miniaturom wykonanym przez Jana van Eycka. Skrupulatny realizm, wykorzystanie światła, perspektywa i wykorzystanie pigmentów olejnych to cechy charakterystyczne flamandzkiego malarstwa tablicowego. Księga „Libro d'ore deloche” mistrza księcia Piemontu pochodzi z XV i XVI wieku i pochodzi z Księstwa Sabaudii . Piąta sekcja, poświęcona renesansowi , zawiera „Mszał” kardynała Domenico della Rovere, iluminowany przez Francesco Marmittę, a także rzadką „Księgę godzin” wydrukowaną przez Antoine'a Vérarda z pierwszą ruchomą czcionką. Trasa kończy się na znalezieniu wyjątkowego podręcznika kaligrafii „Księgi liter astrologicznych”, prawdopodobnie stworzonego dla młodego Emanuela Filiberta z Sabaudii. Wystawie towarzyszy katalog systematyczny wydany przez Artistica Editrice di Savigliano.