Jak się zmieniać, żeby nie umrzeć: podróż przez sporty, które się odradzają

„Piłka nożna przeżywa obecnie ogromny kryzys atrakcyjności dla nowych pokoleń. Najbardziej alarmującym faktem jest to, że 40% osób w wieku od 16 do 24 lat w ogóle nie interesuje się światem piłki nożnej. Stworzenie konkursu, który symuluje to, co robią na platformach cyfrowych – takich jak Fifa – oznacza pójście do nich i stawienie czoła konkurencji Fortnite lub Call of Duty, które są prawdziwymi centrami uwagi dzisiejszych dzieci, które spędzą jutro”. Minęły prawie cztery lata od tych słów Andrei Agnellego dla „Repubblica”, manifestu-wywiadu byłego prezydenta Juventusu, udzielonego w najgorętszych dniach, gdy wydawało się, że narodzi się Superliga. I choć (na razie) projekt ten nie doszedł do skutku, sport żyje w niespokojnych czasach przemian, a w niektórych przypadkach prawdziwych rewolucji. Podobnie jak miało to miejsce w niedzielę 9 lutego w niemieckim Düsseldorfie: po raz pierwszy w historii zawody w skoku w dal odbyły się bez belki odbicia, ale z szerszą „strefą odbicia” (40 centymetrów) wprowadzoną przez World Athletics, międzynarodową federację, aby zmniejszyć liczbę nieudanych skoków i uczynić tę dyscyplinę bardziej widowiskową i atrakcyjną dla szerszej publiczności. Zmiana przepisów sprawia, że ​​dzięki zastosowaniu technologii, odległość skoku nie jest już mierzona od linii deski odbicia, lecz od rzeczywistego punktu odbicia stopy. „To będzie oznaczać, że przejdę do trójskoku” – skomentował sarkastycznie dwukrotny mistrz olimpijski Miltiadis Tentoglou.