Rozgrywający Michigan Bryce Underwood w centrum uwagi: Czy Wisconsin może odegrać rolę spoilera?

Kiedy w ten weekend w ramach „Big Noon Saturday” Michigan zmierzy się z Wisconsin , wszystkie oczy będą zwrócone na Bryce'a Underwooda — elektryzującego pierwszoroczniaka, rozgrywającego, który skupia na sobie uwagę świata futbolu akademickiego.

Underwood szybko stał się filarem ofensywy Wolverines, zachwycając kibiców i przeciwników swoją pewnością siebie i atletyzmem. Choć dopiero rozpoczyna sezon, jego umiejętność gry zarówno w polu, jak i w biegu zmusiła sztab szkoleniowy Wolverines do wykorzystania jego unikalnych umiejętności.

Z drugiej strony, Wisconsin wchodzi w rozgrywki Big Ten pod narastającą presją, zmagając się z niepewnością na pozycji rozgrywającego i rosnącą frustracją wśród kibiców. Czy to będzie mecz, który wreszcie odwróci losy Badgers?

RJ Young i Michael Cohen, dziennikarze FOX Sports zajmujący się futbolem akademickim, zastanawiają się, w jaki sposób połączenie rozmiarów, szybkości i sprawności fizycznej u Underwooda może być kluczem do nadziei Michigan na udział w play-offach futbolu akademickiego , a także czy frustracja opinii publicznej wśród fanów Wisconsin wpłynie na szanse Badgers na sprawienie niespodzianki.

RJ Young: Przed meczem Michigan z Central Michigan , trener Sherrone Moore wahał się, czy Bryce Underwood powinien grać fizycznie przeciwko przeciwnikom. Jednak od improwizowanego blokowania, przez podkładanie piłki i wykorzystywanie pozornie nieudanych zagrań dzięki swojemu elitarnemu atletyzmowi, stało się jasne, że obecność Underwooda w ataku biegowym to nie tylko wzmocnienie dla Wolverines – to wręcz przepis na sukces.

Na początku tego tygodnia Moore w swoim programie radiowym przyznał, że bieganie z piłką u Underwooda może być najlepszą szansą Michigan na zdobycie mistrzostwa w tym sezonie.

„Myślę, że najważniejszą rzeczą, na którą zwracamy uwagę jako sztab, jest chęć zwycięstwa, więc musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, w każdym planie gry, aby wygrać” – powiedział Moore w programie „Inside Michigan Football”. „A jeśli czasami trzeba go wybiegać, to go wybiegamy. Jeśli to podanie z odskokiem, to i podanie z podaniem. To, jaka jest recepta na ten mecz, wiemy, że musimy to zrobić, żeby wygrać”.

Mierząc 193 cm i ważąc prawie 104 kg, Underwood udowodnił, że jego szybkość i siła czynią go dynamicznym biegaczem, który może zadecydować o zwycięstwie lub porażce, tak jak w meczu z Nebraską , kiedy to poprowadził rozgrywającego na 37 jardów i zdobył przyłożenie. W ostatnich 17 próbach przebiegł 175 jardów, wliczając w to jardy zdobyte po sacku. Na tym etapie sezonu Moore będzie musiał położyć nacisk na ochronę swojego rozgrywającego, ponieważ ryzyko kontuzji podstawowego zawodnika Wolverines po prostu nie wchodzi w grę.

Michael Cohen: Odpowiedź na to pytanie można najlepiej zbadać, analizując porażkę Michigan na wyjeździe z ówczesną osiemnastą w rankingu drużyną Oklahomy w 2. tygodniu rozgrywek, pierwszy prawdziwy sprawdzian dla Underwooda w starciu z tak wartościowym przeciwnikiem. Tego wieczoru rozgrywający Sooners, John Mateer, był zdecydowanie najlepszym zawodnikiem na boisku w obu drużynach, płynnie łącząc biegi, podania i pozaprogramowe akcje, które wydłużały akcje i pomagały Oklahomie zakończyć mecz z pięciominutową przewagą w posiadaniu piłki.

Mateer ukończył 21 z 34 podań na 270 jardów, jedno przyłożenie i jedną przechwyconą piłkę, a także 19 razy niósł piłkę na 74 jardy i dwa dodatkowe przyłożenia - wszystkie one były najlepsze dla Sooners. Był odpowiedzialny za samodzielne przesuwanie łańcuchów 18 razy z 12 pierwszymi próbami w powietrzu i sześcioma na ziemi. Wymusił tyle samo niecelnych ataków (dwa) co running backowie Oklahomy Tory Blaylock (1), Jovantae Barnes (1) i Jaydn Ott (0) razem wzięci. Gdyby Mateer nie doznał złamania kości ręki - kontuzji, która wymagała od niego operacji w zeszłym tygodniu i wykluczy go z gry przez większą część miesiąca - mógłby być uważany za faworyta do Heisman Trophy. Tak dynamiczny okazał się transfer z Waszyngtonu w pierwszych czterech meczach Oklahomy, wszystkie zwycięskie.

Tymczasem Underwood zaledwie trzy razy pobiegł z piłką, tracąc jeden jard w przegranym meczu Michigan z Sooners. Było to efektem zarówno konserwatywnego planu gry ofensywnej opracowanego przez trenera Sherrone'a Moore'a i koordynatora ofensywy Chipa Lindseya, jak i wyraźnej chęci rozgrywającego do pozostania w polu – mimo że jego skuteczność podań na 142 jardy i zero przyłożeń była zaledwie 37,5%, co pozwoliło mu na zdobycie zaledwie 142 jardów. Po rozpoznaniu błędu w ocenie sytuacji, Moore i sztab szkoleniowy Wolverines szybko wykorzystali potencjał biegowy Underwooda w kolejnych dwóch meczach.

Underwood miał dziewięć biegów z piłką, zdobywając rekordowe 114 jardów i dwa przyłożenia w miażdżącym zwycięstwie nad Central Michigan 60 punktami, przeciwko któremu łączył zaplanowane biegi z celnymi szarżami, a następnie osiem biegów z piłką, zdobywając 61 jardów i przyłożenie w wygranym 30:27 meczu wyjazdowym z Nebraską, który nie był tak wyrównany, jak sugerował wynik końcowy. Jego 37-jardowy bieg zakończony przyłożeniem pod koniec pierwszej kwarty dał Michigan dwucyfrową przewagę w popołudnie, w którym Wolverines ani na chwilę nie przegrywali.

Łącznie Underwood zaliczył 22 biegi na 169 jardów (średnio 7,7 jarda na próbę) i trzy przyłożenia w czterech meczach, co daje Michigan trzem różnym zawodnikom co najmniej 150 jardów biegowych i trzy przyłożenia w tym sezonie. To właśnie biegowe umiejętności Underwooda mogą, i być może rzeczywiście, uczynić Wolverines realnymi kandydatami do awansu do playoffów futbolu akademickiego.

Michael Cohen: Aby dać czytelnikom pojęcie, jak daleko Wisconsin spadło pod wodzą trenera trzeciego roku Luke'a Fickella, którego wysokie wykupienie w wysokości ponad 25 milionów dolarów jest obecnie popularnym tematem rozmów wśród niezadowolonych fanów, rozważmy spread punktowy na sobotni mecz: Michigan, grając u siebie, jest faworytem z przewagą 16,5 punktu. Według strony internetowej KillerSports, która przechowuje historyczne linie zakładów , jest to trzecia co do wielkości różnica między tymi dwoma drużynami od czasu, gdy po raz pierwszy zarejestrowano dane w 1989 roku. Jedyne większe przewidywane różnice pojawiły się 7 października 1989 roku, kiedy Michigan było faworytem z przewagą 35 punktów u siebie i rozgromiło Badgers 24-0, oraz 6 października 1990 roku, kiedy Wolverines byli faworytami z przewagą 27 punktów na wyjeździe i ostatecznie wygrali 41-3. Dziewięć z ostatnich 10 meczów w tej rywalizacji charakteryzowało się różnicami 10 punktów lub mniejszymi. Innymi słowy, sobotni mecz ma szansę okazać się historycznym zwycięstwem, jeśli bukmacherzy będą na dobrej drodze.

Chociaż prawdą jest, że rosnące niezadowolenie fanów i coraz większa presja na Fickella z pewnością nie ułatwią Wisconsin sprawienia niespodzianki w sobotę, większym problemem jest utrzymująca się niepewność na pozycji rozgrywającego — coś, co nękało Badgers zarówno w 2025 roku, jak i przez cały okres kadencji Fickella. Przypuszczalny starter, Billy Edwards Jr., transfer z Maryland z podwójnym zagrożeniem, skręcił kolano w drugiej kwarcie otwierającego sezon Badgers. Wrócił na kilka zagrań na początku upokarzającej porażki Wisconsin u siebie z Maryland 20 września, ale wyraźnie nie był wystarczająco zdrowy, aby dokończyć grę i szybko wypadł ze składu. Kiedy Fickell rozmawiał z reporterami w poniedziałek, nie był pewien, czy Edwards będzie dostępny na mecz z Michigan.

Jeśli Edwards będzie niedostępny, Badgers ponownie zwrócą się do rezerwowego Danny'ego O'Neila, niegdyś zobowiązanego do Colorado , który rozpoczął karierę w San Diego State . O'Neil grał całkiem dobrze w meczach poza konferencją przeciwko Miami ( Ohio ) i Middle Tennessee State — ukończył 35 z 46 podań na 403 jardy, pięć przyłożeń i dwie przechwycone piłki podczas tych gier — ale potem wydawał się znacznie słabszy, gdy stawał naprzeciwko ówczesnej nr 19 Alabamy i Maryland w swoich dwóch ostatnich występach, rzucając trzy razy więcej przechwytów (trzy) niż przyłożeń (jedno). To jest już trzeci sezon z rzędu, w którym kontuzje rozgrywających i nierówna gra tych, którzy są zdrowi, sparaliżowały Wisconsin.

RJ Young: Chociaż powrót Billy'ego Edwardsa do podstawowego składu byłby dobrą wiadomością dla Badgers, nie zmienia to znacząco perspektyw – wciąż wygląda na to, że prawdopodobnie przegrają, chyba że znajdą w sobie iskrę, której nie widzieli przez cały sezon. Mimo to Edwards z niecierpliwością czeka na możliwość zmierzenia się z przeciwnikiem z czołowej dwudziestki. „Takie mecze są wieczne” – powiedział Edwards.

Edwards w tym sezonie wykonał 7 z 16 podań na 113 jardów w ograniczonym zakresie, ale większym problemem drużyny z Wisconsin jest jej gra biegowa, która jest fatalna. Żaden zawodnik Wisconsin nie przebiegł więcej niż 73 jardy w jednym meczu, a drużyna nie zanotowała 100 jardów biegowych przeciwko przeciwnikowi z Power 4. Skuteczny atak biegowy był najważniejszą statystyką, na którą warto zwrócić uwagę w przypadku Badgers w ciągu ostatniej dekady, niezależnie od tego, kto był trenerem.

Od 2023 roku bilans drużyny Wisconsin wynosi 12-0, gdy uda jej się przebiec ponad 150 jardów, oraz 14-2, gdy uda jej się przebiec 35 lub więcej jardów.

RJ Young jest krajowym dziennikarzem i analitykiem futbolu akademickiego w FOX Sports. Obserwuj go na @RJ_Young .

Michael Cohen relacjonuje futbol akademicki i koszykówkę dla FOX Sports, ze szczególnym uwzględnieniem Big Ten. Obserwuj go na @Michael_Cohen13 .

Chcesz otrzymywać świetne historie prosto do swojej skrzynki odbiorczej? Załóż lub zaloguj się na swoje konto FOX Sports i śledź ligi, drużyny i zawodników, aby codziennie otrzymywać spersonalizowany newsletter!

OBSERWUJ Obserwuj swoich ulubionych, aby spersonalizować swoje wrażenia z FOX Sports

Piłka nożna akademicka

Dowiedz się więcej o futbolu uniwersyteckim Obserwuj swoich ulubionych, aby otrzymywać informacje o meczach, aktualnościach i nie tylko