Poradnik przetrwania nuklearnego w III wojnie światowej: Jedna najważniejsza wskazówka ekspertów, jak przetrwać pierwsze 10 minut kryzysu

Rosną napięcia na świecie, wzbudzając obawy przed potencjalnym wybuchem III wojny światowej.

Relacje między Rosją a NATO są coraz bardziej napięte, a prezydent Władimir Putin jest oskarżany o „agresywną postawę” w odniesieniu do zachodniej przestrzeni powietrznej. Rankiem 21 września niemieckie siły powietrzne musiały poderwać dwa myśliwce Eurofighter, aby przechwycić rosyjski samolot wojskowy Ił-20, który wleciał w neutralną przestrzeń powietrzną nad Morzem Bałtyckim, zanim przekazały odpowiedzialność szwedzkim sojusznikom z NATO, jak wynika z oficjalnych oświadczeń.

Organizacje działające na rzecz pokoju wskazały konkretne kraje, które mogłyby służyć jako bezpieczne schronienie ze względu na swoje położenie geograficzne, zaangażowanie w neutralność militarną i ogólną stabilność; udzielają również porad dotyczących środków ochronnych na wypadek wybuchu jądrowego. Wiadomość ta pojawia się po doniesieniach o tym, jak Putin wydał przerażające ostrzeżenie przed bronią jądrową, ogłaszając nowe odliczanie.

Międzynarodowa Komisja Ochrony Radiologicznej (ICRP) ostrzega, że ​​„odpowiednie przygotowanie i właściwa reakcja na alarm nuklearny lub detonację mogą ochronić Twoje zdrowie i życie oraz zdrowie i życie Twojej rodziny”.

Aby zapewnić bezpieczeństwo sobie i swoim bliskim w ciągu pierwszych dziesięciu minut po wybuchu jądrowym, „najlepszym sposobem ochrony siebie i swojej rodziny przed, w trakcie i po wybuchu jądrowym jest wejście do środka budynku lub piwnicy” – podaje Express US.

Po wybuchu jądrowym masz krytyczne 10 minut na znalezienie schronienia, zanim rozpocznie się opad radioaktywny. Jeśli w momencie wybuchu znajdujesz się w pobliżu solidnego, wielopiętrowego budynku lub podziemnej strefy, natychmiast się tam udaj.

Najbezpieczniejszym rozwiązaniem jest konstrukcja z cegły lub betonu. Pomieszczenia podziemne, takie jak parkingi i stacje metra, również oferują doskonałą ochronę.

Natychmiast zdejmij wierzchnią odzież i buty – mogą być skażone cząsteczkami radioaktywnymi. Dokładnie umyj skórę i włosy.

Jeśli Twoje zwierzę mogło zostać narażone na działanie opadu radioaktywnego, wyczesz je w ustronnym miejscu, z dala od ludzi, a jeśli to możliwe, wykąp je.

Międzynarodowa Komisja Ochrony Radiologicznej (ICRP) udziela dalszych zaleceń: W ciągu 24 godzin od wybuchu należy włączyć dowolne dostępne media, takie jak radio AM/FM – oczywiście zasilane bateryjnie – aby uzyskać najnowsze instrukcje i aktualizacje. „Pozostań w domu, chyba że otrzymasz inne instrukcje” – radzi ich strona internetowa.

W ich wytycznych stwierdzono: „Pozostań w najbardziej bezpiecznym miejscu (piwnicy lub centralnej części dużego budynku) przez pierwsze 12–24 godzin, chyba że istnieje bezpośrednie zagrożenie (np. pożar, wyciek gazu, zawalenie się budynku lub poważne obrażenia) lub władze poinformują, że możesz bezpiecznie opuścić to miejsce”.

Nawet nie myśl o ewakuacji, dopóki nie uzyskasz dokładnych informacji o lokalizacji obszarów zagrożonych opadem radioaktywnym i bezpiecznej drogi ewakuacyjnej. Jeśli jednak należysz do tych pracowników, możesz otrzymać pozwolenie na tymczasowe opuszczenie schronu w celu wykonania niezbędnych zadań wsparcia lub akcji ratowniczych.

Zrozumienie ryzyka związanego z wybuchem jądrowym może pomóc Ci szybko i inteligentnie zareagować, aby zapewnić sobie bezpieczeństwo. Oślepiający błysk widoczny z odległości 10 km sygnalizuje eksplozję jądrową.

Zaraz po eksplozji kula ognia uwalnia trwające kilka sekund impulsy cieplne, które powodują oparzenia, obrażenia, a także podpalają materiały, takie jak roślinność i drewno, znajdujące się kilka kilometrów od miejsca eksplozji.

Kula ognia i fala uderzeniowa mogą zniszczyć całe kwartały miast i uszkodzić budynki oddalone o kilometry, a latające odłamki stanowią zagrożenie. Bezpośrednie promieniowanie może zaszkodzić lub zabić osoby znajdujące się na zewnątrz w promieniu kilku kilometrów.

Nawet przy ścisłym przestrzeganiu wszystkich zalecanych środków bezpieczeństwa, przeżycie wybuchu jądrowego oznaczałoby dopiero początek niezwykle trudnej próby. Ocaleni mogliby doznać poważnych obrażeń, narazić się na ostre promieniowanie i przerwać dostawy podstawowych usług, co znacznie utrudniłoby codzienne życie.

Zapasy żywności, czystej wody i opieki medycznej prawdopodobnie byłyby ograniczone, a emocjonalny wpływ bycia świadkiem rozległych zniszczeń byłby ogromny. Krótko mówiąc, znalezienie schronienia mogłoby początkowo ochronić życie, ale droga do jakiejkolwiek formy normalności byłaby długa, niepewna i niepewna, co rodzi ponure pytanie: czy w ogóle chciałbyś przeżyć?