Pięć gwiazd, które ożywią Puchar Świata Kobiet

Ellie Kildunne, uznana jesienią 2024 roku za najlepszą zawodniczkę świata, stała się główną twarzą reprezentacji Anglii i jedną z gwiazd Mistrzostw Świata. 25-letnia zawodniczka Harlequins dołączyła do reprezentacji w wieku 17 lat, w 2017 roku, i stopniowo ugruntowała swoją pozycję jednej z najlepszych bocznych obrończyń na świecie.

Szybka, żądna przestrzeni, potrafiąca utrzymać piłkę przy życiu, pochodząca z West Yorkshire zawodniczka próbowała również swoich sił na pozycji 7, uczestnicząc w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 roku. Była starterką i strzelczynią finału Mistrzostw Świata 2021 (rozegranego w 2022 roku), przegranego z Nową Zelandią (34-31), będzie kluczowym atutem w zdobyciu tytułu mistrza świata, ostatniego zdobytego w 2014 roku.

W wieku 34 lat Portia Woodman-Wickliffe zdobyła już wszystko, od tytułów drużynowych (Mistrzostwa Świata 2017 i 2021, Igrzyska Olimpijskie 2020 i 2024 w Siódemkach), po indywidualne wyróżnienia (Zawodniczka Roku 2017). Jednak Nowozelandka wciąż jest głodna sukcesu: w kwietniu ubiegłego roku postanowiła zakończyć karierę reprezentacyjną, aby wziąć udział w Mistrzostwach Świata 2025.

Obrońcy tytułu, Black Ferns, ponownie otworzyli przed nią drzwi, a Woodman wskoczyła do gry z impetem, zdobywając 7 i 3 przyłożenia w dwóch ostatnich meczach, ze Stanami Zjednoczonymi (79-14) w maju, a następnie z Australią (37-12) w połowie lipca. Skrzydłowa, która zdobywała przyłożenia i była najskuteczniejszą strzelczynią dwóch ostatnich Mistrzostw Świata, wciąż jest w formie.

W kanadyjskiej drużynie, która ma wszelkie powody, by aspirować do roli lidera na tych Mistrzostwach Świata, Sophie de Goede jest wyjątkową postacią o bogatym dziedzictwie. Jej ojciec, Hans de Goede, podobnie jak jej matka, Stephanie White, byli, podobnie jak ona w 2022 roku, kapitanami Kanady na Mistrzostwach Świata – w 1987 roku dla Hansa i w 1994 roku dla Stephanie.

Zerwanie więzadeł krzyżowych nastąpiło tuż przed igrzyskami olimpijskimi w Paryżu, w których planowała wziąć udział. Zawodniczka drugiej lub trzeciej linii młyna nie grała przez prawie rok, ale w czasie przygotowań udowodniła, że ​​nie straciła nic ze swojej sprawności fizycznej (183 cm) ani zręczności. Może i gra w ataku, ale jest utalentowaną strzelczynią kanadyjskiej reprezentacji kobiet.

Zawieszona w dziwaczny sposób na pierwszy mecz reprezentacji Francji w tym Pucharze Świata (z Włochami, w najbliższą sobotę wieczorem, o 21:15), łącznik ataku Stade Toulousain pozostaje kluczowym zawodnikiem reprezentacji Francji i jedną z czołowych postaci w światowym rugby. Bourdon Sansus, z największą liczbą występów w kadrze Francji (66 razy), gra w niej od prawie dziesięciu lat i ma na swoim koncie dwa Wielkie Szlemy (2016 i 2018).

W wieku 29 lat nadal jest spektakularną dziewiątką, zdolną do tworzenia luk w każdej obronie. Występowała w pierwszym składzie na ostatnich Mistrzostwach Świata w Nowej Zelandii, które zakończyły się półfinałami (24-25), i ma nadzieję tym razem poprowadzić reprezentację Francji do półfinału.

W wieku 29 lat Ilona Maher po raz pierwszy weźmie udział w Pucharze Świata w Rugby Kobiet, w reprezentacji Stanów Zjednoczonych, która raczej nie odegra w niej pierwszoplanowej roli, a mimo to jest niezaprzeczalnie jedną z gwiazd tych zawodów. Poza imponującym rekordem w rugby 7, zwieńczonym brązowym medalem olimpijskim na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 2024 roku, zawodniczce udało się wyjść poza ligę rugby i stać się postacią o globalnym zasięgu.

Była bardzo popularna w mediach społecznościowych (5,2 mln obserwujących na Instagramie), można ją było zobaczyć w amerykańskiej wersji programu Dancing with the Stars w 2024 r., a także na okładce słynnego wydania kostiumów kąpielowych magazynu Sports Illustrated z tego samego roku. Swoją krępą sylwetkę (1,77 m; 90 kg) i kobiecość podkreśliła zdaniem: „Jestem silna i potężna, ale potrafię też być pełna wdzięku”.