Na tropie implantów neuronowych, które oszukują układ odpornościowy

Jednym z wyzwań dla neurobiologów wszczepiających pacjentom komórki nerwowe jest skuteczne oszukanie układu odpornościowego, aby zapomniał, że te urządzenia elektroniczne, które umożliwiają odbieranie lub wysyłanie sygnałów do neuronów, są ciałami obcymi. Od lat 2000. stosowanie deksametazonu jest jedną z preferowanych metod. Ten lek przeciwzapalny pomaga złagodzić reakcję organizmu i zjawisko „ otoczenia ” implantu tkanką bliznowatą – tkanką, która ma chronić organizm przed czynnikami zewnętrznymi. Tkanka ta działa zatem jak izolator między neuronami a implantem, który traci swoją skuteczność. Efekt ten jest istotny na przykład w przypadku implantów ślimakowych , stosowanych w celu poprawy słuchu. Lek przeciwzapalny okazał się już skuteczny w przeciwdziałaniu temu problemowi „izolacji”, ale naukowcy pracują nad podejściem, które ograniczy skutki uboczne.

Une équipe de chercheurs internationaux, dont les travaux ont été publiés dans Advanced Healthcare Materials , le 17 juin, explore la piste d'une union chimique entre le matériau de la prothèse et le médicament. Grâce à une liaison covalente, c'est-à-dire le partage d'électrons entre deux atomes, ils sont parvenus à « attacher » la molécule du médicament à la prothèse, à la façon d'un revêtement. Pour tester leur technique, les chercheurs ont choisi de lier la partie la plus vaste de la neuroprothèse, le support en polyimide, un plastique souple, avec le dexaméthasone.

Pozostało Ci 69,85% artykułu do przeczytania. Reszta jest zarezerwowana dla subskrybentów.