W Japonii ukryj tę statuę nagiej dziewczyny, której nie mogę zobaczyć

W latach powojennych japońskie władze umieszczały w miejscach publicznych, takich jak parki i biblioteki, brązowe posągi nagich młodych kobiet. Kobiety te symbolizowały wolność i pokój, wartości uważane za bardziej zgodne z ówczesnym społeczeństwem. Jednak w ostatnich latach wzrosła liczba ratuszy, które zdecydowały się na ich usunięcie, donosi japońska stacja telewizyjna FNN .

Na przykład burmistrz Shizuoki w południowo-zachodniej Japonii rozważa przeniesienie siedmiu posągów ustawionych wokół dworca centralnego i na terenie dawnego zamku. Dwa z nich to dzieła francuskiego artysty Auguste’a Renoira (1841–1919).

„W naszym mieście jest zbyt wiele posągów nagich kobiet i nie odpowiada to wartościom naszych czasów. Powinniśmy przenieść je w zamknięte miejsce, a nie do przestrzeni publicznej. Łatwiej byłoby je podziwiać” – powiedział burmistrz Shizuoki Nanba Takashi, cytowany przez gazetę „Tokyo Shimbun” , dodając, że jest miłośnikiem sztuki. Dodał: „[Co do dzieł Renoira]: gdybym miał je oglądać na miejscu, nie zrobiłyby na mnie dobrego wrażenia. Ponieważ to dzieło sztuki, oglądanie ich w szczegółach jest interesujące, ale niekomfortowe”.

Według gazety, która wysłała na miejsce zdarzenia swoją reporterkę, jej opinia nie jest jednomyślna: „To, że nie noszą ubrań, nigdy mi nie przeszkadzało” – powiedział mieszkaniec, z którym przeprowadzono wywiad. Jednak ta obawa o nieprzystawanie do współczesności zdaje się nabierać rozgłosu w coraz większej liczbie ratuszy w całym kraju.

Miasto Kochi w południowej Japonii podjęło nawet decyzję o usunięciu dwóch posągów zainstalowanych w centralnym parku w 1989 r.; z kolei ratusz w Takarazuka, w centrum archipelagu, również usunął jeden posąg w 2021 r., wylicza dziennik Yomiuri Shimbun .

Dlaczego te dzieła sztuki tak bardzo niepokoją japońskie władze? Zapytany o to przez gazetę, historyk sztuki Kikuro Miyashita przypisuje tę sytuację „coraz bardziej krytycznemu” podejściu społeczeństwa do przedstawień nagich ciał górników. Jednak, ponieważ są to dzieła sztuki, podkreśla, że ​​należy „rozpocząć ostrożną debatę z lokalnymi mieszkańcami, aby ustalić, czy ich usunięcie jest decyzją zasadną, czy nie”.

Według Yoko Takayamy, antropolożki, z którą przeprowadziła wywiad stacja TBS, rzeźby młodych kobiet są umieszczane w miejscach publicznych od 1951 roku . „Przed wojną w Japonii wszędzie można było znaleźć konne posągi polityków i wojskowych. Rzeźby kobiet, uważane za symbole pokoju, zastąpiły je. W latach 70. XX wieku uważano, że sztuka wzbogaca miasto w kulturę. W ten sposób wzrosła ich liczba” – wyjaśnia.

Inicjatywy japońskich ratuszy, które grożą krytyką cenzury, są oburzające dla artystów. Seiichi Abe, 94-letni rzeźbiarz i autor rzeźby umieszczonej w centralnym parku Kochi, krytykuje pogląd, że „kobiece ciało jest wstydliwe lub obsceniczne”. „Ubranie natomiast reprezentuje klasę społeczną. Estetycznie zakrywa ciało, ale jednocześnie je ukrywa ” – twierdzi. „Uważam za wzniosłą ewolucję ciała w miarę jego narodzin, która z biegiem lat zyskuje na zmysłowości”.

Jednak ku wielkiemu rozczarowaniu artysty, pod koniec sierpnia podjęto decyzję o usunięciu jego dzieła z parku. Według doniesień opublikowanych przez „Yomiuri Shimbun”, artysta nie został nawet powiadomiony o tej decyzji.