130 lat kina niemego: cofnij się w czasie dzięki koncertom filmowym 23. Festiwalu Królewskiego Szlaku Organowego w Roya

Kino nieme narodziło się 130 lat temu. W Lyonie, w 1895 roku, bracia Louis i Auguste Lumière wprowadzili „ruchomy obraz” za pomocą kinematografu. To była prawdziwa rewolucja francuska! I początek siódmej sztuki.

Rocznica, którą Międzynarodowy Festiwal Królewskiego Szlaku Organowego chciał uczcić z klasą podczas swojej 23. edycji. Nie świecami i wielkim tortem, ale muzyką organową, która pierwotnie towarzyszyła pierwszym filmom niemym. Cofnijmy się.

Na początku nie było nic. Żadnego dźwięku, dialogów, żadnych wyrażanych emocji. Tylko obraz, zagłuszony hałasem projektorów. Aby oddać atmosferę obrazów wyświetlanych na dużym ekranie, realizatorzy dźwięku wykorzystywali własne obiekty, operatorzy improwizowali komentarze do tematów filmów, a naganiacze czytali dialogi dołączone do filmu. Cała ta eskadra tchnęła życie w publiczność i dawała jej wyjaśnienia. Muzyka natomiast służyła wyrażaniu napięcia, strachu i miłości. Towarzyszyła emocjom widzów, a nawet je wzmacniała.

Aby zastąpić słowa i wzbudzić emocje, akompaniament obrazów zapewniał fortepian. Muzyk stał tyłem do ekranu, a lustro odbijało obrazy filmowe w jego stronę. W latach 10. XX wieku orkiestry zastąpiły pianistę. „Organy kinowe” również zajęły swoje miejsce w salach projekcyjnych… aż do pojawienia się filmów dźwiękowych pod koniec lat 20. XX wieku. Minioną epokę, którą Festival de la Route Royale des Orgues, we współpracy z kinem Beaulieu, wskrzesza poprzez specjalne wieczory.

Franck Marcon, organista i dyrektor artystyczny tego wydarzenia kulturalnego, które rozpoczęło się 27 czerwca i potrwa do 1 listopada, od kilku lat przywraca „koncerty filmowe” do łask. W ten sposób filmy nieme i organy na nowo odkrywają swój ścisły związek. Wydarzenia te nie odbywają się już w salach koncertowych, ale tam, gdzie znajdują się instrumenty: w budynkach sakralnych. Widzowie gromadzą się tam, aby oglądać „nieme” filmy prezentowane przez Oliviera Bonata i słuchać improwizacji najwybitniejszych współczesnych organistów. Grają oni na włoskich organach z doliny Roya i Sospel.

Podczas 23. edycji odbyły się już dwa koncerty filmowe w Tende i La Brigue. Do listopada przyszłego roku odbędą się cztery kolejne, aby uczcić rocznicę kina niemego i cofnąć się w czasie.

*W filmie Tende Freddy Eichelberger improwizował przy pierwszym filmie braci Lumière, „Wodnik podlany”. W filmie La Brigue Paul Goussot zagrał w filmie „Świt”.