Badania wskazują, że w 2025 r. płace wzrosną mniej, ale nadal bardziej niż inflacja

Według corocznego badania opublikowanego w piątek przez firmę Deloitte, w 2025 r. wzrost płac będzie mniejszy , ale nadal większy niż inflacja .

Według analizy danych dotyczących wynagrodzeń miliona osób pochodzących z 300 firm różnej wielkości, z różnych sektorów i lokalizacji geograficznych, oczekuje się, że w tym roku wynagrodzenia pracowników fizycznych, techników i kierowników (OETAM) wzrosną o 2,5% w porównaniu z 3,5% w 2024 r., natomiast wynagrodzenia kadry kierowniczej wzrosną o 2,3 % w porównaniu z 3,4%.

„Po dwóch bezprecedensowych latach pod względem wzrostu płac, które były powiązane z wysoką inflacją, w tym roku mówimy raczej o powrocie do normy” – powiedziała agencji AFP Sophie Lazaro, partnerka ds. kapitału ludzkiego w Deloitte. „Oznacza to, że osiągamy poziomy wzrostu płac bliższe tym sprzed 2020 roku” – wyjaśniła.

Chociaż mężczyźni nadal zarabiają więcej niż kobiety , średnia różnica w zakresie równoważnych poziomów odpowiedzialności i godzin pracy we wszystkich zawodach i sektorach działalności znacząco się zmniejszy do 2025 r., spadając do 2,3% w porównaniu z 3,8% w 2024 r.

Jak podano w badaniu, zmniejszenie tej różnicy następuje „w kontekście wzmocnienia europejskich obowiązków regulacyjnych związanych z równymi płacami ”, w tym dyrektywy w sprawie przejrzystości wynagrodzeń, która ma wejść w życie w przyszłym roku.

W tym roku różnica ta wynosi zaledwie 1,4% na korzyść mężczyzn wśród OETAM-ów, ale nadal 3% wśród menedżerów i nawet 10,2% wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla. Co więcej, średnia różnica w wynagrodzeniach między Île-de-France a innymi regionami pogłębia się, wzrastając z 4% do 5,6% na korzyść regionu stołecznego.

Wreszcie, prognozy wzrostu na 2026 r. są również niższe w porównaniu z prognozami sprzed roku, spadając z 3% do 2% dla wszystkich kategorii społeczno-zawodowych, przy czym tylko 40% pracodawców wyraziło swoją opinię w tej sprawie, mimo że prognozy te są zazwyczaj sporządzane latem, zauważa Sophie Lazaro.

Wyjaśnia to „niestabilnością i niepewnością, zarówno społeczno-gospodarczą, jak i polityczną, na poziomie francuskim, a także w kwestii polityki handlowej na szczeblu międzynarodowym” – dodała.