Ze szpitala do domu: jak rzeczywistość immersyjna pomaga w walce z przewlekłym bólem

Według Światowej Organizacji Zdrowia „ przewlekły ból jest chorobą , a jego leczenie jest prawem człowieka”. Życie z bólem wykracza bowiem daleko poza odczuwany dyskomfort. „Często ogranicza on zdolność do pracy, cieszenia się życiem i dbania o siebie” – twierdzi Hiszpańskie Towarzystwo Bólu .

Portal pacjenta stowarzyszenia stwierdza, że „w ciągu ostatniej dekady nastąpił znaczny postęp w medycynie , ale niestety nadal nie ma lekarstwa na wiele rodzajów bólu”. Dlatego badania trwają, nawet w obszarach wykraczających poza leczenie farmakologiczne. Celem jest włączenie innowacyjnych technologii i multidyscyplinarnych podejść, które pomogą ponad dziewięciu milionom osób cierpiących na przewlekły ból w Hiszpanii.

Wirtualna rzeczywistość to jedna z takich dziedzin. Różne badania dowodzą, że może ona pomóc w łagodzeniu bólu i lęku u pacjentów z chorobami przewlekłymi, a także poprawić osobistą autonomię i przestrzeganie zaleceń terapeutycznych. Świadczy o tym również pionierskie doświadczenie startupu Broomx , wprowadzone w niektórych hiszpańskich szpitalach.

W tym doświadczeniu uczestniczyli pacjenci pooperacyjni cierpiący na ból neuropatyczny lub przechodzący rehabilitację po udarze mózgu w takich ośrodkach, jak Olot i Fundacja Szpitala Regionalnego La Garrotxa , Szpital Uniwersytecki Vall d'Hebron i Szpital Uniwersytecki Virgen del Rocío .

Projekcja wideo 360º

Chociaż początkowo celem tych projekcji było złagodzenie lęku, wydaje się, że przyniosły one również rezultaty w postaci zmniejszenia bólu. Według założyciela Broomx , Ignasiego Capellá, „w interwencjach, w których dążymy konkretnie do zmniejszenia bólu, jest to ściśle powiązane z percepcją”.

Z licznych badań wynika, że rzeczywistość wirtualna może pomóc w łagodzeniu bólu i lęku u pacjentów cierpiących na choroby przewlekłe.

I podaje przykład: „Rzeczywistość immersyjna ma ogromny wpływ na regulację emocji. To doskonałe narzędzie do tego celu: do psychoedukacji i nauczania technik samoregulacji emocji, takich jak uważność i oddychanie, które pozwalają na mniejsze odczuwanie bólu”.

Natura czy zmienne koleje losu

Jeśli chodzi o rodzaj wyświetlanych filmów, Capellá stwierdza, że „zależy to od przeznaczenia i celu sesji, ale generalnie używa się bardzo relaksujących obrazów, zwłaszcza przedstawiających naturalne krajobrazy, takie jak plaże, rzeki i góry... Czasami z nagraniami audio z medytacją prowadzoną i ćwiczeniami uważności”.

Inną opcją są awatary samych pacjentów, którzy muszą powtarzać ruchy widziane na ekranie. Są to przypadki, w których wymagany jest udział pacjenta. W innych przypadkach można wykorzystać „bardziej abstrakcyjne, wręcz psychodeliczne” obrazy. Jeszcze inni preferują koncerty muzyczne .

Jedną z zalet takiego wykorzystania wirtualnej rzeczywistości jest to, że sesje mogą trwać dłużej niż w przypadku konwencjonalnej wirtualnej rzeczywistości, ponieważ nie powodują zawrotów głowy ani zmęczenia. Konkretnie „zazwyczaj trwają od 15 do 30 minut w przypadku sesji indywidualnych i od 30 do 60 minut w przypadku sesji grupowych”. Co więcej, są one odpowiednie dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Wystarczy dostosować obraz i dźwięk do grupy docelowej .

Program odpowiedni do zabrania do domu

Wykorzystanie awatarów w domach pacjentów z przewlekłym bólem dolnej części pleców zostało również wprowadzone. Używano ich przez trzy tygodnie, po 20 minut dziennie. „Awatar miał twarz każdego uczestnika i poruszał się z nim w synchronizacji, wykonując ćwiczenia terapeutyczne, gry i techniki relaksacyjne, takie jak uważność czy tai chi” – powiedział główny autor badania, fizjoterapeuta Tony Donegan z IDIBAPS , ośrodka badań biomedycznych powiązanego ze Szpitalem Klinicznym w Barcelonie. „Pacjenci zredukowali zgłaszaną przez siebie niepełnosprawność i wpływ bólu na codzienne życie” – podsumowuje badacz.